Reflux, koemelkallergie, kinderarts en de osteopaat

Een aantal uren na de bevalling begon Travis al met spugen. Misselijk van het vruchtwater, dachten en hoopten we. Tegen beter weten in, want mijn moedergevoel zei eigenlijk gelijk al dat het weer raak was. Toch was het dit keer anders. Raelyn kreeg vanaf dag één kunstvoeding en ik luisterde eigenlijk altijd maar naar de artsen. Dit keer wist ik tijdens de zwangerschap al dat ik borstvoeding wilde geven en ben mij enorm gaan inlezen. Artikelen, blogs en facebook groepen. Ik wilde alles weten en overal op voorbereid zijn. Door al die moeders, al die ervaringen kwam ik ook achter het gene waar ik nu dus enorm veel aan heb. 

Reflux is niet alleen maar op te lossen met medicatie en het is ook niet "normaal". Vaak komt het door een voedselallergie. Iets wat een arts niet snel zal (h)erkennen, tenzij een kindje slecht groeit of enorme uitslag heeft. Onze kinderarts (goede arts hoor! Dus niks negatiefs over haar, maar meer over hoe de medische wereld is), begon gelijk over het indikken van de voeding en eventueel medicatie. Moedermelk laat zich niet zo gauw indikken en dat zou betekenen dat ik fulltime zou moet kolven. Iets wat voor mij dus echt een no-go is. En medicatie stop ik liever (tenzij het natuurlijk niet anders kan) niet gelijk in zijn klein lijfje, dat is dus echt pas het laatste redmiddel. Aangezien ik zoveel had geleerd van die artikelen en borstvoedingsgroepen met lactatiekundige wist ik wel beter. Ik ben dus een heel stappenplan gaan maken. 

Stap 1. De lactatiekundige. Zorgen dat zijn mond anatomie en aan hap word nagekeken. Aan happen ging dus niet helemaal lekker. Gelukkig had ik er geen pijn of iets dergelijks van, maar hij hapte wel lucht mee. De lactatiekundige vond zijn tongriempje te strak en ze twijfelde ook over het lipbandje. Zij raadde ons dus aan om naar de kaakchirurg te gaan en het te laten klieven. De kaakchirurg voelde dus eigenlijk helemaal geen tongriempje en vond zijn lipbandje echt wel te strak. Dus alleen het lipbandje is gekliefd. Dit stelde overigens echt niks voor. Travis gaf geen kick! Gelijk daarna merkte ik verschil in zijn aanhap en ging het drinken een stuk lekkerder.Stap 2. Voedselallergie uitsluiten. Hier kreeg ik veel vragen over... want hoe doe je dit nou? Ik ben de drie meest voorkomende allergieën gaan mijden; koemelk, soja en ei. Het is echt wel even zoeken en wennen. Ik vond het best lastig, voor koemelk zijn er namelijk tig benamingen en je moet dus elke verpakking gaan checken. Dit zijn we gaan doen en ook dat scheelt al een hele hoop! Maar toch spuugt hij vaak, heeft hij last van maagzuur en is hij regelmatig gewoon niet comfortabel... huilen, krampjes... Dus nog 1 laatste hoop...Stap 3. De osteopaat. De werking van wat de osteopaat doet is nooit bewezen en ik hoorde veel verschillende verhalen. Heel eerlijk... ik ben nogal sceptisch. Toch zweren zoveel ouders er bij, dat ik besloot het een kans te geven. Baad het niet, schaad het niet. Tijdens het consult, merkte ze dus erg veel spanning in zijn lijfje. Ze is het gaan masseren en ze heeft mij oefeningen mee gegeven. Die gaan we dus de komende week elke dag doen. Aankomende maandag (7 dagen later) hebben we weer een afspraak staan. Het zou, volgens haar, dan al een stuk beter moeten zijn! Ze adviseerde ook probiotica te geven. Gelukkig had ik die net in huis, omdat mijn beste vriendin Aimee een koemelkvrije had gevonden en die naar me had gestuurd! (Topwijf en volgtip! @aimeenoahh). 

Travis was vandaag toch ook wel anders. Hij viel makkelijker in slaap en heeft een stuk minder gespuugd... Zal het dan toch echt werken?Eenmaal thuis heb ik dus gekolfd en papa heeft hem een flesje gegeven met verse moedermelk mét probiotica. Vanaf nu krijgt Travis dus elke dag één flesje, zodat hij zijn probiotica binnen krijgt. Dit zou ook enorm moeten helpen ter ondersteuning van zijn darmpjes! We doen er in ieder geval alles aan om hem (en onszelf) het zo comfortabel mogelijk te maken. En als dat nog niet genoeg is, zullen we waarschijnlijk toch aan de medicatie moeten. Maar wel wetende, dat we er alles aan gedaan hebben om dat te voorkomen. 

Volgende week zal ik vertellen hoe onze week is gegaan en wat het effect is van dit alles!