Mijn ervaring: 3 kindjes onder de 2 jaar

Eigenlijk als ik het zo lees denk ik wauw, ik heb gewoon een tijd ervaren hoe het mag zijn om 3 kindjes onder de 2 te hebben.

Ons oudste meisje Jazzy was net 1 toen ik een positieve test in mijn handen had, zo onwijs gewenst en gehoopt! Ik kon het amper geloven, ons meisje werd grote zus!

De weken slopen voorbij en eindelijk was het zo ver: de eerste echo! En wat voor één! Het echo apparaat ging aan. Het enige wat ik dacht "schiet alsjeblieft op, laat alles goed zijn". Het werd even stil. Ik zag het meteen. "Het zijn er 2 he???, ik zie er 2". En al gauw begon ik te huilen, wat was ik blij. En ja, het werd bevestigd! 2 mini garnaaltjes met kloppend hartje. Nog even werd er verder gekeken of er eventueel nog een kindje zou zitten maar dit was niet het geval. Wauw, we krijgen gewoon een tweeling!

De tijd vloog voorbij, en uiteindelijk ben ik bevallen met 28 weken en gingen wij door een rollercoaster (mijn bevallingsverhaal en meer hierover kun je lezen in mijn andere blogs).

Na een lange en heftige periode kwamen onze meisjes na 10 weken thuis, waar ze hoorde. Veilig bij ons en hun grote zus! Ik weet nog zo goed dat we met 2 gevulde maxicosi's ons huis binnen liepen, ik barstte in tranen uit. Het is gewoon echt! Knijp me even zei ik nog tegen mijn vriend. Eindelijk kunnen we genieten van ons gezin van 5!

Toen de meisjes thuis kwamen hadden we vrij snel een goed ritme te pakken, in het ziekenhuis hadden ze ook een strak schema en hier hebben we geen seconde vanaf geweken. De meisjes sliepen vrij snel door, dat was echt een cadeautje na de zware tijd die we hadden meegemaakt. Onze oudste dochter heeft ook altijd goed geslapen, we weten dat dit niet vanzelfsprekend is en hadden ook niet verwacht dat ook de tweeling vrij snel door zou slapen.

De eerste weken waren pittig, voeden, verschonen alles keer 2, ons oudste meisje aandacht geven, eten geven en tussendoor kraambezoek. Maar ik genoot van elk moment. Ik merkte aan mezelf dat ik steeds handiger werd, vond maniertjes waardoor het nog sneller/beter ging. Kwam ook in contact met andere tweelingmoeders en leerde veel handigheidjes!

Mijn persoonlijke ervaring is dat ik het erg vond meevallen om 3 jonge kindjes te hebben. Misschien ook omdat ik het als heel erg zwaar had verwacht mede dankzij alle opmerkingen die ik kreeg. "Jeetje sterkte", "succes met de tropenjaren" etc etc (gelukkig waren de meeste opmerkingen die ik kreeg heel erg positief en daar bond ik mij ook aan vast, wij konden dit).

Als ik bezig was met de tweeling speelde ons oudste meisje, ze kon erg goed zelf spelen. Ondertussen was ik bezig met haar zusjes. Zodra ik klaar was met de tweeling en ze lekker konden slapen na een volle buik stortte ik me op ons oudste meisje, speelde samen etc.

Mijn vriend ging vrij snel weer aan het werk aangezien hij veel vrij had gekregen rondom deze situatie. Ik merkte wel aan mezelf dat ik het super spannend vond om alles alleen te doen. Ik ben sowieso iemand die niet snel hulp vraagt aan andere mensen. En als ik in mijn eigen bubbel zit gaat het vaak ook prima.

Maar ik heb deze tijd zoveel vragen gekregen hoe ik het ervaren heb/ of ervaar om 3 jonge kindjes te hebben. Ik vind het geweldig, ik denk dat dit per persoon verschilt, ik geniet er onwijs van, tuurlijk is het super druk, tuurlijk heb ik soms handen te kort, tuurlijk is het soms pittig om een meisje in de 2 is nee fase te hebben of als ze alle 3 tegelijk huilen. Maar ik vind het tot nu toe onwijs meevallen en geniet van elke dag samen met mijn girlsgang!! Dus mama's die nu zwanger zijn van een tweeling die al een kindje hebben rondlopen, of mama's die voor het eerst mama worden en nu zwanger zijn van een meerling: het komt goed! Vertrouw op jezelf en je partner. Je word handig, je vind je trucs! En wat mij erg heeft geholpen: zoek "lotgenoten", zoek mama's die ook zwanger zijn van een tweeling, maak een appgroep en deel je ervaringen. Hier heb ik ontzettend veel aan gehad, de mama's spreek ik nog steeds dagelijks. Je kunt altijd je ei kwijt, leuke momenten delen, maar ook de mindere momenten dat je even met de handen in het haar zit! Het is allemaal oké! Het komt goed! Ondertussen zijn onze meisjes 10 maanden en hun grote zus 2,5! Trots op mijn meiden.

Liefs,

Mandy

Instagram: @mandysgirls