Overbezorgd of gewoon zorgen.

Door het corona virus stagneerde alles zo ook de therapieën voor mijn dochter. Toch vond ik het ook wel fijn om net te doen zoals de meeste gezinnen. Niet bezig te zijn met alle afspraken en "gewoon" genieten van de eerste stapjes en het normaal kunnen eten. Begrijp me niet verkeerd we hebben er zeker van genoten en zijn super trots. Maar doordat we nu weekelijks geen afspraken hadden leek het allemaal even "gewoon". De fysio afspraken liepen wel door, maar dan via video gesprekken. Nu alles weer wat versoepeld is staat de agenda weer vol met alle afspraken waar we naar toe mogen gaan. We staan op een wachtlijst voor de revalidatie arts en zijn team. Omdat het lopen toch niet gaat zoals we hadden gehoopt mogen we over 2 weken al komen en meteen een foto laten maken van haar heupjes. Ja ze loopt, maar het lijkt meer op schuiven en alles trekt scheef. Ze trekt haar schoudertjes op en valt bij elke stap naar achteren of naar voren. Mijn mama hart breekt als ze weer valt en auw roept. Soms is het lastig om het van de positieve kant te bekijken. De eerste live afspraak bij de fysio was een afspraak met testen om te zien hoe ze er voor staat. Haar fijne en grove motoriek werden gemeten. Het leek echt super goed te gaan en we waren beide zelfs een beetje opgelucht. Helaas was de vreugde van korte duur, want nadat de fysio de punten had opgeteld bleek ze toch wel een flinke achterstand te hebben. Toch moesten we er ook rekening mee houden hoe zij het als het als individu had gedaan en dat het dan wel al heel goed was voor haar doen. Ik had me eerlijl gezegd al een beetje lekker gemaakt, want wat zou het zo fijn zijn om minder zorgen te hebben over later. We weten nu helemaal niets. Gaat ze kunnen lopen. Kan ze zometeen meekomen met leeftijdsgenoten. Moeten we dingen gaan aanpassen in het huis. Hoe gaat ze er zelf mee om als ze wat ouder is. Wat kan ik als haar mama nu voor haar doen? Allemaal dingen nu dagelijks door mijn hoofd gaan. De zorgen zullen er heus niet minder om worden als we de diagnose krijgen, maar ik hoop misschien dan op wat meer rust. Rust in mijn gedachten. Het is nu wachten op de uitslag van het  WES onderzoek.