Onze rollercoaster met een huilbaby. Van begin tot nu

Op woensdag 21 september 2022 begon na 41 weken zwangerschap de bevalling. De bevalling ging snel en heel vlotjes. De kleine man had na een avondje huilen +-4 uur nonstop zijn rust gevonden en zo gingen we heel relaxed de kraamweek in. 

Het was een super fijne week met een fijne kraamhulp. De kleine man deed het goed. Sliep lekker en groeide niet hard maar prima. Op dag 8 zat hij nog 150 gram onder zijn geboorte gewicht. 

Hij had een heel gevoelig huidje en had constant honger. Zo zag de kraamhulp het ook. Elke keer een uur na de voeding kwam hij terug. Gedurende de week werd hij steeds meer onrustig een uur na de voeding. Maar we kregen het goed voor elkaar om de voeding dan nog een uur te rekken. Daarna ging hij heel hard huilen (iedereen dacht honger ook de kraamhulp) zo ontstond het dat kleine uk vaak om de 2,5 tot 2 uur een fles kreeg. Ook kreeg hij steeds meer exceem plekjes maar niet echt bijzonder het was immers een ventje met een gevoelige huid. Hij kwam al met een extreem droge huid uit de buik. Vooral op zijn handjes en voetjes had hij exceem. We zijn goed gaan smeren met calendula of zo iets op aanraden van de kraamhulp. En ik moest het in de gaten houden. 

Op dag 10 werd ons mannetje nog meer onrustig en hij kreeg steeds meer uitslag. Ook kreeg hij nog meer darmkrampen, rogellende ademhaling na het drinken, niezen, hoesten, verstopte neus, moeite met poepen. Er kwamen steeds meer dingen bij waarvan ik dacht 'uhm waar komt dit nu van' op dit moment huilde hij gemiddeld 2 uur per dag en was hij voor de rest oké maar hij werd wel steeds meer onrustig. Trappelen met de beentjes, overstrekken, hoofdje schudden. en steeds minder kunnen slapen. Ik gaf zo nu en dan nog wat borstvoeding 1 a 2 voedingen per dag omdat ik toch borstvoeding mee wilde geven maar ik had weer geen stuwing net als bij mijn dochter en wilde dit keer niet weer volledig daar op gefocust zijn met kolven, medicatie enz. Dus ik deed er niets voor. Maar omdat ik merkte dat de kleine man wel constant honger had en zijn flesjes onrustig en slecht dronk en steeds vaker ging weigeren dacht ik, dat dat misschien door de borstvoeding kwam dus stopte ik er volledig mee. 

Rond week 3 werden de klachten steeds erger. De kleine man ging steeds meer huilen en ik mocht hem niet plat neer leggen. Als ik hem in slaap wilde krijgen moest dat in de maxicosi en dan het liefst in de auto. Op dit moment was het huilen 3 tot 4 uur per dag en het huilen werd steeds intenser. Ook het slapen ging steeds moeizamer en de darmkrampen werden steeds erger. Zo erg dat ik het nog nooit had meegemaakt met een baby. Mijn dochter had ook darmkrampjes, maar dan gingen we fietsen met de beentjes, een warm kruikje erop, het buikje masseren enz. hielp dan wel. Ook huilde ze dan niet elke dag zo hard en had ze al helemaal niet na elke voeding buikpijn. 

Eind van week 3. Het drinken wordt steeds onrustiger. De voeding laat hij langs zijn mondje naar buiten lopen. De exceem wordt meer en in zijn gezicht ontstaat een hele ruwe huid met rode vlekken die steeds vuriger worden. Het huilen blijft toenemen en de buikpijn wordt erger. Ook begint hij zo nu en dan te spugen en spuugt meneer redelijk ver weg. Ik zou bijna zeggen projectiel spugen, maar volgens de arts van de huisartsenpost kan dat alleen als het maagklepje niet werkt en dan moet hij elke voeding spugen en dat is niet zo. 

Ik begin op onderzoek uit te gaan. Wat zou ons mannetje kunnen helpen. Ik probeer letterlijk alles, alles wat je maar kan vinden. Noem het op of ik heb het gedaan. Maar ons mannetje is en wordt steeds meer onrustig. En het huilen neemt nog steeds toe. Inmiddels tussen de 3 tot 5 uur per dag. Ik ga naar een osteopaat. Zij bekijkt en voelt hem grondig. Maar kan niets vinden op haar gebied. Wel geeft ze aan dat ze een kindje ziet die misschien koemelkallergie zou kunnen hebben. Dat had haar zoontje ook gehad en die deed precies hetzelfde als mijn zoontje. Maar ik kon het nog wel even aankijken en nog een afspraak met haar maken. Ondertussen ging ik op onderzoek uit en zag heel veel overeenkomsten met koemelkallergie. Maarja. Het zijn ook gewoon redelijk normale klachten dus alle klachten hoeven niet gelijk op koemelkallergie te wijzen.

