Onzekerheid als mama

Inbakeren of niet? Wat een dilemma.

Julian werd na zijn geboorte direct ingebakerd door de verpleging in het ziekenhuis. Na een paar dagen was er een hitte golf en dus veel te warm en bakerden we twee dagen niet in. Hij was erg onrustig die twee nachten, hierdoor veel wakker en wij sliepen daardoor ook slecht. We besloten daarom daarna toch door te gaan met inbakeren. Ik maakte me wel een beetje druk over wanneer we dan moesten gaan afbouwen in verband met het rollen want cold turkey stoppen als het zo ver was leek me ook niet ideaal. Julian sliep al bij 11 weken door dus we waren verwend en ik keek er tegenop snachts weer wakker te worden hierdoor. Uiteindelijk hebben we het afbouwen meerdere malen geprobeerd; met een handje uit de inbakerdoek, 2 armpjes los, in een puckababy mini handjes er eerst in en daarna eruit. Het was een echte zoektocht. Tegen de tijd dat we het vermoeden hadden dat hij bijna ging draaien,  hebben we een paar nachten door de zure appel heen gebeten. Ik vond het drama en kijk er echt op terug als een soort klein traumatje. 

Als ik nu bij Boaz een ding anders wilde doen, was het dit wel.. we hadden ons voorgenomen dat als we het inbakeren konden vermijden we het niet zouden doen. En zo geschiedde..

Inmiddels is Boaz bijna 6 weken oud en hebben we hem nog niet ingebakerd. Hij slaapt in een slaapzakje met lakentje en dat ging heel erg goed. Sinds ik hem overdag soms ook in bed probeer te leggen (wat soms een succes is maar vaker een dik uur tijd in beslag neemt en dan mislukt, waaaaaah) en we hem savonds tegelijk met Julian in bed proberen te leggen (ook geen succes) lijkt het echter moeizamer te gaan. Het zelfstandig inslapen vindt hij niet meer zo leuk en hij slaat dan vaak om zich heen met zijn armpjes en beentjes. En ook vanacht tussen de voedingen in, leek hij opeens niet meer te willen slapen.

Nu vraag ik me dus toch af wat het beste is. Ligt het aan het dag en nacht ritme wat opeens moeilijk lijkt te gaan? Zijn het krampjes? Of ligt het toch aan het inbakeren en kan dat de rust bieden die nu nodig is? Moet ik dat traumatje dan langs me neer leggen en bijvoorbeeld toch maar starten met een inbakerslaapzakje?

Hoe dan ook, ik word er maar onzeker van.. en dat bij nummer 2. Wat doen jullie? Baker je in? Of tandjes op elkaar? Of heeft jouw kleine het absoluut niet nodig?

Update: Deze blog is geschreven toen Boaz 6 weken oud was. Inmiddels is hij 10 weken oud en bakeren we niet in. We hebben besloten door te zetten aangezien het wakker worden lijkt te liggen aan krampjes. Ik twijfel soms nog steeds maar hij heeft nu de leeftijd dat reflexen steeds minder worden dus ja... lastig wel hoor.