Nee hé? Toch niet weer koorts?

Niet weer, niet vandaag, want vandaag is het Pasen....Alsof een ziek kind daar rekening mee houdt. Rekening mee hoeft te houden. Want ziek is ziek. Maar ondertussen wordt mama er een beetje radeloos van....

In november vorig jaar begon het. Verkouden. Dan weer wel, dan weer niet. Zoals dat gaat met kleine kinderen. Flink hoesten ook. Totdat er hoge koorts bij komt kijken. Dan is het minder fijn. Naar de huisarts. Manlief stuurt mij een berichtje dat de huisarts een antibioticakuur heeft voorgeschreven. Ik lees dit, terwijl ik aan het lesgeven ben. Hé? Maar hij is nog geen jaar oud! En dan al antibiotica? Mijn gedachten maken gaan alle kanten op. Het liefst zou ik willen janken. Van emotie. Van vermoeidheid. Maar dat doe ik niet. Ik ga gewoon verder met lesgeven. Eenmaal thuis 's avonds kan ik alweer wat beter relativeren. Liever geen antibiotica, maar soms moet het. Een kind dat zo ziek is, heeft soms dat zetje nodig...

Na deze kuur lijkt zoonlief weer opgeknapt. We vieren Kerstmis. Tweede Kerstdag lijkt hij alweer niet fit. Even aankijken. Zondagavond na kerst is het mijn moeder die zegt dat we nu toch maar eens naar de huisartsenpost moeten gaan. Hoge koorts, een futloos kind; hij wil niet echt beter worden, zo lijkt het. Manlief wil nog wachten tot maandagochtend, om dan naar de eigen huisarts te gaan. Maar ergens weet ik: we gaan nu en hij zal wel een nachtje in het ziekenhuis moeten blijven. Ik heb z'n tas al ingepakt. 

Eenmaal bij de huisartsenpost stuurt de dienstdoende arts ons door naar de kinderarts. Er wordt een longfoto gemaakt en zoonlief krijgt meteen verneveling  en antibiotica toegediend. De kinderarts wil even de uitslag van de longfoto afwachten, maar weet het antwoord al. Dubbele longontsteking, dubbele oorontsteking en vermoedelijk ook influenza. De kinderarts vertelt ons dat zoonlief de komende dagen in het ziekenhuis moet blijven. Hij is te ziek om naar huis te mogen. Manlief rijdt naar huis om ook mijn spullen te halen, want ik mag ook blijven. 

In het ziekenhuis zijn we in goede handen. Er wordt uitstekend voor ons gezorgd. We moeten er rekening mee houden dat we Oud & Nieuw in het ziekenhuis vieren, dit keer. En dat doen we. Vanaf de vierde verdieping hebben we een mooi uitzicht op het vuurwerk. Zoonlief wil niet drinken. Dat maakt dat we nog wat langer moeten blijven. Even wordt er getwijfeld of hij een sonde moet. Gelukkig lust hij wel yoghurt, dus ik voer hem. Geen sonde...kom op jongen, dit moet je op eigen kracht kunnen! Een hele opluchting: een sonde hoeft niet. Langzaam aan gaat het wat beter. Na een aantal dagen krijgen we te horen dat wenaar huis mogen. Fijn!

Eenmaal thuis gaat het weer goed. Een week of twee. We vieren zijn eerste verjaardag. Dan is hij weer verkouden. Dan weer wel, dan weer niet. Als er maar een virusje in de kucht hangt, doet zoonlief mee. Een paar weken geleden steekt die koorts de kop weer op. En dat vervelende hoesten. Toch maar weer naar de huisarts. Weer longontsteking en oorontsteking, Antibioticakuur nummer drie. Eerst moet hij hiervan beter worden, dan gaat de huisarts met ons verder kijken. Want zoveel koorts, dat hoort niet. Afgelopen vrijdag op controle: oren en longen zijn weer in orde. Fijn! we moeten nog een paar weken doorgaan met de puffers die we gekregen hebben. Niet te snel hiermee stoppen, om de longen goed rustig te laten worden. Prima, doen we. Het kan nu eenmaal zijn dat zoonlief snel vatbaar is voor een virus op z'n longen. Het is nu nog te vroeg om te testen op astma of allergieën, maar ook dat zou kunnen. Hij kan er ook overheen groeien. De tijd zal het leren. We hebben nu weer een vrolijk spelend jongetje; een wereld van verschil met het zieke kindje van een week geleden. 

Vandaag is het Eerste Paasdag. Vanochtend haalde ik zoonlief uit bed en vermoedde ik al dat hij weer koorts had. En inderdaad....visioenen van een ziekenhuisopname schieten in mijn gedachten voorbij. De vorige keer na die antibioticakuur belandden we immers ook in het ziekenhuis. Inmiddels dien ik 'met gemak' een paracetamolzetpil toe. Alles om die koorts te weren. Zoonlief ligt nu heerlijk te slapen. Morgen weer een dag...