Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.
Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.
Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!
Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!
Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.
Boefjes2017/2020
Komt inderdaad vast goed. Gelukkig hebben we al een prachtige gezonde zoon dus mocht het ons om wat voor reden ook, niet meer gegeven zijn, dan zijn we daar al mee gezegend?
Boefjes2017/2020
Bij mij zijn de klachten ook begonnen na de zwangerschap. En omdat ik voor de eerste ook in de medische molen zat, zijn we dus nu ook snel doorverwezen en kwamen ze er ook snel achter. Nu het eenmaal ingedaald is, sta ik er ook wel realistisch in hoor. Wat je zegt; gelukkig niet iets levensbedreigend! Ik hoop dat je straks mag stoppen met de medicatie. Zal voor je duimen.
MaggieB
Vervelend die onzekerheid. Ik heb het ook gehad. Ik had jaren geen menstruatie.. uiteindelijk kwam dit er uit. Een prolactinoom hypofyse. Een goedaardige tumor zo groot als een knikker. Destijds even shocking.. maar die tabletjes brachten al snel het goede resultaat. Na 3 jaar weer gewoon. nu al met al 10 jaar later, jaarlijks bloedprikken voor controle, ben ik twee kindjes rijker. Altijd voorgehouden.. je gaat er niet dood aan, maar wel goed onder controle blijven☺️ #alleskomtgoed
Ik heb de klachten na mijn eerste zwangerschap opgelopen. Na onderzoeken bij de huisarts, gynaecoloog ook MRI scan gehad en inderdaad een prolactinoom zichtbaar. Ook oogonderzoek gehad hiervoor. Begonnen met Parlodel en daarna overgegaan op Cabergoline. Tijdens tweede zwangerschap gestopt met de medicatie. Nu alweer bijna 2 jaar aan de medicatie. Om de 3 maanden bloedprikken en overleg met mijn internist. Hopelijk kan ik over 2 maanden stoppen met de (inmiddels afgebouwd tot lage dosis) medicatie en blijven mijn waardes zoals het hoort. Succes met het traject, het is nooit leuk om medisch iets te hebben maar ik ben het wel gaan relativeren voor mijzelf. Het is tenslotte niets levensbedreigends.