7 jaar geleden
MIjn kinderen zitten volop aan de fopspeen
Jules is ruim 2.5 en Zeger dik 1. Beide mannetjes zijn verslaafd aan de speen en ik doe eigenlijk geen moeite om dat te veranderen.
Ik ben moeder van twee en straks dus 3 lieve wondertjes. Onze oudste heet Jules en wordt in december 3. Zeger is van januari en nu 1.5. Al sinds ze klein zijn, zijn het echte speenkindjes.
Toen ze baby waren, konden ze erg onrustig zijn. Bij Jules liep ik in die begindagen de hele dag met mijn pink in zijn mond. Hij sabbelen als een gek op mijn pink, maar dan was hij wel tevreden. De kraamverzorgster zei tegen mij: "het worden niet voor niets zuigelingen genoemd he". Na een week of wat werd de pink ingeruild voor de speen. En Jules was direct een spenenaddict.
Als hij eind van dag moe is en een filmpje kijkt, doet hij dat het liefst met zijn speen en zijn knuffie (knuffelaapje). Slapen doet hij met zijn speen, in de auto heeft hij een speentje en nu hij wat mobieler is, pakt hij hem soms ook gewoon zelf van tafel of uit zijn bedje. Op de crèche kreeg ik laatst een soort van sneer. Ik moest de speen wel gaan afbouwen, want volgens hun kwam het de spraak van Jules niet ten goede. Jules kwebbelt al wel lekker, maar bepaalde letters kan hij nog niet uitspreken en een aantal woorden zegt hij wel, maar zijn niet echt te verstaan. Zo heeft hij het altijd over een gles in plaats van een fles.
Bij Jules is het eigenlijk hetzelfde. Is hij onrustig en ik geef hem zijn speen dan is hij weer zoet. Slapen, in de wagen of in bed, altijd met een speentje.
Persoonlijk heb ik niet zo'n moeite met de speen en heb ik zoiets van, we bouwen het af vanaf hun derde verjaardag. Maar na de sneer op de crèche ben ik benieuwd naar de ervaringen van andere mama's. Dus mama's brand maar los: hoe denken jullie over de fopspeen?
Anoniem
Ik zou ermee beginnen om de speen alleen nog voor het slapen te geven (als je dat niet al deed), want het beïnvloedt inderdaad de mondmotoriek en dat is bij mijn zoon ook het geval (was ook totdat hij 3,5 was een extreme speen verslaafde). Doordat zijn tong laag in de mond ligt, maakt hij bepaalde klanken niet (of kan hij die nog niet maken). Ik zag ook erg op tegen het afbouwen maar heb het gewoon cold turkey gedaan en na een uurtje huilen heeft hij nooit meer op die speen gevrasgd. Toen dacht ik: had ik het maar veel eerder gedaan!!!
Anoniem
Normaal reageer ik bijna nooit, maar om je even een hart onder de riem te steken.. ik snap je volledig. Mijn dochter heeft t volgehouden tot de 4 jaar.. zelfs in t begin van schooltijd, voor en na school. Ging vanzelf over. Ik weet dat het een soort rustmoment creeert waarbij je je op dat moment beter voelt als strijd zonder speentje! En trek je niks van anderen aan, het zijn jouw kinderen, jouw beslissingen. Ik wil het hiermee niet goedpraten, maar ieder kind is anders. Qua praten heeft het bij ons in ieder geval niks uitgemaakt. Tandjes staan ook normaal. Dus.
Anoniem
Hier ook nog volop aan de speen. Ik bepaald zelf wanneer het genoeg is voor mijn kind en tot nu toe heeft niemand me er een sneer op gegeven. En al zouden ze het doen dan nog zou ik me er niets van aantrekken. Waarom zou je je er iets van aantrekken?
Anoniem
Kraamafdeling moet kleuterschool zijn, iets met nachtdienst....(op de kraamafdeling ????)