Onze goede slapers, geheim recept?

0-6 maanden

Doorslapen? Nee, zeker niet. Hier sliepen ze alle 3 pas na 6 maanden de nachten door. Sowieso met een pasgeboren baby is ritme nog ver te zoeken. Als je denkt een ritme te hebben is het de volgende dag weer anders 😉 Ik zou zeggen; er sowieso lekker op uit gaan, de baby slaapt als het goed is dan toch “overal”. In de kinderwagen, maxi cosy, draagdoek of op de arm.

Tot ongeveer 4 a 6 maanden liet ik overdag de gordijnen open. Voor het dag/nacht ritme. Schijnt dat dit niet meer wordt “geadviseerd”, maar het werkte prima bij ons.

- Side note: ik vind dit best moeilijk om te “bloggen”, wil niemand voor de kop stoten –

Wat wij vanaf ongeveer 4 maanden deden is wel proberen de slaapjes “zelf” te doen. Daarmee bedoel ik zelf in slaap komen. Echt niet alle slaapjes, want even lekker bij je in de armen of draagdoek moet je zeker doen (ze worden al zo snel zo groot #janken).

Slapen in de box, kinderwagen of in het wiegje/bedje.

Dit deden wij met de methode “gecontroleerd huilen”. Al onze 3 de jongens hadden dit kleine huiltje nodig om in slaap te vallen. Niet zielig. We troostten ze wel, maar haalden ze niet uit bed. Google maar eens op “slaaptraining, gecontroleerd huilen”, wij hebben daar onze draai zelf aan gegeven. We konden op een gegeven moment horen of het ‘het’ in-slaap-val-huiltje was of iets anders. Als het iets anders was gingen we uiteraard troosten. Erg lastig hoor, dit zijn moeilijke dingen, maar hier hebben wij veel profijt van gehad. Echt waar. Leg je baby moe in bed, maar nog wel wakker. Als ze al te moe zijn ben je te “laat”. Maar dat lees je allemaal als je zoekt op het internet 😉

Tips:

* hetzelfde ritme aanbieden van kleins af aan. Voeden, verschonen, knuffelen, slapen (bijv.)

* aanhaken op hierboven: vanaf een aantal weken tot maanden hebben ze hun “wakkertijd”. Dit is ook erg interessant en klopte bij ons alle 3 de kids! Google is je vriend!

* inbakeren. Wilde armpjes hiero (hielden ze over na mijn onrustige benen in de zwangerschap denk ik) en behoefte aan geborgenheid = inbakeren. Dit hebben we overigens na een paar weken wel langzaam afgebouwd, want de ellende van afbouwen is real.

* witte ruis! Hier heb je tegenwoordig knuffels, lampen of filmpjes op youtube voor. Achtergrond geluiden waar je baby rustig van wordt. Maar ook even lekker stofzuigen ofzo vinden ze ook heerlijk!

* knuffeltje. Vanaf baby af aan legden wij een knuffeltje in het bedje. De eerste weken hield ik het knuffeltje bij mij zodat mijn vertrouwde geur bij de baby lag. De knuffel bleef alleen in bed. Toen ze wat ouder waren en we bijv. onderweg waren: gaven we ze het knuffeltje en ging het lampje branden: ‘hey, slapen!’ Senn (6,5 jaar) heeft nog zijn ‘Richie’ konijn en bij logeren gaat hij mee, toch nog iets vertrouwds mee van huis.

* onze Noah heeft nooit wat met knuffels gehad, die had wel een speen. Deze bleef ook in bed (als ze wakker waren nooit een speen in gehad – uitzondering ziek zijn) en ook onderweg het speentje aanbieden: en hij was vertrokken.

6-12 maanden

De periode dat ze bij ons alle 3 de nachten gingen doorslapen. Ze kregen als laatste fles van de dag een papfles, daar deden ze het goed op zeg maar 😊 en uiteraard waren we ’s nachts nog wel eens in de weer. Tandjes, ziek zijn, knuffeltje of speentje kwijt… je kent het wel.

We gingen nooit met ze van de kamer af. Als we gecheckt hadden dat er niet gepoept of gespuugd was lieten we ze in bed liggen. Aai over de bol, zachtjes praten, licht uit laten (een lichtje in de badkamer aan om geen tenen te stoten). Als ze echt overstuur waren werd er uiteraard geknuffeld, maar we gingen nooit de kamer uit.

