Na 5 weken terug naar het ziekenhuis
Na een zware zwangerschap leven we 4 weken op een roze wolk, tot dat de snot begint, dit wil je niet zien bij een 4 weken oude baby, naar de kinderarts dan maar, zei stelt ons gerust, neusdruppels en goed spoelen en het komt wel goed... of toch niet?
Na een week zie ik nog niet veel beterschap... ik vind zelfs dat ze achteruit gaat, met zwaarder ademen, ze eet wel goed en is helder maar toch vertrouw ik het niet helemaal, ik maak dus terug een afspraak bij de kinderarts, daar aangekomen doe ik mijn verhaal en ik merk dat ze meteen alert is, na onderzoek beslist ze om Nina een nachtje te laten opnemen voor de zekerheid ze hoort wel iets op de longen, maar niet zwaar, ze wilt ze aan de monitor leggen om te kijken hoe het gaat met haar saturatie.
Zo vertrekken we weer richting ziekenhuis, daar aangekomen worden we redelijk snel door een liever verpleegster naar de kamer gebracht en wordt Nina aan de monitor gehangen... als ze in slaap valt zakt haar saturatie al snel naar 84, aan de zuurstof dus... wat zijn we blij dat de kinderarts ons heeft doorgestuurd, dit in de nacht thuis tijdens het slapen... het kan erger. De artsen vinden ze buiten haar saturatie wel goed (ze maakt geen koorts, in hun ogen want ze heeft 37,8) en eet goed, ze hopen dat ze tegen het einde van de rsv is en dat ze snel naar huis kan. na 2 dagen blijkt dat ze niet tegen het einde zat maar dus aan het begin. Wat is ons meisje veranderd in een hoopje ellende ze slaapt alleen maar en weigert nog te eten. Haar saturatie blijft tijdens het slapen laag zonder zuurstof. Ze krijgt een voedingssonde en ze trekken bloed om zeker te zijn dat er geen infectiewaarde in haar bloed zit. Ook wordt haar hartje gecontroleerd omdat er een ruisje op zit, dit blijkt gelukkig volledig onschuldig te zijn. na 7 dagen kan ze eindelijk van de zuurstof, we hebben wel het idee dat haar dit enorm uitput en dat ze nog minder begint te drinken, maar de artsen willen hier niet naar luisteren. Ze vinden het geen probleem om dan maar alles via sonde te geven... ik voel me hier niet helemaal ok bij, maar laat het maar over aan de dokters. In het ziekenhuis waar wij waren werken ze met een beurten systeem met dokters, hierdoor zie je elke dag een andere kinderarts... dus hoor je ook elke dag iets anders, oh het is niet normaal dat ze nog steeds niet eet, we gaan wachten tot morgen anders moeten we toch verder kijken, de volgende dag een andere arts, o bij o kleine kindjes kan dit we moeten geduld hebben. na 14 dagen ziekenhuis en niets willen eten hebben we het gehad en maken we duidelijk dat we een oplossing willen, ze heeft nog steeds een hogere lichaamstemperatuur maar aangezien ze niets hebben gevonden in het bloed maken ze zich hier geen zorgen over. Nu is er een kinderarts die toch eens wilt proberen haar melk te veranderen. We krijgen een koemelk vrije melk en wonder ze eet terug. Na amper 1 dag terug redelijk eten zeker niet goed mogen we naar huis. Het is heel dubbel want echt goed voelen doet het nog niet, maar we hebben het zo gehad dat we ook niet te hard protesteren, als de dokters denken dat het in orde is, zien we wel... zo gaan we zaterdag naar huis
Dit gaat redelijk, ze eet weinig maar volgens de dokter haar hoeveelheid die ze min. moet halen. Maar ze slaapt nog steeds zeer veel en is niet echt helder, in het ziekenhuis zeiden de dokters dat het er bij hoort omdat ze ziek is en moet herstellen, maar het zit mij niet lekker. Maandag eet ze terug slechter en vind ik ze er bleek uitzien, als tegen de namiddag haar temperatuur naar 37,9 - 38 graden ga besluit ik terug naar de dokter te bellen... bij de kinderartsen kunnen we bij niemand te recht, onze eigen kinderarts daarvan weigert de secretaresse ze zelfs maar door te verbinden ook in het ziekenhuis kunnen we bij geen enkele kinderarts te recht ook al geven we aan dat ze pas thuis is na een ziekenhuis opnamen en we ons zorgen maken... uiteindelijk besluiten we naar de huisarts te bellen, hij wilt haar "zien" daar aangekomen vind hij persies zo een baby maar niets, er is een huisarts in opleiding bij hem en hij laat haar. Nina controleren. met de boodschap, als ze echt niet meer eet moet je naar een kinderarts gaan en 38 graden is geen koorts stuurt hij ons terug naar huis. Thuis gaat Nina snel achteruit, zo snel dat ze plots lijk bleek wordt en stopt met ademen....
Mama van 2
Wat verschrikkelijk dat je niet gehoord werd toen je na de ziekenhuis opname aan de bel trok. Ik hoop zo dat het goed komt met jullie meisje ♥️