Mijn kraamweek deel 2
Tot nu toe verloopt alles op rolletjes. Met Mila Marie gaat het goed, en met mij ook!
Excuses voor de late blog, even wat drukke dagen achter de rug.
Zaterdag 12 november 2016
Vannacht om half 1 de laatste fles op. Toen om half 4 en toen pas om half 9. Wat een tevreden meisje is het toch en wat doet ze het super goed. Ze huilt alleen als ze honger heeft. Vandaag woog ze 3470 gram. We hebben vanmorgen samen gedoucht en ze vond het heerlijk. Er is vandaag weer een verloskundige geweest, maar alweer niet degene die ik verwacht had. Maar die had dienst en zou nog wel komen. De verloskundige heeft Mila Marie even vastgehouden en haar zelfs een flesje gegeven. De kraamweek is bijna afgelopen maar mijn moeder heeft wat afspraken staan en ik wil eigenlijk liever nog niet alleen met Mila Marie zijn. Ik ben toch wel bang om wat fout te doen en heb 2 dagen kraamhulp extra bijgekregen. Maandag zou eigenlijk de laatste dag zijn, maar dat is nu woensdag. Mijn moeder is vanaf donderdag thuis en dan is ze het hele weekend bij me. En die maandag is ze al weer 2 weken en dan moet ik het toch wel aan durven. Aangezien ik gisteren niet naar het winkelcentrum mocht heb ik het aan de verloskundige gevraagd en die zei dat als ik me goed voelde dat we mochten gaan. De kraamhulp wist zeker dat ik na 10 minuten weer thuis zou zijn. Nou en? Dan ben ik er toch even uit geweest.
De geboortekaartjes waren inmiddels ook binnen, die gaan vanavond op de post. Nu eerst naar het winkelcentrum!
Iedereen dook in de kinderwagen en vond Mila Marie een prachtig meisje. Ze lag heerlijk te slapen. Het was een lange middag, maar na 10 minuten thuis? Écht niet! Ik ben een die-hard. 2,5 uur later kwamen we pas thuis. We hebben heel even ergens wat gedronken en zijn daarna weer doorgegaan. Ook hebben we nog wat cadeautjes gekocht, want Sinterklaas is natuurlijk vandaag in het land en mijn dochter mag vanavond voor het eerst haar schoentje zetten. Zou ze lief genoeg geweest zijn? En wat zal ze krijgen?
Zondag 13 november 2016
Vanmorgen hebben we eerst even gekeken of er iets in Mila Marie haar schoentje zat. 6 dagen oud en Sinterklaas vindt haar nu al zo’n lief meisje dat ze 4 cadeautjes in haar schoen had! Een magisch liedjesboek, een piano met dierengeluiden, een knisperboekje en slofjes voor mijn eerste kerst. Wat is ze nu al verwend!
Vanochtend heb ik weer lekker met Mila Marie gedoucht en dat vindt ze heerlijk. Ze woog vandaag 3430 gram.
Bij mijn controles bleek ik een temperatuur van 38 graden te hebben. Koorts dus, maar ik had nergens last van. Ik moest nu in bed blijven en een uur gaan liggen. Ik heb deze week namelijk in de middag weinig gerust. Meestal ging ik ’s avonds na het eten even liggen. Maar ik was ook echt totaal niet moe. Maar het kan dus ook onbewuste vermoeidheid zijn. Vandaag ook weer flink last gehad van kraamtranen. Ik ben zo trots en blij dat Mila Marie geboren is dus ik snap niet waarom ik zo verdrietig ben. Helaas zijn het hormonen en hoort het er nu eenmaal bij. De kraamhulp is wel erg lief voor me en ook voor Mila Marie. Ik moest haar vanavond appen hoe mijn temperatuur was. En die was gelukkig weer gezakt naar 37 graden. Gelukkig voelde ik me ook weer wat beter.
