4 jaar geleden
Moeders, iedere moeder wil toch het beste voor je kind...
Moeders, de meeste moeders steken hun mening niet onder stoel of banken. Of het nou gaat om borstvoeding, of een autostoeltje de meeste moeders vinden er wat vinden en zeggen dat dan ook.
Wat dat met mij doet? Dat maakt mij soms boos of verdrietig maar meestal onzeker.
Je kan Instagram niet openen of je ziet de meeste mooie foto’s van vrouwen die borstvoeding geven. Soms voel ik ook een sneer naar moeders die dat niet hebben gedaan om welke reden dan ook. Borstvoeding is het beste, het mooiste en als je niet doet, dan ben je een slechte moeder. Dat staat er niet zo letterlijk maar zo voel ik het wel. Waarom trek ik mij dat zo aan? Het geeft mij het gevoel dat ik geen goede moeder ben. Dat ik mijn kind gif geef (lees kunstvoeding) mijn borstvoeding kwam niet op gang. Na de bevalling niet, de dag erna niet. Ik heb ook nooit stuwing gehad. Ik ben nooit 1 druppel melk verloren. 37 weken (tijdens mijn zwangerschap) wou ik geen borstvoeding geven gewoon omdat ik het niet praktisch vond. De laatste 3 weken begon ik toch te twijfelen. En heb ik gezegd, ik beslis pas als ik mijn dochter vast heb. Toen had ik geen keus, ze werd aangelegd, dat moest want mijn placenta moest los laten. Maar het aanleggen ging niet. Er kwam ook geen melk. Het bleef kurk droog.De volgende dag hebben we uren geprobeerd. In alle rust en ook toen bleef het kurk droog.
Maakt mij dat een slechte moeder? Hebben we daardoor een slechtere band? Nee ik geloof het niet. Terwijl ik soms wel dat gevoel krijg.
Toen ik ging informeren voor een autostoeltje, kwam direct de vraag iso fix. Ik heb niet de nieuwste auto. Ook geen krot ofzo. Gewoon een degelijke Skoda stationwagon. Ik had een prima maxi Cosi die ik iedere autorit vast zetten met de autogordel. En nu heb ik een autostoeltje gekocht, welke met iso fix kan maar ook met de autogordel. Ze mogen vanaf 10kg vooruit maar “het beste” is t/m 15 mnd tegen de rijrichting. Juul gaat met de rijrichting mee... ben ik daarom een slechte moeder?! Ik heb een hele veilige stoel voor Juul gekocht. Waar ze zo’n beetje helemaal in vastgesnoerd zit. Ik ga ervan uit dat dit veilig genoeg is. En als je het vergelijkt met 37 jaar geleden. Zit ze heel veilig. Want wij zaten vroeger niet eens vast en kwam ook alles goed.
Ik moet het mij allemaal niet aantrekken. Maar soms is dat best lastig. En maakt het mij onzeker en soms ook heel boos en verdrietig.
Zelf laat ik het natuurlijk toe dat ik mij daardoor zo voel. Maarja ik ben ook maar een mens. Een moeder met gevoel. Een moeder die echt het beste wil voor haar dochter. En daar ook alles voor doet wat in haar macht ligt.
En ook ik heb een mening over dingen en denk soms dat het beter anders kan.. en vaak besluit ik dan om mijn mond maar dicht te houden, want die ander wil ook alleen maar het beste voor zijn of haar kind.
Willen jullie mij hieronder niet afbranden? Want dan zit ik straks weer in een hoekje te huilen.
Liefs,
Marleen
Maev
Waarom zou je afgebrand moeten worden om de keuzes en beslissingen die je maakt, op basis van de redenen die jij hebt. Een ander maakt beslissingen en keuzes op basis van hun redenen en kunnen dat simpelweg niet voor een ander beslissen. En tja betreffende de autostoel, ik heb nog een auto zonder iso-fix mogelijkheid maar ben wel afhankelijk van mijn auto om ergens te komen. Zit ze er veilig in, naar mijn mening en idee wel net zo veilig als haar broer 10 jaar geleden. Qua borstvoeding, ieder zijn ding, ik was blij dat het op gang kwam maar ben net zo makkelijk overgestapt toen bleek dat dat voor mij en haar beter was. Bekijk het eens anders, het kwam niet op gang dus heb je gehandeld uit het welzijn van je dochter en jezelf. Dat is feitelijk toch exact dezelfde beredenering die er vaak bij het geven van borstvoeding wordt gegeven 😉 en daar kun je net zulke mooie, verbindende en verblindende fotos van maken.
working_momx2
Poe Marleen. Ik zie de wereld door een heel andere bril en ik hoop dat je hem een keer kunt lenen. Als ik een mooie foto zie van een borstvoedende moeder zie ik geen sneer, maar een trotse mama met een mooi kindje. Ik houd ook mijn mond tegen moeders die dingen doen met hun kinderen die ik duidelijk anders aanpak, haar kind, haar beslissing denk ik dan. Natuurlijk vind ik sommige dingen wel dom of gek, maar die persoon gaat dat voor mij niet aanpassen denk ik dan. Maar met mijn kind is het ook mijn beslissing, de oom die het gebakje probeert te delen met mijn zoon van 1 spreek ik aan "ik wil hem nu nog geen suiker voeren, dus eet je gebakje maar lekker zelf op". Simpel, iedereen heeft zijn eigen regels en eigen aanpak. Zolang je je kindje niet in gevaar brengt of erger nog, zelf schade toebrengt, heeft niemand er iets van te vinden. Wees trots op je mooie kind en heb het lief zoals alleen jij dat kan. Voor je kindje ben je toch echt perfect!
A.J.
Marleen, ik maak een diepe buiging voor jou als (bewust) alleenstaande moeder. Ik ben (onbewust) een alleenstaande moeder geworden doordat mijn ex wou scheiden toen onze zoon 8 maand was. (nu bijna 2 jaar terug) Ik lijk wel een beetje op jou, trek me ook overal wat van aan. Heeft mijn zoon een blauwe plek opgelopen bij de opvang?! Dan ben ik al bang dat mijn ex en zijn vriendin mij daarop aankijken.. Terwijl ik hier uiteraard niets aan kan doen.. Ik wil meer dan het beste voor mijn zoon en doe keihard mijn best om hem een zo goed en leuk leven te geven. Ook met gescheiden ouders. Cijfer mezelf regelmatig weg om maar goed met mijn ex door 1 deur te kunnen omwille van mijn zoon! En dat doe ik met liefde!! Maar ik durf ook te zeggen van mezelf dat ik trots op mezelf mag zijn hoe ik het doe. En dat mag jij ook zeker! Ondanks dat ik je niet ken, maar volg je hier wel op mamaplaats en instagram. (kom tevens zelf ook uit twente 😁 ) Groetjes, Ank