Snap
  • Baby
  • baby
  • ziekenhuis
  • Trauma
  • rsvirus
  • Ziekebaby

Nasleep van het RS-virus

Beau was 7 weken toen hij het RS-virus kreeg. Dit waren de meest onzekere weken in ons leven.

Voor diegene die mij niet volgen: Beau was 7 weken toen hij het rs virus kreeg, hij is hier heel ziek van geweest en heeft bijna 2 weken aan het zuurstof en de sondevoeding gelegen. Op sommige momenten dacht ik echt dat het het niet ging redden. Toen hij nog 2 uur had om wakker te worden en ze hem anders naar de ic zouden plaatsen werd hij na een uur ineens wakker. Echt een wonder! Daarna ging het af en aan, na een paar dagen knapte hij eindelijk op. We mochten naar huis! Met een eigelijk nog “zieke” baby… heel lastig vond ik dat.

We zijn inmiddels 8 weken verder, en nog steeds is hij bijna elke dag enorm verkouden.

Ik las zo veel verhalen over het rs virus, ik had al gehoord dat baby’s er nog lang last van konden houden. Zelf dacht ik toen, oh dat zal wel alleen wat hoesten zijn af en toe. Want eigelijk ging het de eerste week op wat hoesten na prima.

Maar niks was minder waar, Beau is echt nog vaak ziek. Sinds zijn ontslag 8 weken geleden heeft hij minimaal 1 keer per week koorts en word hij ook weer benauwd en zitten we weer bij de huisarts of in het ziekenhuis. Dit maakt me soms zo onwijs onzeker en bang want eigelijk is hij nog zo klein. We hebben gezien hoe snel het fout kan gaan bij die kleintjes!

Zodra Beau weer niet lekker is slaap ik met de lamp aan en 1 oor en 1 oog open, ik ben als de dood dat er wat met hem gebeurd. Het hoort ook wel echt bij het rs virus maar het heeft tijd nodig, tijd voor hem om beter te worden en tijd voor mij om met dit trauma om te leren gaan.

4 weken geleden ben ik haar de huisarts gegaan voor hulp en slaapmedicatie, nu moet ik eerlijk zeggen dat ik de slaapmedicatie niet neem omdat ik bang ben dat ik te vast zal slapen en iets niet hoor. Ook heb ik nog geen verdere hulp gezocht, wel denk ik dat dit verstandig is en dat ik dit gewoon moet gaan doen. Ik wil zelf graag ook verder met mijn leven maar ik merk dat het op dit moment niet lukt. Ik wil niet weg zonder Beau en laat hem dus nooit alleen bij mijn man, ik slaap enorm slecht, heb heel erg nachtmerries, ben onwijs prikkelbaar en kan de foto’s van zijn opname echt nog niet terug kijken. Kortom het is gewoon traumatiserend geweest en ik moet er echt wat mee gaan doen.

Heb jij een trauma gekregen door iets wat met je kind(eren) te maken had? Hoe ben jij hier mee om gegaan? Ik ben benieuwd.

Mocht jou kindje nu het rs virus hebben of je hebt gewoon vragen dan mag je me altijd een berichtje sturen! Dat mag ook prive via Instagram. Ik weet zelf hoe fijn het is om op dat moment ervaringen van andere moeders te horen. 

2 jaar geleden

Hey, mijn dochter was 3 weken en kreeg het ook. Ze heeft op een dag na 2 weken in het ziekenhuis gelegen. Ik vond het afschuwelijk en heb er ook echt lang last van gehad. Ook zij was elke week(10 dagen) ziek en koorts en gelijk helemaal verkouden en alles. Nu, ze is net 2, hebben we een puffer en sindsdien is ze (deze 2,5 maand) nog noet ziek geweest. Wat een verschil is dat. Ik vond het ook enorm heftig, ook al was het mn derde. En mn tweede die met zulke klachten in het ziekenhuis lag. Ik herken het niet durven slapen en alles. Ik denk ook wel eens dat ik er hulp bij moet zoeken. Maar nog niet gedaan. Het wordt wel beter, je moet er vertrouwen in krijgen. Ik merk dat ik er vooral last van heb als ze ziek zijn en ik niet geloofd word.