Morgen word je 1jaar!

Morgen word ons meisje 1 jaar!

Wat een mooi jaar hebben wij gehad.

Ondanks de Corona tijd is het niet elke dag even leuk je mist je vrijheid je contacten maar ook het sociale leven met familie en vrienden om te laten zien hoe trots je als vader & moeder bent op je baby hoe zij zich ontwikkeld en hoe lief en mooi ze is.

onze Livy is als een heel klein fijn meisje met haar 2616gram en 46centimetertjes geboren en wat keken wij er naar uit om na zo’n vreselijke zwangerschap (zie ander blogs) om voor ons meisje te mogen gaan zorgen en om hele dagen met haar te gaan kroelen.

Dus het was tijd de hoogste tijd om haar aan de wereld te gaan laten zien.

We zaten al een paar weken in een intelligente lockdown de jongens zaten thuis aan hun thuis onderwijs en veel konden we al niet vanwege mijn gezondheid dus wij waren er al wat aan gewend om hele dagen thuis te zitten.

Maar dan is het eindelijk zover met 36 weken werd ik ingeleid en gingen we haar dan eindelijk zien onze kleine meisje.

Een spannende bevalling had ik niet want mijn lijf had al elke dag heel veel pijn dus deze pijn handelde ik best wel aardig alleen op het eind toen ik bijna op 8cm ontsluiting zat kreeg ik vreselijke pijn in mijn nieren daar kreeg ik een prik voor met zware pijnstillers maar die zou pas na een half uur gaan werken maar ons meisje was er al binnen 20min dus door al mijn adrenaline merkte ik niks meer van mijn prik qua bijwerkingen gelukkig want die prik is best heftig ik was er inmiddels verslaafd aan.

Er stond een heel team klaar om Livy op te vangen na haar geboorte want door alle medicijnen en operaties en ellende die we hadden meegemaakt en haar groei achterstand wisten ze niet hoe Livy het zou doen buiten mijn buik.

Maar al snel kregen we te horen dat het een heel gezond meisje was die alleen moeite had om haar zelf goed op temperatuur te houden dus we moesten nog even wachten met naar huis gaan.

Maar 4uurtjes na de bevalling mochten we dan eindelijk naar huis.

Ik vond het ergens toch wel spannend en eng want er werd ook weer een hoofdstuk afgesloten voor ons na 7maanden ziekenhuis in en uit.

Wat toen ons nieuwe normaal was geworden werd weer gewoon ons oude normaal geen ziekenhuis bezoeken meer gewoon alleen nog maar thuis.

En dat is ook wat je wil natuurlijk, maar ik heb me zelf in een tijd dat je heel gelukkig moet voelen dood ongelukkig gevoeld dus dat had meer met mij zelf te maken.

Thuis werden we warm ontvangen door een vriendin en onze 3 jongens ze hadden een mooie tekening op de stoep voor de deur gemaakt met stoepkrijt voor hun zusje en wat waren ze trots en gelukkig toen ze haar zagen.

Wij zaten echt vanaf toen op een hele mooie grote roze wolk en daar zitten we tot de dag van vandaag nog steeds op.

Ondanks dat het wel een hele rare tijd was geen kraamvisite maar raamvisite, niet je hele huis onder de roze muisjes.

Uiteindelijk werden de maatregelen na een paar weken wat versoepeld en kwam de kraamvisite ook weer wat opgang..

Mensen hielden toch een beetje af en dat begrepen wel heel goed hoor, en ook wij zaten niet op Corona te wachten..

Maar het is toch jammer want hoe trots ben je als je weer vader & moeder bent geworden en zeker als het dit keer een meisje is na 3 jongens..

het jaar is voorbij gevlogen naja eigenlijk ook niet wij hebben allemaal echt elke dag heel erg genoten van ons meisje..

Normaal zijn wij erg druk en rennen en vliegen we elke dag overal heen maar nu waren we meer thuis naja eigenlijk elke dag dus we hebben heel erg genoten..

Nu zit ik op de bank en komen de herinneringen van vorig jaar weer terug, vorig jaar rond deze tijd waren we de woonkamer aan het versieren en de laatste spulletjes aan het inpakken voor in het ziekenhuis en waren de jongens mega zenuwachtig en waren we nog bezig om het huis helemaal klaar te maken naja je kent het vast wel zo’n dag voor de grote dag lijkt net alsof je alles waar je 9 maanden tijd voor heb gehad in 1 dag wilt doen haha..

Nu zit ik naar ons meisje te kijken en kruipt ze lekker door de woonkamer en roept ze al nee! Nee! En klapt ze in der handjes en weet ze je al helemaal te bespelen met der mooie blauwe oogjes onze kleine ondeugend..

Ohhh wat ben ik altijd zo’n emotionele trut zo’n dag voor hun 1e verjaardag en wat ga ik haar morgen heeeeeel veel kusjes geven en ik ga haar vanavond na haar laatste fles met hoogstwaarschijnlijk een traantje in haar bedje leggen..