Mijn kraamweek deel 1

Woensdag 9 november 2016

Ik had met de kraamverzorgster afgesproken dat ik zou bellen als we in de auto zaten naar huis zodat ze met mij op kon starten als ik thuis zou komen. Ik zal de zwangerschapshormonen maar de schuld geven want ik was het dus helemaal vergeten.

Toen we voor de deur stopten was alles mooi versierd! Er stonden ballonnen van Minnie Mouse voor de deur, een ooievaar, een geboortebord van Minnie Mouse met de naam, slingers, ballonnen binnen, een strik om de deur, een hele hoop kaarten op tafel, kortom geweldig! Mijn tante kwam ook aan met de hondjes en Bailey en Diva waren door het dolle heen! Ze zijn even bij Mila Marie wezen snuffelen en lieten haar verder met rust.

En toen kwam ik erachter dat ik dus helemaal vergeten was de kraamverzorgster te bellen. Dat heb ik maar meteen gedaan en ze kwam meteen mijn kant op om mee op te starten. Ze heeft een kruik in Mila Marie haar wiegje gelegd, uitgelegd wanneer ik haar moest temperaturen, wanneer ik haar voeding moest geven en hoeveel en toen om half 5 wilde ze mij in bed leggen. Terwijl dat we gingen eten. Ik heb gezegd dat ik straks wel zou gaan liggen en dat we eerst gingen eten. Mila Marie lag lekker in haar wiegje te slapen en wij hebben lekker een broodje döner op. Daarna is ze weggegaan en zou morgen om half 9 weer bij me zijn.

Vanavond nog flink wat kraamvisite gekregen; mijn nichtje en haar vriend, mijn buurman (de peetoom) en zijn vriendin en een vriendin van me. Mijn nichtje heeft Mila Marie nog de fles gegeven en iedereen heeft haar even vastgehouden. Ik ben wat dat betreft heel makkelijk, misschien wel te makkelijk dat ik haar nu al aan iedereen geef, maar hopelijk krijg ik hier wel een makkelijk kind van. Ze heeft er in ieder geval geen last van gehad. Mocht ze dat toch krijgen dan kan ik altijd nog zeggen dat ze niet van hand tot hand gaat.

Normaal neem ik de hondjes mee naar bed maar ik durfde dat niet zo goed dus ze hebben vannacht bij mijn ouders in bed geslapen. Binnenkort mogen ze weer bij mij liggen.

Donderdag 10 november 2016

Kraamtranen? Wat is dat? Dat krijg ik niet hoor!

Nou dat kon ik wel vergeten. Vannacht heb ik er 2 keer uit gemoeten om Mila Marie te voeden. Ik heb haar in de maxicosi gelegd en heb haar flesje opgewarmd en dit op de bank gegeven. Achteraf stom, want waarom zou ik geen water koken en een thermoskan op de badkamer zetten, en wat bakjes voeding meenemen? Morgen weer een dag. Dat is makkelijker dan iedere keer naar beneden moeten.

Toen ik haar vanochtend de fles gaf bleven die 2 eigenwijze honden in hun kooi liggen en kwamen er niet uit. Hoe hard ik ze ook riep. Dat deed me zeer. Ook nog verdrietige muziek op de radio dus daar kwamen de tranen.

En toen was het al weer half 9 en stond de kraamverzorgster aan de deur. En ik moest met een jankgezicht open doen. Dus die schrok natuurlijk al wat er aan de hand was dus ik vertelde dat de honden niet wilden komen. Maar ze snapte het wel, de hondjes moeten natuurlijk ook wennen maar ik moet ze er meer bij betrekken. En ik moet ze vannacht gewoon mee naar bed nemen en niet bang zijn. Nu denken ze dat ik ze aan het verstoten ben omdat ze niet bij me mogen slapen.

Later die ochtend heb ik Mila Marie in bad gedaan en hebben we de hondjes mee naar boven genomen en erbij betrokken. Ze woog vandaag 3640 gram dus zit al bijna weer op haar geboortegewicht. Mila Marie is vandaag lekker in bad geweest en zaterdag gaan we samen onder de douche.

Om kwart over 10 stond de verloskundige aan de deur om te kijken hoe het gaat. Wel een andere verloskundige als degene die ik verwacht had, maar die zou ook nog komen. Volgens de kraamverzorgster en verloskundige ziet Mila Marie een beetje geel, maar zo lang ze alert blijft, goed plast, poept en drinkt is er niets aan de hand. En dat doet ze. Maar ik maak me toch een beetje zorgen. Ik ben nog geen dag thuis uit het ziekenhuis. Wat als ze terug moet?

Aangezien ik nog thuis woon heb ik maar recht op halve dagen kraamhulp, maar dat is genoeg want mijn moeder is er ook op het moment dat zij weer weg is.

Vanmiddag hebben we foto’s gemaakt voor het geboortekaartje, nou daar heb je een dagtaak aan want dat moet wel allemaal goed zijn. En ik dacht dus dat ze goed waren maar de ondergrond bleek te fel voor het kaartje dus ze moesten opnieuw, maar ik ga m’n kind vandaag niet meer pesten en doe dat van de week wel. Iedereen weet dat ze geboren is en die kaartjes komen wel.

Vandaag weer flink wat kraamvisite gehad: Een vriendin, 2 vrienden, mijn oom, tante en nichtje, dus weer lekker druk vandaag. Maar wel gezellig.

Vrijdag 11 november 2016

Mila Marie heeft vannacht zo goed geslapen. Om half 12 een flesje op voor de nacht, toen om half 3 en toen pas om half 8! Wat een heerlijk kind dat maar 1 keer per nacht gevoed hoeft te worden!

Ik voel me goed vandaag en wilde vanmiddag met Mila Marie en mijn moeder naar het winkelcentrum hier in de buurt. Maar dat mag niet. Het ziekenhuis heeft gezegd dat als ik me goed voel dat ik gewoon naar buiten mag met haar, maar de kraamverzorgster zegt dus van niet. Dus, dan gaan we maar niet. Ze was wel weer een beetje afgevallen en woog vandaag 3420 gram. Vandaag hebben we ook nieuwe foto’s voor het geboortekaartje gemaakt en deze keer waren ze wel gelukt. Ze worden vandaag nog gedrukt en ik heb ze morgen binnen. Er waren al mensen die zich zorgen maakten dat er geen kaartje kwam of ze wel mochten komen. Nou, nog even geduld, maandag of dinsdag liggen ze op de mat! Vandaag heeft Mila Marie ook de gehoortest en de hielprik gehad. De gehoortest was goed en van de hielprik krijgen we bericht als dat niet goed is. Mijn moeder wilde haar vanmiddag de fles geven en had eerst een schone luier aan gedaan. Op het moment dat ze aan het temperaturen was poepte Mila Marie de hele thermometer onder.

In de avond had ze ook weer een cadeautje voor oma want met de luier verschonen plaste ze nu alles onder. Mijn vader heeft vanavond de eerste fles gegeven en dat ging goed. Wel even wennen voor hem.

Vandaag hebben we geen kraamvisite gehad

Binnenkort deel 2 van de kraamweek