Mijn onverwachte maar snelle bevaling.

Zaterdag ochtend 12 september 2020, het begin van mijn verhaal.

Ik voel mij al heel de week niet zo lekker, maar zaterdag (exact 38weken zwanger) is mijn bloeddruk redelijk hoog en heb een beetje bloedverlies hierdoor beslis ik dan toch maar om contact op te nemen met het verloskwartier. Ik mag direct langskomen. Éénmaal daar wordt ik aan de monitor gelegd..."oef"alles blijkt inorde met de baby, hartslag is goed en ondertussen is mijn bloeddruk weer normaal. Toch blijf ik mij slecht voelen er wordt nog een wissertje afgenomen en daarna mag ik naar huis vertrekken aangezien de gynaecoloog geen verdere problemen ziet. Intussen is mij  vriend toegekomen en zijn we klaar om naar huis te vertrekken....

Vliezen breken

Net voor we willen vertrekken komt de verpleegster langs, de wisser test positief op vruchtwater. Na verder onderzocht te worden is het verdikt: De baby heeft stoelgang gemaakt in het vruchtwater en ik moet vandaag nog bevallen.... Dit kwam totaal onverwacht, mijn vriend ging thuis snel mijn valies halen en daarna werden mijn vliezen gebroken om 18u00. De weeën volgen snel en kan ze maar moeilijk opvangen dus vraag om een ruggenprik. Amai wat een zalig gevoel :) geen pijn meer , en we zijn helemaal klaar om ons wondertje eindelijk te ontmoeten. Om 23u20 heb ik 10 cm ontsluiting en mag ik beginnen persen, dit ging heel erg vlot want om 23u38 is onze zoon Emiel geboren ♡

Neonatologie

Ik krijg Emiel op mijn borst gelegd maar 10 seconden heeft dit geduurd en dan werd hij meegenomen... zijn ademhaling kwam niet goed opgang ,hij had vruchtwater in zijn longen gekregen en werd meegenomen naar neonatologie. 

Van gelukkig zijn naar verdriet en ongerustheid. Ik mocht hem pas na 5 lange uren zien... Toen we  hem mochten zien kon ik alleen maar wenen, allemaal kabeltjes en aan de CPAP (ademhalingsondersteuning) Mijn vriend probeerde mij gerust te stellen, het is een vechtertje en alles komt goed. We werden naar de kraamafdeling gebracht zonder onze prachtige zoon Emiel. Die nacht hoorde ik alle andere baby's van de afdeling wat het nog zwaarder maakte. Ik probeerde te slapen maar dit lukte niet.

Naar huis

Na 1 week op neonatologie te verblijven is hij genoeg herstelt en mogen we eindelijk samen naar huis! Alles is goed gekomen en we zijn klaar voor een mooie toekomst met ons drietjes.

De hielprik

5 oktober ik krijg telefoon van de pediater er is een afwijking uit de hielprik gekomen:   "mucoviscidose"

Onze wereld en toekomst op 1 seconde tijd helemaal in elkaar gestord, intens verdriet en 1001 vragen.