Routine ingreep

Woensdag 09/12 “Lily-Mae zal nog een ingreep nodig hebben” mijn partner en ik kijken elkaar verbijsterd aan. “Een routineoperatie” probeert de kindercardioloog ons nog gerust te stellen. Het woord ‘operatie’ is voor ons al voldoende. Ik bedwing mijn tranen, want ons zoontje was deze keer ook mee op onderzoek (bij hem gelukkig alles goed) waardoor ik mij zeker sterk wou tonen. Ik stel heel veel vragen, waarvan ik nu het antwoord niet meer weet. Vorige maand was nog alles zeer positief, nog steeds...het hartkamertje is terug gegroeid. Door dat Lily-Mae aan het groeien is, groeien de aders ook mee waardoor ze opnieuw een ballonkatherisatie nodig heeft. Klinkt inderdaad logisch, maar we waren er niet op voorbereid. Het is nog allemaal zo recent van de vorige keer, maar we weten dat het nodig is en dat dit niet de laatste keer zal zijn, we moeten ons hiervan bewust zijn. Ze is zo een vrolijke, flinke baby dat we dit soms “vergeten”. Ik weet het, het is een ‘kleine ingreep’, maar met deze uitspraak voelen wij ons niet beter, niemand wilt zijn kindje op de operatie tafel zien voor gelijk welke ingreep.