- Side note 2: als ze ‘extreem’ ziek waren (pseudokroep, koortsstuip, hersenschudding – we hebben wat dat betreft van alles al wel eens wat meegemaakt-) dan sliepen we samen. In bed was dit drama, dus vaak ging ik met ze op de bank. Gelukkig was dit geen dagelijkse koek.

En ja.. als je dan wegloopt, dan moeten ze wel eens huilen. Aan de hand van de leeftijd en wetende wat er aan de hand kon zijn, besloten we dan of we ze even lieten huilen (ik weet dat ik nu geen vrienden maak, #moedermaffia ik wil je niet horen 😉) want ook nu was het vaak een ik-slaap-bijna-huiltje.

Voor 7 uur het bed niet uit! Dat hebben wij van kleins af aan al gedaan. Al was het kwart voor 7, helaas pindakaas. Onze dag begint pas om (na) 7 uur. Toen ze nog zo klein waren was dat uiteraard een uitdaging. Meestal gooiden we dan een fles om de hoek en als ze dit op hadden gedronken hoorden we ze nog wel eens “kletsen” of jammeren, maar 9 van de 10 keer vielen ze weer in slaap (= uitslapen). Deze tijd is uiteraard voor iedereen anders, mocht jou dag om 6 uur al beginnen; ga je gang 😉

12 + maanden

Rust, reinheid, regelmaat. Dit lukt ons uiteraard niet altijd, maar in grote lijnen is dit wel “onze opvoedingsstijl”. Daar tegenover kunnen we ook enorm flexibel zijn, dagje uit? Alle verwachtingen laten we dan los! Als ze echt moe zijn slapen ze wel (in de auto of buggy) en anders maar niet.

Middagslaapjes

Tot 18 maanden hadden de kids hier nog 2 slaapjes per dag (zo uit mijn hoofd). ’s Morgens een uurtje en ’s middags wat langer. Bedtijd ’s avonds tussen 19.00 en 19.30 uur.

De oudste 2 hebben tot hun 3.5 jaar nog tussen de middag geslapen. Toen merkten we dat het inslapen ’s avonds moeilijker ging en ze ’s morgens vroeger wakker werden. Ook vond ik het toen wel tijd omdat ze met hun 4 jaar naar school zouden gaan!

Mikk is nu 2 jaar en slaapt tussen de middag vaak nog 2 tot 3 uur! Maar ik weet dat er genoeg kinderen zijn die met 1.5 jaar hun middagslaapje niet meer “nodig” zijn. Niet willen. Hier 3 keer geluk gehad dat ze nog nooit geprotesteerd hebben.

Als we Mikk ’s middags of ’s avonds in bed leggen, gaat hij lekker liggen, pakt zijn speen en knuffeltje en zwaait en zegt “daaag”. Zo lief hoe makkelijk hij dat doet.

Even wachten

Ze zijn van begin af aan ook gewend even op ons te wachten. Als ze wakker zijn, jammeren of kletsen, weten ze dat we er niet binnen 20 sec staan. Uh, dit kan soms ook zo 10 min (of langer) duren. Ze weten dit. Dit resulteert vaak ook dat wanneer ze nog niet uitgeslapen zijn, ze toch weer in slaap sukkelen. Dus uitslapen of ’s middags een flink middagdutje.

Nu kan Mikk behoorlijk schreeuwen. Zijn kamer is naast die van Senn en Noah en dan is het altijd spannend of hij ze niet wakker maakt. Als er niets aan de hand is met hem en we zeggen dat het nog nacht is en hij nog moet slapen en we weglopen, gilt hij er soms over. 9 van de 10 keer slapen de broers gewoon door, die ene keer vertellen we ook hen dat het nog nacht is en ze nog moeten slapen. We zijn erg consequent hierin, dus ze gaan dan ook terug het bed in.

4+ jaar

De oudste 2 (6 en 4 jaar) komen nu ’s morgens zelf uit bed. Ze hebben een wekkertje ‘het aapje’ die aangeeft wanneer het dag en nacht is. Ideaal! Hier werkt het 😉

Soms melden ze zich even bij ons, maar meestal gaan ze zelf naar beneden, drukken de tv aan of gaan spelen. Wat een luxe 😊

Ze slapen samen op 1 kamer en weten dat ze elkaar niet wakker moeten maken, dit lukt niet altijd, maar als ze genoeg geslapen hebben is dat ook niet erg. Je kan niet alles hebben 😉

Hoe gaat het bij jou? Heb jij een bepaalde routine?  

Wil je meer blogs over het onderwerp 'slapen' lezen? Klik hier!