Week 4 De darmkrampen bereiken inmiddels een hoogtepunt en kleine man krijst het uit voor meerdere uren per dag (gemiddeld +- 6 uur). Elke keer na de voeding. Slapen is inmiddels een probleem geworden en ik krijg het mannetje steeds moeilijker stil. Niets helpt. 

Ik bel het cb om te overleggen of het idd om een allergie zou kunnen gaan. Zij geven aan dat dit vrijwel onmogelijk is omdat maar 1% van de baby's dit heeft. (Dan zou je theoretisch gezien bij die 1% kunnen zitten toch.?) in overleg ga ik toch starten met nutrilon pepti. Om te kijken of de klachten minder worden. 

Op 20 oktober start ik met nutrilon pepti. De kleine man is hier 4,5 week oud. Na de eerste fles leek het veel beter te gaan. De kleine man dronk een stuk rustiger en dronk ook de fles leeg! Wauw!. De buikpijn leek minder. Tot 2 dagen daarna. het huilen bereikte een hoogtepunt. 12 uur nonstop krijsen! Ik had het niet meer. Hij huilde met die 4 a 6 uur per dag al veel vond ik en nu trok ik het echt niet meer. Wat was er mis met hem.. waarom huilde hij zo veel, zo hard. Waarom sliep hij niet? Wat deed ik verkeerd. Op 22 oktober ga ik naar de huisartsenpost ik weet het niet meer. Het huilen gaat door merg en been. Ik krijg hem niet stil. Hij overstrekt zijn hele lijfje, hij is totaal gespannen. Laat enorme stink scheten. Schud zijn hoofdje heen en weer en zijn beentjes trappelen in het rond. Het is niet normaal. Ik weet niet meer waar ik het zoeken moet. Op de huisartsenpost zeggen ze dat hij gewoon wat last heeft van krampjes net zo als elke baby. Het kon geen allergie zijn want dat is zeldzaam. Ik wordt weer naar huis gestuurd met dat het huilen vanzelf over gaat. Op 23 oktober huilt ons mannetje nog harder en nog erger. Het overstrekken, spugen, schudden met zijn hoofdje alles is nog erger dan een dag daarvoor. Ik bel weer de huisartsenpost en weer ga ik langs. Weer wordt er naar hem gekeken. Weer mankeert hij niets, behalve het huilen dan. De uitslag is volgens de arts baby acne. Ik wordt naar huis gestuurd met het verhaal, u heeft een huilbaby, na 6 maanden is het over. Ik voel me verloren want hoe hou ik dit nog 6 maanden vol. 

Op 24 oktober bel ik het cb ik kan langskomen voor de arts. Ze raakt gestresst van het huilen van mijn zoon. De uitslag is volgens haar baby acne en de andere klachten zijn vrij algemeen en kunnen door alles ontstaan. De darmkrampjes zijn normaal want dat heeft elke baby. Echt geloof me, ik heb nog geen enkele baby gezien die zo ontzettend veel krampen had en het zo ontzettend hard uitschreeuwde. In overleg omdat ik het allemaal niet meer weet beginnen we direct met nieuwe voeding dit maal nutramigen. Ik wil doorgestuurd worden naar een kinderarts maar dat doen ze nog niet want buiten het huilen zien ze niets. We gaan eerst 4 weken nutramigen proberen en als het dan nog niet weg is kunnen we kijken of ik doorgestuurd kan worden naar de kinderarts. Na deze afspraak rij ik meteen naar de apotheek om de voeding te halen om direct te beginnen. 

Vanaf de start merk ik meteen verschil het huilen wordt minder gemiddeld 5 a 6 uur per dag, dus weer zoals voor de pepti voeding. Het slapen lukt enigszins weer en de klachten nemen af. De huid wordt rustig, het spugen en kokhalzen minder, het poepen gaat nog moeizaam en de buikpijn is er nog steeds maar ik heb het idee dat het minder erg is. De spierspanning wordt iets minder en het overstrekken minder heftig. 

Vanaf dag 5 nemen de klachten weer toe. Het huilen wordt weer meer en de rode vlekken komen terug. Ik bel het cb om te overleggen. Volgens hun is het normaal en komen de rode vlekken van het huilen. Mijn kind huilt inmiddels weer 10 uur per dag dat noem ik niet meer normaal. Ik probeer van alles. Maar hem rustig krijgen of überhaupt in slaap krijgen lukt me niet. Het huilen is intens. Het overstrekken zo ontzettend sterk. Maar volgens de arts van het cb moeten we hier even doorheen. Ik vraag nog of ik naar een kinderarts kan maar dat is nog niet aan de orde. Dat is voor een later moment. De dag erna bel ik nog een keer naar cb en krijg ik een andere arts die aangeeft dat de komende 4 dagen mijn arts niet aanwezig is. Ik voel me machteloos want wat moet ik? Ik zit inmiddels weer met een kind dat +- 10 uur per dag krijst en ik krijg hem niet stil noch in slaap. Het is zo ontzettend intens. Ik weet het echt niet meer.

