Mijn kraamweek - @mama.van.renee.en.sofia

14 maart kwamen we s'ochtends vroeg thuis vanuit het ziekenhuis. In de tuin stond een mega opblaas baby dus de hele wijk wist inmiddels al dat ik bevallen was. Binnen was alles prachtig versierd en het voelde heerlijk om weer thuis te zijn. Thuis met mijn twee prachtige meiden.

Na een uurtje thuis te zijn kwam de kraamzorg. Er kwam een heel aardige meid binnen waar ik een tijdje mee heb zitten babbelen. De kraamzorg verliep rommelig, gebeurde weinig en eigenlijk zat deze aardige dame 3 uur lang naast me op de bank te kijken hoe ik met mijn baby zat te knuffelen. Er kwam echt werkelijk niks uit haar handen en mijn moeder deed zo een beetje alles. Uiteindelijk besloot ik dus om te bellen en te zeggen dat ik geen zorg meer wilde of iemand anders. Ik voelde me namelijk echt ongemakkelijk in mijn eigen huis. Toen kreeg ik dus een ander. Met de tweede had ik een klik en ze voerde ook iets meer uit dus dat was wel fijn. Maar ook voornamelijk werd er gewoon gezeten en verder niks. Mijn moeder nog steeds als dienstmeid de thee zetten voor de kraamhulp en de rest van de taken op zich nemen... Maar goed ik liet het maar gewoon gaan.

Dag 5 van mijn kraamweek kwam de verloskundige weer langs. Ik voelde me die dag eindelijk weer een keer goed en zat dus voor het eerst opgemaakt en aangekleed op de bank. Ik dacht bij mijn eigen dat het inmiddels wel tijd was om gewoon weer mijn oude ik te zijn. Ik had ook echt geen zin in kraamzorg. Er gebeurde niks, ik en mijn moeder deden alles zo een beetje zelf. En ik voelde me gewoon bezwaard om mijn eigen dingen te doen. Alsof ik de kraamhulp moest gaan zitten vermaken ofzo... 

S'middags begon ik me ineens niet helemaal lekker te voelen. Het was chaos in Utrecht en ik zat met mijn moeder op de bank het nieuws te kijken. Ik voelde steken in mijn hoofd en het zweet brak me uit. Gezien de chaos die het was wilde ik niks zeggen en hield ik dus gewoon mijn mond. Maar al gauw werd het erger en erger. Mijn temperatuur was inmiddels 38,1, ik viel zowat flauw en moest ineens overgeven. De avond daarvoor was ik nog een stuk placenta verloren dus toen begonnen alle alarm bellen wel te rinkelen. In 10 minuten tijd was ik dood en dood ziek. De verloskundige kwam en heeft me direct naar het ziekenhuis gebracht. Ik voelde me alsof ik dood ging. Ik was nog nooit zo ziek geweest.

In het ziekenhuis werd ik op bed gelegd. Mijn urine werd opgevangen (heb me nog nooit zo erg geschaamd, in een potje plassen die de verloskundige vast moet houden omdat je zelf op een andere planeet bent), mijn bloed werd afgenomen, en verschillende andere dingen werden op de kweek gezet. Ze wisten in het ziekenhuis vrijwel zeker dat ik een ontsteking van mijn baarmoeder had. Ze besloten dus om me direct aan het infuus te leggen en antibiotica toe te dienen. Ik voelde me zo slecht! Toen kwamen ze ook nog een echo maken (inwendig.. iets waar je echt niet op zit te wachten als je een paar dagen ervoor bevallen bent!)  en gelukkig was mijn baarmoeder op de echo nu wel echt schoon!

De uitslagen van mijn bloed waren ook duidelijk. De ontstekingswaardes waren erg hoog en het was duidelijk dat mijn baarmoeder ontstoken was. Gelukkig waren we er op tijd bij want een baarmoeder ontsteking kan ook heel gevaarlijk zijn.. 

Sofia en mijn moeder bleven de eerste nacht bij mij in het ziekenhuis, Renee die bleef een nachtje bij mijn tante slapen. Zo kon ik echt even goed uitzieken. Want ook al zorgen ze in het ziekenhuis ook voor je pasgeboren baby, ze geven er ook niks om als ze dan een half uur ligt te huilen want ze zijn druk! Daarom was ik erg blij dat mijn moeder bleef. De dag erop kwam mijn oma met Renee naar het ziekenhuis. Ze hebben mij de halve dag vermaakt en zijn toen ook weer richting huis gegaan. Dit keer bleef ik gewoon alleen met mijn kleine Sofia achter. Omdat ik zelf nog geen kracht in mijn lijf had deed het zh personeel alles voor Sofia. Toen ik me iets beter voelde begon ik alles zelf te doen. Al trok ze een paar keer mijn infuus eruit wat niet prettig voelde haha. De dag daarop mocht ik eindelijk naar huis! Dit keer dan echt even genieten toch? 

Ik belde of ik die dag nog thuis kraamzorg kon krijgen zodat het allemaal even normaal afgesloten kon worden. Het was nogal chaotische allemaal. Ja hoor ik kon die dag nog kraamzorg krijgen maar wel weer een ander. Tot nu toe was nummer 3 ook direct de leukste! Voerde 10 keer meer uit dan de 2 die ik daarvoor had gehad. Erg fijn maar jammer dat ik haar niet eerder al had gekregen! Ze bleef ook nog langer omdat de andere 2 een puinhoop van het papierwerk hadden gemaakt en ze het dus moest verbeteren. De uren die ze langer bleef waren ook gewoon haar eigen tijd.. Mocht ik ooit nog een nr. 3 krijgen dan zou ik zeker voor deze dame gaan!

Maar goed zoals je kan lezen was mijn kraamweek dus echt verschrikkelijk. Door de hele situatie heb ik nauwelijks kraamvisite gehad. Was ik redelijk overspannen en heb ik op een grote donderwolk gezeten in plaats van op een roze. Maar het is ook nogal wat als je de bevalling en de periode daarna zonder man moet doorbrengen! 

Hoe was jullie kraamweek?