Maandag 14 november 2016
Vandaag is Mila Marie precies 1 week oud. Vannacht heb ik haar om kwart over 2 wakker moeten maken voor de fles die ze eigenlijk om half 12 al moest hebben. Maar daarna heeft ze tot 5 uur liggen spoken. Na de fles van 5 uur is ze bij mij op de arm in slaap gevallen. Vandaag is de verloskundige geweest maar wéér niet degene die ik verwacht had, en die wilde ik toch graag nog even zien. Deze verloskundige beloofde me dat ze de volgende keer kwam. Mila Marie haar navelstreng is er nog niet afgevallen en ze heeft een dubbele navelklem omdat ze niet goed afgenaveld was na de geboorte en deze aan het bloeden was. En dat is erg zwaar voor haar. De navelstreng is verder ingedroogd dus de verloskundige heeft de 2 klemmen losgeknipt en nu is het afwachten tot hij eraf valt. We hebben vanmiddag kraamvisite gehad, 2 collega’s waaronder 1 van mijn werkgevers en een goede vriendin van mijn moeder. Na de fles van kwart voor 6 vanavond had Mila Marie haar huiluurtje. Ik heb haar in haar wiegje gelegd en op mijn telefoon baarmoedergeluiden aangezet en daar werd ze gelukkig wel wat rustiger van. Vanavond zijn mijn nichtje en haar vriend nog geweest. Mijn nichtje heeft haar luier verschoond met mijn hulp en ze heeft haar de fles gegeven.
Dinsdag 15 november 2016
Vannacht om half 4 was Mila Marie aan het spoken. Na haar flesje heeft ze nog geslapen tot kwart over 7 en heeft ze haar flesje helemaal leeg gedronken. Ze woog vandaag 3520 gram dus zit al weer bijna op haar geboorte gewicht. Ze is vandaag weer lekker in bad geweest en toen ik haar haar luier aan het aandoen was begon ze te poepen. Bij de volgende luier al weer, dus 3 luiers verder en toen was ze eindelijk uitgepoept en kon ik haar haar flesje geven. Ik mag nog geen auto rijden en mijn moeder is vandaag weg dus ik had een vriendin gevraagd of ze even met mij mee wilde rijden naar het winkelcentrum want ik wilde een bedankje voor de kraamverzorgster halen. Ze kwam ons ophalen met haar dochter en we zijn met zijn vieren gezellig even weggeweest. Ik heb een mooie foto af laten drukken, en ik wist dat ze helemaal gek is van Rituals dus daar wat dingen van gehaald, wat snoep erbij en een geboortebedankje en zo had ik een mooi pakketje gemaakt want morgen is de laatste dag en daarna moet ik het zonder haar gaan doen. Maar dat gaat hopelijk wel lukken. Vanavond zijn een aantal van mijn collega’s op kraamvisite geweest. Iedereen heeft haar vastgehouden en een collega heeft haar de fles gegeven, met alle gevolgen van dien: fles niet helemaal op, spugen, onrustig, de hele avond wakker geweest. Misschien toch niet zo’n goed idee om haar van hand tot hand te geven. Daarna kreeg ze weer honger en heb ik haar wat extra voeding gegeven. Toen mijn collega’s weg waren wilde een vriendin van me haar ook nog even zien. Vorige week was ze ziek dus kon ze niet komen. Ik had eerlijk gezegd liever dat ze nu kwam dan morgen, want ik zit nu toch al met een onrustig kind, en als er morgen niemand komt is ze misschien wat rustiger. Dus die kwam ook nog even kijken. Daarna heb ik Mila Marie op bed gelegd, ze heeft nog even gehuild en is daarna gelukkig toch in slaap gevallen
Woensdag 16 november
Vandaag zou eigenlijk mijn uitgerekende datum zijn maar nu kan ik al 10 dagen genieten van mijn kleine prinsesje.
Vannacht toen ik boven kwam om te gaan slapen was het wel even schrikken. Ze moet vanwege de kou nog een mutsje op en ze had zo liggen draaien met haar hoofd dat het mutsje tot over haar neus zat. Levensgevaarlijk! Ik kan de babyfoon niet goed plaatsen dat ik haar kan zien want anders was ik natuurlijk al lang boven geweest. Ik heb meteen die muts van haar hoofd getrokken en die hoeft ze wat mij betreft niet meer op. Ze kan zich keurig op temperatuur houden en dan temperatuur ik wel een keer extra of ik geeft ze een kruik extra want dit durf ik echt niet meer!
