Reflux, een probleem voor je wasmachine

De eerste keer dat Senn spuugde kan ik mij nog goed herinneren, het was toen bijna hilarisch. Hij was een paar weken oud, kraamvisite net de deur uit en ik liep nog in de hal toen ik een kreet van Peter hoorde. "MOP KOMEN NU!" gevolgd door een "AAAAAAH", ik al hollende de woonkamer in. Daar trof ik een doorweekte Peter en een doorweekte Senn, ook de muur, bank en het koffiezetapparaat (zo'n 1,5 meter verderop) zaten onder de melk. 

O

Mijn

God. 

Serieus, wat was hetgeen wat ik aantrof? Had Peter de fles geschud zonder dop? Nee: Senn had gespuugd met volle vaart. Projectiel braken dus. Onze gesteldheid zat tussen de slappe lach en huilen in, dus keken we elkaar maar verdwaasd aan. 

De dag erna was ik aan de beurt, een lading zure, warme melk vol over mij heen. Niet fijn. En dat proestende kindje op schoot was al net zo verdrietig. 

Deze twee keer projectiel braken waren de eerste tekenen van Senn zijn reflux. Bij reflux komt de maaginhoud naar boven, dit komt vaker voor bij kindjes omdat het maagklepje nog niet helemaal sluit. Helaas heeft het ene kindje er meer last van dan het andere kindje. Ook heb je grofweg twee soorten: verborgen reflux en zichtbare reflux. Bij verborgen reflux slikt je kindje de inhoud weer terug, maar is het wel zuur. Bij de zichtbare reflux uit het zich in spugen. 

Senn had een combinatie van beide. Hij slikte veel weg, waardoor hij een zere slokdarm had en daarbij spuugde hij ook veel uit. Een jaar lang hebben we de hele dag met hydrofieldoeken achter hem aan gelopen. Hijzelf en wij moesten drie keer per dag een nieuwe outfit aan door een spuugfestijn en er gingen zo'n 15 doeken op een dag doorheen. Als we eventjes niet oplette had je de kans om met je voet in een plasje melk te gaan staan en ook de box was altijd een melkbad. 

We hebben hiermee vaak bij de kinderarts gezeten, maar het kwam erop neer dat het alleen een probleem voor jezelf en de wasmachine is. Lastig, maar niet te voorkomen. Wel kregen wij medicatie om het zuur minder zuur te maken, dit krijgt Senn nog steeds. Dit omdat hij in de nacht nog last heeft van het zuur dat omhoog komt. Zijn bedje staat bijna vanaf dag 1 al scheef en kleertjes die hij droeg tot ongeveer 1,5j kunnen we bijna allemaal afschrijven. Vol gele vlekken. 

Het spugen werd minder toen hij eindelijk kon zitten en was over toen hij liep (bij 18 maanden ongeveer). Wat was dat een opluchting!

Eindelijk kunnen we van huis in onze knappe kleding en hoeven we niet bang te zijn om zuur te gaan ruiken. De hydrofieldoeken liggen in de kast en komen er bijna niet meer uit. En de wasmachine? Die heeft eindelijk rust ;)

Liefs, Erin

www.miniliefde.nl

www.instagram.com/miniliefde