Mijn dochter heeft last van nachtangsten en ik kan daar niks aan doen..

Nova was een hele goede slaper. Sliep met 2 maanden ongeveer door en was een heerlijke, makkelijke baby. Ik weet nog dat ik dacht "als dit het is, doe mij er dan nog maar 10." Niet wetende dat het een stuk moeilijker ging worden.

Het begon rond 5 maanden, toen ik weer ging werken. Ik merkte dat haar slaappatroon ging veranderen. Logisch, dacht ik nog. Ons hele ritme veranderde dus ik ging er van uit dat ze even moest wennen aan deze verandering.

Op een gegeven moment duurde het wel erg lang en zijn we hulp gaan zoeken. Niet eens per se omdat wij kapot waren (zijn), maar meer omdat wij willen dat onze dochter haar rust kan pakken 's nachts en dat was nu in onze ogen niet het geval.

Toen de jeugdverpleegkundige langs kwam en ik haar filmpjes liet zien van hoe het er aan toe gaat zei ze het meteen. Nova heeft last van nachtangsten. Ook wel pavor nochturnus of night terrors genoemd. Dit is iets anders dan nachtmerries en wordt vaak ook niet onthouden door het kind. Als ze wakker worden weten ze er vaak niks meer van af. Er werd ons vertelt dat het een soort slaapwandelen is voor baby's. Omdat Nova nog niet kan lopen en uit haar bed kan uit het zich op een andere manier.

Ik zal even een paar punten opschrijven die bij het slaappatroon van Nova passen. Misschien dat er dan andere ouders zijn die herkenning vinden in deze blog. Niks is namelijk zo verdrietig en frustrerend als je je kindje wil helpen maar niet weet wat er aan de hand is.

Hoe herken je nachtangst? 

Bij ons is dat:

- Schreeuwt en gilt het uit (van angst?)

- Is heel boos en wil niet getroost worden

- Speen word uit je handen gesmeten

- Als ik snel ben valt ze weer in slaap in mijn armen, maar overleggen kan dan niet

- Heeft ogen open maar is niet wakker

- Heeft soms ook weer ogen dicht maar is enorm aan het huilen

- Meestal aan het begin van de nacht

- Er is een piek en daarna zwakt het af

En wat we er aan kunnen doen? Helemaal niks.

Er zijn wel een paar puntjes waar we op moeten en kunnen letten:

1. Maak je kind niet wakker

2. Zorg er voor dat de omgeving veilig is

3. Wacht geduldig tot de nachtangst over is

4. Probeer om niet te troosten

Puntje 3 en 4 zijn dingen waar ik aan moet werken. Ik moet zeggen dat ik haar de afgelopen weken echt heel vaak wél op heb gepakt omdat het tegen mijn gevoel in gaat om haar zo verdrietig te laten zijn in haar eentje. En nu zal je wel denken "maar het advies is toch om haar niet op te pakken en wakker te maken?" Ja dat klopt. Als ik Nova op pak wordt zij nogsteeds niet wakker. Dit zal voor ieder kind anders zijn. Maar als mijn kind verdrietig is wil ik niet dat zij dat alleen moet doorstaan. Sommige night terrors kunnen wel een half uur duren en ik kan haar niet zo lang alleen laten dan. Iets met moedergevoel en een zwak voor haar. Als ze huilt, huilt ze bij mij.

Ook zou je een dagboekje bij kunnen houden op welke tijden hij of zij deze terrors krijgt. Mocht er een patroon zijn raden ze aan om je kindje vóór dat de nachtangst begint wakker te maken. Deze tip kregen wij van de slaapcoach maar kunnen wij niet toepassen omdat de nachtangsten van Nova willekeurig zijn.

Het verminderen van stress, een slaapritueel, voldoende rust overdag en niet te laat naar bed zou kunnen helpen. Maar weetje? Het is vooral echt zoeken naar wat fijn is voor jou en je kindje. Wij hebben ondertussen denk ik alles wel geprobeerd en zoeken nu naar een fijn ritme voor de nacht. Want overdag? Overdag is zij echt een heel vrolijk meisje met een sterk karakter. Is eigenlijk altijd blij en aan het lachen. Zo trots op haar!

Ik deel dit omdat ik herkenning zoek. Mochten er andere moeders zijn die dit herkennen en / of hopelijk weten hoe ik dit makkelijker kan maken voor mijn dochter en voor ons. Laat het me weten! Ook mag je me natuurlijk altijd een berichtje sturen om hier over te praten als juist jij herkenning zoekt. Ik ben actief op instagram! @lianfischer

Bedankt voor het lezen!

Liefs, Lian