5 maanden geleden
Mijn ex deed stiekem een vaderschapstest.
Ineens kwam hij met een brief waarin de uitslag stond.
Tijdens de zwangerschap was het al eens ter sprake gekomen. Een vaderschapstest. Omdat we zo lang uit elkaar waren geweest en ik in die tijd seksueel actief ben geweest, stemde ik ermee in. Hij verdiende het om die zekerheid te hebben. Ik kreeg die zekerheid al tijdens de vitaliteitsecho, maar hij natuurlijk niet. Het voelde wel dubbel. Ik bedoel: waarom kon hij me niet vertrouwen daarin? Uiteindelijk was hij degene wie het vertrouwen geschaad had door vreemd te gaan. Meerdere keren. Zonder enige discussie stemde ik ermee in om het DNA onderzoek te laten doen na de geboorte.
Ik had alleen verwacht dat we dat samen zouden doen. Alles open en eerlijk, zoals het hoort. Helaas liep het anders. Na Finn zijn geboorte, leefden we een beetje op de automatische piloot. Er werd niet gewerkt aan onze relatieproblemen. Er werd eigenlijk helemaal niet gecommuniceerd over dingen waar we tegenaan liepen. Dus ook de vaderschapstest werd niet besproken.
Ik denk dat Finn nog geen maand oud was, toen mijn ex ineens een envelop voor me had neergelegd. Geopend natuurlijk. Hij wist al precies wat erin zat, maar ik tastte nog in het duister. Zodra ik de brief uit de envelop haalde, viel het kwartje. Dit was de vaderschapstest. Niet de test zelf, maar de uitslag. De test was dus al gedaan en opgestuurd. Ik wist van niks. Dit kwam dus wel even binnen. Meteen begon de woede in me omhoog te komen, maar ik hield het voor mezelf. Uiteindelijk had ik ermee ingestemd toch? Ik heb nooit benoemd dat ik het naar vond dat het niet in openheid is gedaan. Wat had het ook voor zin? Hij zou direct in de verdediging gaan en boos worden op mij. Zo ging dat meestal als ik hem ergens mee confronteerde.
Ze waren er, om precies te zijn, 99,9997% zeker van dat hij de vader moest zijn.
Toen de eerste reactie gezakt was, werd ik overvallen door angst. Wat als de uitslag zou zeggen dat hij niet de vader was? Wat zou er dan gebeuren? Een vraag die ik mijn ex al eens gesteld had, maar hij weigerde te beantwoorden. Ik werd bloednerveus. Ik begon te zweten en durfde de brief haast niet te lezen. Uiteindelijk las ik de uitslag. Ze waren er, om precies te zijn, 99,9997% zeker van dat hij de vader moest zijn. Met andere woorden: Ja, je bent de vader van dit kind. Wat een opluchting! Natuurlijk wist ik het zeker, maar toch twijfelde ik enorm aan mezelf. Ook al kon het niet anders.
Ik kreeg geen enkele reactie van mijn ex. Hij heeft me enkel de brief overhandigd. Verder is er nergens over gesproken. Was hij blij dat hij de vader was? Of juist niet? Was hij anders makkelijk onder het ouderschap uit gekomen? Ik heb tot op de dag vandaag geen idee. Een hoop vragen zijn altijd blijven bestaan, maar ik denk er nu niet meer aan. Wat maakt het ook uit? Het zou niks veranderen aan de huidige situatie.
- Als je denkt dat dat deze confrontatie al stressvol was, lees dan ook mijn volgende post waarin ik mijn verhaal deel over nóg een aangeboren afwijking die niet meteen zichtbaar was: “Ineens moesten we naar de spoedpost van de huisarts.”.
Martinka
Hij zal wel zijn redenen hebben om je niet te vertrouwen lijkt me. Niet leuk dat hij de brief op zo n manier aan je liet zien, maar echt gezellig was het toch al niet meer vermoed ik.
Anoniem
Ik begrijp niet dat je geen voorbehoedsmiddelen hebt gebruikt, waarom zwanger worden in zo'n n onstabiele relatie.
Mamavan2
Misschien als je de blog leest, dat je erachter komt dat ik aan de pil was. 🤭
Anoniem
‘Door de pil heen’ zwanger geworden. Hmhm
Anoniem
Wat een nare beschuldiging. Als verloskundige weet ik hoe regelmatig er ongelukken gebeuren. Geen enkele anticonceptiemethode is 100% betrouwbaar en fouten maken is menselijk. En de vrouwen krijgen meestal de schuld, waar ze dan weer onder gebukt gaan. Het zou de maatschappij sieren als we eens zouden stoppen met vingerwijzen en wat compassievoller zouden zijn tegenover elkaar.
Anoniem
Helemaal met je eens. Echter dan wel compassievoller ook naar de man toe! Die krijgen immers meestal de zwarte piet toebedeeld. Ik ken deze meid en ze is niet eerlijk in haar blogs. Haar expartner draagt gewoon 50% van de zorg voor kleine Ginn en heeft alles voor dat mannetje over!
