Mijn mannetje thuis

Poeh wat was de eerste dag thuis dubbel. De grote broer en zus konden geen genoeg van Dexx krijgen. Ze weken niet af van zijn zijde. Mijn moederhart maakte een sprongetje.

De eerste nacht en nog vele die daarna volgde heb ik als spannend ervaren. Dexx maakte zulke gekke geluidjes tijdens zijn slaap. Ik durfde niet te slapen wou elke ademhaling controleren. Mijn vertrouwen was weg. Waar ik me bij de vorige twee nooit zorgen over maakte was ik bij Dexx over bezorgd. Bang en angst op een terug val. 

Het voeden ging snel achteruit Dexx kwam de eerste twee dagen thuis flink aan, de borstvoeding ging goed. Hij dronk goed maar de dagen die volgden kwam hij steeds vaker en viel hij regelmatig snel in slaap na een paar slokken. Hij begon weer wat af te vallen ...Vanwege corona belde de kinderarts & consultatiebureau om de paar dagen. Iedere dag moest ik Dexx wegen. Zijn gewicht werd genoteerd en besproken.  Zucht de druk van het voeden en en niet wetende wat hij binnen kreeg deed me besluiten om weer alles te gaan kolven. Zo kon ik goed zien of hij wel voldoende binnen hield en/of ik wel voldoende productie had. De borst was een extraatje en voor nood. Baal zo dat we de momenten van samen voeden en aan de borst maar zo kort samen hebben mogen delen. (Vorige kindjes flesvoeding). Het voelde en voelt ook als een soort van falen. Ik wou het zo graag, mijn eerste met borstvoeding, mijn laatste kans, mijn laatste baby....

IG: danielle_sneek @made4ukkies