Mijn leven als moeder van 2 kids

Even voorstellen,

Ik ben Daniëlle (26) jaar, gelukkig getrouwd met mijn man en samen hebben we een dochtertje van 2 en een zoontje van 4 weken❤️. 

Waarom ik mijn verhaal wil delen is om een inspiratie te zijn voor andere mama’s en om een ieder het gevoel te geven dat je er niet alleen voor staat.

Ons verhaal: 

Op 18-08-2021 is onze dochter Lexi geboren, zwangerschap en bevalling waren beide goed verlopen. Eerste week van de kraamweek ging zoals altijd goed en er waren geen complicaties. De kraamzorg week was tot zijn einde gekomen en hierna begon eigenlijk de zoektocht. “ dit is zo typisch de kraamzorg trekt de deur dicht en de ellende begint” 🙈🙈🙈

Je bent net ouders geworden waar je al zoekende in bent. Hoe moeilijk is het om te zien dat je kind pijn heeft maar je geen idee hebt wat er aan de hand is. Na 3 weken wanneer mijn man weer ging werken zat ik heel de dag met een huilende baby die pijn had. Je bent net moeder je weet niet wat het kan zijn , je voelt jezelf machteloos. Het was heel de dag huilen, wanneer de fles erin zat was het even goed en dan begon het weer. Zoveel gesprekken gehad waarop er dan tegen je gezegd word ja kinderen huilen nu eenmaal het stopt vanzelf! 

Wat is dit voor opmerking. Je voelt je niet serieus genomen, dus je gaat maar weer door. Na alle gesprekken en een drogisterij verder “ja alles word je aangesmeerd van andere voeding naar andere spenen je kunt het zo gek niet bedenken “ maargoed je luistert erna en je doet het omdat je denkt als dit de oplossing is zijn we geholpen. 

Na 2 maanden in onzekerheid te zijn en niet wetende wat er was, is er iets uitgekomen…. Onze dochter heeft reflux. Ondertussen was onze dochter lichamelijk op, zij sliep niet dronk wel maar spuugde alles uit. Door alle verschillende voedingen is de slokdarm van onze dochter zodanig verzuurd geraakt dat we aan de nexium zakjes zijn gemoeten. Dit is een medicijn tegen maagzuur. Voordat je dit allemaal krijgt moet je eerst de reacties nog aanhoren  “ volgens protocol mogen wij dit medicijn niet geven “ 

Tja volgens protocol mag er zoveel niet. Mijn dochter heeft vanaf de 2 maanden tot 8 maanden het medicijn moeten slikken. Gelukkig merkte we al snel verschil! 

Wat voor ons enorm geholpen heeft zijn de afspraken bij een osteopaat. Wat deze mensen doen is magisch. Lexi zat van haar hoofd tot haar tenen helemaal vast, als in alle spieren zaten bekneld. Het jammere is dat een osteopaat erg weinig word aangeraden terwijl dit voor ons echt een wereld van verschil was. We kregen ons kind langzamerhand weer terug. 

Echter hebben wij gemerkt dat mensen je niet begrijpen als ze niet iets soort gelijks hebben meegemaakt. Kraamvisites heb ik gegeven moment afgezegd gewoon om het feit dat je een huilende baby hebt en je daar niemand een plezier mee doet. Gelukkig hebben wij een hechten familie waar we veel op terug hebben kunnen vallen en hebben mijn partner en ik elkaar veel ondersteunt. 

Het is een stressvolle periode geweest die je nu dat alles goed gaat heel snel weer bent vergeten. Blijf praten met elkaar over de situatie en sta je mannetje! 

Vertrouw ten alle tijden op je moeder instinct die heeft altijd gelijk en ga hiervoor op je strepen staan. 

Nu kampen we alleen nog met mijn dochter dat ze niet loopt vanwege verkorte spieren. We zijn nu in behandeling bij het Jeroen Bosch ziekenhuis waar we in januari bij de kinderfysio terecht kunnen. Hierover later meer…… 

Ik hoop door mijn verhaal dat ik andere kan helpen en het gevoel kan geven dat je niet de enige in de wereld bent die dit mee maken.

Je staat er nooit alleen voor 🥰💪🏻