Op de neonatologie

Wat ben ik blij dat ik mijn kleine mannetje weer zie. Ik heb hem zo gemist, wat is dat toch erg zo gescheiden van elkaar te zijn. Het is zo onnatuurlijk.

Ik ben erg onder de indruk van de afdeling Neonatologie. Al die piepjes heel de dag, hele kleine baby’s in te grote couveuses…ja dat hakt er in.

Je wordt zo met je neus op de feiten gedrukt hier. Hoe kwetsbaar je kleintje is. Een gezonde zwangerschap en dan nu toch op deze afdeling belanden.

De verpleegkundige onderbreekt mijn gedachte. Bram is nog steeds erg misselijk en geeft ook oud bloed op. Ze besluiten zijn maagje te spoelen…ik slik mijn tranen even weg. Is het daarna over? vraag ik haar.

Ja dan zal hij zich veel beter voelen, het zal hem helpen.

Oké..ik vind het moeilijk om te zien. Ook lig ik er 1,5 meter van af en kan hem dus niet steunen, wat het nog allemaal nog moeilijker maakt.

Gelukkig is de verpleegkundige een vakvrouw en is zij snel klaar, voor ik het weet ligt Brammetje weer bij mij en inderdaad, hij oogt een heel stuk rustiger.

De kinderarts komt de status van Bram bespreken, hij heeft het erg goed gedaan vannacht en voelt zich beter na het spoelen van zijn maagje. Het vruchtwater zorgde voor een ademstop, dit heeft verder niks schadelijks aangericht. Thank God 🙌🏻

Verder heeft Bram het allemaal goed onder controle, we hoeven ons geen zorgen te maken en mogen weer terug naar de kraamafdeling, SAMEN.

Aah gelukkig wat fijn! Want alle piepjes, de monitor en wisselende getallen maken mij erg onzeker en geven toch veel stress. Ondanks dat zij juist zo’n belangrijke functie hebben en direct een alarm geven als er iets niet goed gaat!

Dat geeft een veilig gevoel maar als het bandje afzakt en dus geen signaal krijgt gaat ook het alarm af. Poeh menig rolberoerte heb ik gehad. Bram kan nogal een klein kronkel wormpje zijn, dus dit gebeurde nogal eens, vandaar haha.

Maargoed even terug, we mogen deze afdeling weer verlaten. Wat een geluk en we bedanken alle verpleegkundigen dan ook heel erg. Ik vertel hen dat zij zo’n knap werk doen en dat ik hoop dat alle baby’s die er nu zijn, ook snel en gezond, de afdeling mogen verlaten.

En daar gaan we weer over de gang, Bram in zijn kleine bedje voorop en ik ook in bed, erachter aan.

Nou nog 1 nachtje en dan mogen we lekker naar huis. Heerlijk! Ik kijk er naar uit, extra veel!