Net voor het weekend de dag nadat ik de andere arts van cb had gesproken besluit ik naar de huisarts te gaan. Ik trek dit niet. Niet nog 3 weken. En hoelang moet ik dan nog wachten op de kinderarts als ze me doorsturen.? ook waarschijnlijk nog 4 weken dat trek ik niet, dit nog 7 weken. echt niet dat is me te veel. 

De huisarts begrijpt mijn situatie iets beter heb ik het vermoeden en ik laat hem alle filmpjes zien ook van het drinken en na de fles. En hij geeft aan te denken aan verborgen reflux. Ik krijg nexium mee. Nog altijd merk ik niets en is het huilen nog steeds extreem. In het weekend bel ik weer de Hap. Maar ik kom niet verder. 

Zaterdag 5 november breek ik. Ik stort in na weer een dag extreem huilen. Ik neem een drastisch besluit. Ik stop met de nutramigen. Ik ga over op neocate volledig koemelk vrij. Dan heb ik een koemelkallergie zo ie zo uitgesloten. Via marktplaats koop ik een pot. En we starten meteen. Op maandag bel ik de huisarts en krijg ik een verwijzing naar de kinderarts, ondertussen blijf ik door gaan met de neocate. 

De klachten nemen langzaam af. Het overstrekken wordt minder de ruwe huid trekt weg. De extreme stink scheetjes nemen iets af het kokhalzen wordt minder. Het roggelen en zwaar ademen na de fles is verdwenen. Het schudden met het hoofd neemt af maar het huilen blijft. Waarom wordt het huilen niet minder als de klachten langzaam afnemen. 

Die week erop bel ik weer de huisarts. Ik wil met spoed naar iets. Iets dat kan helpen. En we komen in het jkz terecht. Hier wordt ik goed geholpen. 

Ik krijg adviezen hoe ik het beste om kan gaan met het huilen en hoe ik mijn mannetje kan helpen. Want inmiddels huilt hij niet meer van wege alle ongemakken althans die er wel nog zijn. Maar huilt hij ook van vermoeidheid en overprikkeling, wat natuurlijk helemaal niet vreemd is aangezien hij inmiddels al weken niet kan slapen wegens pijn?. 

Inmiddels na een goede week bezig te zijn met het ziekenhuis schema (lees je in de vorige blogs) is het extreme huilen weg. 

Vandaag is het voor de 3e dag op rij rustig. Ik kan gewoon mijn ding doen. Vanavond was het weer hommeles maar dat is gewoon normaal baby gedrag. Een normale huil van een baby in een huil uurtje. Niets bijzonders. Niet overstrekken, geen schuddend hoofd, geen trappelende benen. Gewoon een huiltje. 

Sinds de start van de macrogol zijn echt alle klachten weg. Mijn kleintje heeft al een week niet meer gehoest, het niezen is afgenomen, na de fles heeft hij geen roggel meer en ook geen zware ademhaling, de stink scheten zijn inmiddels zo goed als weg, het huilen om te poepen is weg, de huiduitslag is weg echt alles is weg!, Hij heeft geen loopneus meer en heeft ook niet meer gespuugd. 

Of dat mijn kleintje nu daadwerkelijk een allergie heeft kunnen we (nog) niet zeggen. Misschien wel, misschien niet. Mogelijk had hij idd gewoon extreem veel last van darmkrampjes en heb ik alles verstrekt door steeds van voeding te wisselen. Don't blame me. Een kat in het nauw maakt rare sprongen, dat slaat wel een beetje op deze situatie.. het huilen deed mij zo ontzettend veel dat ik niet eens meer helder kon nadenken. 

Volgende week donderdag heb ik weer een afspraak met de kinderarts in het jkz en gaan we kijken en bespreken hoe we nu verder gaan. Ik ben benieuwd of dat ze mogelijk ook een verband ziet tussen de voedingen en de klachten of dat ze eerder denkt dat ik door te veel wisselingen de klachten heb veroorzaakt. 

In ieder geval is ons mannetje al 3 dagen stil en wordt hij echt steeds meer zen. Een heerlijk kereltje die eindelijk een beetje kan lachen. Ik hoop dat dit zo blijft.

Ondertussen heb ik zo ontzettend veel bewondering aan alle ouders, grootouders en iedereen die te maken hebben met een huilbaby. 

Wil jij mom influencer worden bij Mamaplaats? Maak hier je account aan! ❤️