Vanmorgen woog ze 3560 gram. Nog 90 gram te gaan en dan zit ze op haar geboortegewicht. Vandaag heb ik kraamvisite gehad van een oud collega en een vriendin. Oud collega had de kinderen bij en die hadden heel het huis onder geplakt. Ik zat ze het huis uit te kijken en was dan ook erg blij dat ze zo weer weg waren. Haar dochter stond zelfs uit de fles van mijn dochter te drinken! Nou, dat moet je dus echt niet doen, bah! Toen ze weg waren heb ik meteen de fles gesteriliseerd want dat vind ik gewoon vies.
Het was vandaag ook de laatste dag van de kraamhulp. Ze had nog een cadeautje voor Mila Marie laten maken maar dat was nog niet klaar dus dat kwam ze brengen zodra het klaar was. Ik heb haar wel ons bedankje gegeven en bedankt voor de goede zorgen. En nu mag ik het alleen gaan doen. Nou ja, alleen niet, maar in ieder geval zonder kraamverzorgster. Al mocht ik haar wel altijd bellen als er wat was dus dat ik wel fijn. Het was fijn dat ze er was, maar het is ook wel fijn dat ze weer gaat. Ik heb een goede kraamweek gehad met ups en downs.
Vanmiddag heb ik ook nog visite gehad, mijn vriendin met haar man en kinderen en nog een vriendin met haar zoontje. Het is vandaag eigenlijk best druk geweest. Te druk eigenlijk. Ik werd weer verdrietig en had hoofdpijn. Er gaat op het moment van alles door mijn hoofd: “Ben ik wel een goede moeder? Doe ik het allemaal wel goed? Zou Mila Marie niet boos zijn dat ik deze keuze heb gemaakt en dat ik haar haar papa ontneem? Zou ze niet het verkeerde pad op gaan als ze straks groter is?” Mijn roze wolk werd momenteel even een donderwolk. Maar dat hoort erbij. Nou, wat mij betreft mogen die hormonen snel weggaan want daar ben ik helemaal klaar mee. Na even geslapen en gedoucht te hebben ging het gelukkig weer wat beter. Vandaag is haar navelstreng er trouwens afgevallen, hij hing echt nog aan een zijden draadje vast, en toen ineens met de verschoning lag hij in de luier. Die hebben we natuurlijk wel mooi bewaard.
Mijn moeder heeft vannacht bij mij in bed geslapen omdat Mila Marie vanaf kwart over 9 in de avond 3 uur heeft liggen huilen en ik kreeg haar met geen mogelijkheid stil. Na haar flesje heb ik haar weer terug in bed gelegd met mijn telefoon op baarmoedergeluiden en toen werd ze gelukkig wel rustig. Nu maar hopen dat dat zo blijft.
Dit was het einde van de kraamweek (kraam 10-daagse voor mij). Nu moet ik verder zonder kraamhulp maar dat gaat vast wel lukken. Iedereen kan het, dus ik ook!
Lieve lezers, ik heb het momenteel erg druk dus de komende 2 weken wil ik even mijn rust nemen. Ik probeer om in deze 2 weken te bloggen maar beloof niets! Liefs!
Anoniem
Bepaalde zaken zijn zo aangegeven vanwege ervaringen uit het verleden. 10 minuutjes de eerste keer dat je op stap gaat, niet eigenwijs een die hard zijn en vervolgens de dag daarna met koorts liggen. Niet teveel kraamvisite, niet teveel van hand naar hand gaan. Een baby zit ongeveer 9 maanden in je buik, 4 keer kraamvisite en dan ook nog eens bij allemaal zitten is veel voor zo'n kleintje. Als je samen bent met je baby in de kraamperiode ben je niet verplicht alles toe te laten. Hopelijk neem je de goedbedoelde adviezen met je mee, ze zijn er met een reden.
Anoniem
Dankjewel voor het delen van jou kraamweek... Wat mooi al die emoties door elkaar van trots zijn op tot onzeker over de toekomst... heel herkenbaar.. natuurlijk ben je trots op je meisje.. je mag ook trots zijn op jezelf want je doet het goed... suc 6 met je drukte en kijk uit naar je volgende blog;)
Minja
Neem lekker je rust!! Ik lees je blog elke keer en vind het echt super knap dat je dit zo doet! Je dochter zal vast trots op je zijn!