mijn kleine vechtertje

Over het beloop van mijn zwangerschap post ik een andere keer een blog, dit is wat er met aimey gebeurde toen ze net geboren was en de paar weken daarna. 

Aangezien ik een spoedkeizersnee ondergaan was moest ik zo ie zo blijven, en Aimey ook want ze had een groei achterstand was 41cm en 2100 gram. Volgens de berekeningen 37 weken, maar dat strookte niet met haar gewicht en lengte. Maar gelukkig was met haar alles goed gegaan bij de keizersnee, maar ik gaf haar snel aan haar vader ik voelde me niet zo goed. (daarover andere blog) Ik kreeg Aimey weer 2uurtjes later, bij mij in me bed op de uitslaap bij me gelegt, met gelijk een flesje. Na 3kids gelijk borstvoeding, had ik besloten na dit allemaal dat een flesje voor ons beter zou zijn. We werden naar de afdeling gebracht en onderweg werd ik dood ziek spugen, ze hadden niks dus zeiden ze spuug maar in je bed maken het zo schoon. 

Aimey was in een open speciaal bedje gelegt matrasje en al werdt verwarmt en warmtelamp er boven. Ze deed het heel goed, haar oma en papa de volgende dag snel naar de winkel want ik had niks in haar maat haar setje kleren verzoop ze in. Maar zelfs maat 44 was nog veel te groot. na 2 dagen zeiden ze, "jullie mogen morgen naar huis toe als het zo goed blijft gaan" ik vroeg gelijk of ze dan niet eerst moest laten zien of ze zich zelf op temperatuur kon houden. Oja dat waren ze vergeten ze ligt op een verwarmt matras met warmte lamp. Dus werdt het verandert in 24uur zelf op temp dan naar huis. Al die 3 dagen liepen de verpleegsters in en uit (het was de hele zware griep periode) de ene had wel een maskertje om, de ander liep gewoon zo naar binnen en deed haar ding bij haar draaide om nieste achter dr handen en ging verder. Echt iedereen liep te snotteren, veel verpleegsters konden niet eens ziek naar huis want er waren er al te veel ziek. 

Maar ik mocht dan iig die dag er na naar huis met Aimey, bij thuis komst helaas geen kraamzorgster Ina die mijn 2 andere kindjes verzorgt had, ik kreeg iemand die net deed of ik nog nooit een kind gehad had. Bij alles wat ik zei van dat het apart leek zei zij nee hoor dit is normaal. De hoortest sloeg ze met vlag en wimpel voor, de hielprik was ze rustig en stil geen kik. maar ik kreeg ivm thuis situatie 1 dag er bij, en die dag was Aimey zo rustig sliep nog meer als normaal, en at steeds minder. De kraamhulp zei nee das je verbeelding. Ik voelde me er niet gerust onder maar bleef met argus ogen haar in de gaten houden, ze werd niet meer wakker uit zich zelf en het wakker maken helemaal was rond de middag al niet meer mogelijk. Nog bleef de kraamhulp volhouden dat het niet apart was, niks aan de hand. Toen zij weg was en ik haar rond 18uur het ook niet meer wist zei ik tegen haar vader haar temp is nu 36.2 en krijg hem niet omhoog ze wordt niet meer wakker, ik wist het echt niet meer. 

De vk was nog niet afgesloten, dus ik belde hun. Ze zou gelijk komen en ik moest haar in haar blootje op mijn buik leggen met warme dekens over ons heen. Toen ze er was, was haar temp gedaalt naar 36, en de VK ging haar onderzoeken. Ze reageerde nergens op, werdt niet wakker, ze ging overleggen met ziekenhuis, en we moesten met haar even komen. Ik kleede me zsm aan, ging niet vlot had behoorlijk last van keizersnee, en zij kleede Aimey aan. Toen deed zij haar auto vast aan en Aimey in de maxicosi, op naar het ziekenhuis. 

wat daar gebeurde vervolg blog