Ons laatste embryo van icsi poging 1…

Na de miskraam pak ik alles gewoon weer op. Maandag ga ik voor de eerste keer weer na het werk en dat is lastig.. mijn collega’s weten van ons traject dus ook van de zwangerschap. Ik heb veel gehuild en mijn verhaal gedaan! Ik blijf een paar uurtjes zodat ik dinsdag de meeste collega’s al heb gezien en mij weer zoveel mogelijk kan richten op mijn werk. In de 2 weken na de miskraam heb ik nog bloedverlies en last van pijn in mijn buik. Ik moet wachten tot dat ik ongesteld wordt ik dan mag ik starten met de hormonen. Mijn cyclus komt niet vanzelf opgang e-mail neem contact op met de kliniek. Ik mag langskomen voor een echo om te kijken of mijn baarmoeder helemaal schoon is. Gelukkig is dit het geval en krijg ik tabletten om mijn menstruatie op te wekken. 10 februari heb ik bloedverlies en begin ik weer met het slikken van de hormonen. Ik bel de kliniek en ik mag op 21 februari langskomen om te zien of mijn baarmoederslijmvlies dik genoeg is om een terugplaatsing te plannen. In de tussentijd merk ik dat ik last heb van de hormonen. Ik ben erg moe, veel hoofdpijn en snel geïrriteerd. Maar op 21 februari krijg ik te horen van de arts dat alles goed is en kunnen we een afspraak plannen voor de terugplaatsing. Ik ben super blij en heb er vertrouwen in! 26 februari is het zover.. de hele ochtend wachten op een telefoontje of ons embryo goed uit de vriezer is gekomen. Vanaf 7:00 ben ik wakker en vanaf 8:00 kunnen ze bellen. Ik besluit boven in bed tv te kijken totdat ze bellen. Om 10:45 wordt ik gebeld!! Wat is het toch spannend elke keer dat wachten maar alles is goed gegaan en ik mag die middag om 13:50 uur langskomen voor de terugplaatsing. Vol goede moed zit ik in de wachtkamer, maar deze keer voelt het direct anders als de vorige keer. Waar ik de vorige keer erg veel uitleg kreeg en een hele lieve arts was dat deze keer anders.. Het voelde ontzettend zakelijk en niet fijn. Het wachten was nu begonnen maar mijn gevoel zei vanaf moment 1 dat het niet was gelukt en na 2 weken bleek ik gelijk te hebben. Ondanks dat ik mij er helemaal op had ingesteld was dit toch een enorme teleurstelling. Nu moest ik weer stoppen met de hormonen en zodra ik bloedverlies had weer beginnen. Ik zie ontzettend op tegen het afbouwen en daarna weer opbouwen omdat ik er deze keer veel last van heb gehad. Maar toch gaan we positief verder en hopen we dat ons laatste embryo blijft plakken! Op 12 maart heb ik weer bloedverlies en begin ik met de hormonen. 24 maart is weer de echo om te kijken of de hormonen aanslaan. Ik begin weer met wat gezonder eten en goed voor mezelf zorgen. Deze keer gaat het nemen van de hormonen mij goed af en heb ik er niet veel last van! De echo is helemaal goed! Het baarmoederslijmvlies is dik genoeg dus kunnen we een afspraak plannen voor de terugplaatsing van ons laatste embryo. De arts is ontzettend lief en geeft mij wat tips mee! Ze vindt dat ik er positief in sta en het met deze instelling moet gaan lukken ooit. Al zegt dat natuurlijk niets.. op 26 maart is het weer zover.. Deze ochtend kan ik vanaf 8:00 weer gebeld worden om te horen of de terugplaatsing door kon gaan. Deze keer word ik eerder gebeld! Om 9:15 gaat de telefoon en ons embryo is goed uit de vriezer gekomen. Ik mag vanmiddag om 14:00 langs komen voor de terugplaatsing van ons laatste embryo. Een beetje gespannen zit ik in de wachtkamer na dat ik de vorige keer niet zo’n fijne terugplaatsing heb gehad. Maar deze keer ging het helemaal goed! De artsen waren super lief en met een goed gevoel ben ik naar huis gegaan! Nu is het spannende wachten weer begonnen.. Ik drink iedere ochtend granaatappelsap, eet walnoten en veel groente en fruit. Ik hoop dat dit een klein beetje helpt! Vanmorgen 4 april heb ik een test gedaan omdat mijn borsten gespannen zijn en gegroeid.. het is nog ontzettend vroeg want officieel mag ik pas zaterdag testen. Helaas is de test nog negatief..