Anoniem
Allebei schuldig waarom zou hij jou niet vertrouwen dat zegt toch ook iets
Mamavan2
Wat zegt dat precies? Bij mij mocht hij overal in kijken. Hij wist al mijn plannen tot in detail, voor zover ik plannen kon en mocht maken. Andersom was dat niet zo. Ik mocht nooit in zijn telefoon of laptop en hij was continu de hort op. Ik heb geen idee waarom hij mij niet vertrouwde, maar ik denk omdat hij zelf niet zo netjes bezig is geweest. 🤷♀️
Anoniem
Zoals de waard is, zijn vreemdgaan was reden voor die eerdere breuk.
Anoniem
Ooh dus nu is je ex ook al zo dat je niks van m mocht. Wordt steeds gekker dit verhaal. Aandacht te kort? Vast zo eentje die noet werkt en wel overal over klaagt 🙃
Anoniem
Ooh en nu was je ex ook nog zo dat je niks van hem mocht? Het wordt steeds mooier. Als het allemaal zo slecht was waarom ging je dan naar hem terug! Ik vermoed dat er wat waarheden verdraaid zijn. Je zal zelf ook niet heilig zijn geweest maar daar lezen we niks over terug. 😒
Wondermama
Ik vraag me sterk af waarom alle schuld in ‘de vader’ wordt geschoven. Zoals ik begrijp waren jullie niet samen en lag jij met een ander in bed. Blijkbaar vonden jullie elkaar weer en was je zwanger. Logisch dat hij een test doet als je zo makkelijk tussendoor met een ander het bed deelt. In hoeverre staan hier feiten of zijn het jouw belevingen. Is er sprake geweest van relatieterapie? Heeft je ex tijdens je zaangerschap gewoon voor jou en je ongevoren kind gezorgd? En doet hij dat nu nog!? Waarom dan in de wereld gooien hoe slecht hij wel niet is. Ik vind het altijd zo lastig om te lezen dat de man zo slecht wordt afgeschilderd. Ik lees nergens wat jij beter had kunnen doen of wat jouw aandeel was in de blijkbaar ongezonde relatie. Fijn voor hem ook dat jullie uit elkaar zijn. Ik hoop dat Finn er nooit onder komt te lijden. Maar als jullie niet kunnen communiceren en jij niet aan kan geven wat je lastig vind is het waarschijnlijk beter zo. Ik hoop dat jullie Finn wel leren over zijn gevoel te praten. Zo belangrijk!
Mamavan2
We waren al ruim een halfjaar uit elkaar. Het is niet dat ik nou los ben gegaan in die tijd, maar ik was wel seksueel actief geweest ja. Ik had ook helemaal geen bezwaar tegen de vaderschapstest, maar moet dat achter mijn rug om? Als je toestemming hebt, kan het toch gewoon open en eerlijk? De reden dat ik er verder niet over heb gepraat, is omdat het precies niks zou opleveren. Als ik hem ergens mee confronteer, hoe groot of klein ook, wordt hij altijd boos. Het had helemaal geen enkel nut om daar ruzie over te maken. Wat ik deel zijn uiteindelijk mijn ervaringen, maar dat wil niet zeggen dat ik maar wat uit mijn nek klets. Hij heeft me nergens in gesteund. Hij was er voor de vorm, omdat hij door anderen gezien wil worden als een redelijk persoon die alles goed voor elkaar heeft. Ook is dat helemaal niet zo. Ik ben natuurlijk ook niet perfect, maar waarover ik nu heb geschreven zijn wel soms over grote dingen die ik heb meegemaakt. Binnenkort ga ik ook wat meer schrijven over hoe we uit elkaar zijn gegaan en waarom. Dan krijgen lezers ook iets meer inzicht in de hele situatie. Ook vanuit zijn perspectief. :)
Wondermama
Oke. Maar hoe is het achter je rug om als je toestemming hebt gegeven. Klaarblijkelijk werd er niet gecommuniceerd verder dus is het hem dan aan te rekenen dat zodra baby er is er een test wordt gedaan. Ik begrijp dat je er graag ook bij was geweest oid maar uiteindelijk is de uitslag hetzelfde. Je zegt dat hij voor anderen als een redelijk persoon wil overkomen maar dat heeft niks te maken met een gesprek tussen jullie twee dus die snap ik niet. Ik ben benieuwd naar je nieuwe verhaal want heb je dan dus toestemming van je ex om uit zijn naam te praten? Omdat je zegt; vanuit zijn perspectief? Als dat niet zo is zou ik je adviseren daar wel voorzichtig mee te zijn.
Anoniem
Er staat dat de man voor de break al diverse keren was vreemd gegaan
Anoniem
Oh en dan is ineens alles geoorloofd? Als hij al meermaal vreemd is gegaan waarom ga je dan uberhaupt weer terug naar hem. Maargoed feit is dat ze klaarblijkelijk die keuze heeft gemaakt ondanks het vreemdgaan en dan een kind met hem besluit op te laten groeien. Er staat dat hij er voor de vorm was maar in de andere verhalen lees ik duidelijk dat hij overal bij is geweest. Dat klinkt niet als een niet betrokken vader in mijn ogen.