Mijn bijzondere zoon

8 Januari 2019 werd onze dochter geboren maar helaas werd ze op dag 6 opgenomen omdat ze prematuur kenmerken had en daardoor zelf niet goed kon drinken. Ze zou eerst voor paar uur worden opgenomen maar dat werd door de kinderarts direct al gezegd dat het niet klopt dat het minimaal 24 uur was. We moesten met haar naar de Neonatologie en daar werd ze in een verwarmde bedje gelegd zowel van onder als boven kreeg ze warmte en een sonde werd.toegediend . Naar 24uur kregen we te horen dat omdat is ze met 37.1 is geboren in haar gedrag niet ouder was dan een baby van 35 a 36 weken en dat ze verlopig moet blijven. Naar 3 weken ziekenhuis mocht ze mee naar huis maar die 3 weken hebben me wel laten inzien dat ik dit niet nooit meer wil ik liep de 1e week na het zoeken huis of werd gebracht mijn schoonmoeder ving de andere 3 kinderen op na school tijd ik schipperde tussen het zh, huis, kids dit was erg zwaar maar met liefde gedaan haar papa die kwam zoveel hij kon naar het ziekenhuis omdat hij 6 dagen per week werkt was dit wel erg moeilijk.

Toen ze 6 maand oud was kwam ik erachter dat ik toch zwanger was. Had een implanon maar die werd verwijdert omdat ik hier niet happy mee was en een spiraal zou laten zetten helaas was het zetten te pijnlijk en zou het door de gynaecoloog gezet worden, huisarts had aangegeven dat het onder een licht roesje kon zodat ik er niet veel van zou voelen doordat ik dan wat ontspannender zou liggen de pijn zou komen omdat de baarmoeder wat gekanteld lag dacht hij. Had pas naar 2 weken een afspraak maar deze gynaecoloog had een eigen visie die wou hem zo zetten en dat wou ik niet was ook een man of dat hij daarom ook zo bot was weet ik niet.  Ik ging daar weg en ging een nieuwe afspraak maken bij een vrouwelijke gynaecoloog. Die was 4 weken later. 2 dagen van te voren voelde ik me anders dan normaal en zei tegen me vriend ik ben zwanger hij geloofde het niet deed een test en indd zwanger dus afspraak gecanceld en aangemeld bij verloskundige praktijk.

Hoe zou dit gaan met 4 kids en als goed gaat 5 en de laatste 2 zo kort op elkaar was het eerste wat ik dacht. 

Ik werd uitgenodigd voor de echo maar er was nog niet veel te zien dan een klein garnaaltje ze vroegen of ik het wel goed had wanneer ik voor het laatst ongesteld was geweest ja dat had ik op de echo was ik 2 weken minder ver ze wouden dat ik over 2 weken terug kwam het kon 2 kanten op of het werd een miskraam of het groeide verder.

Na 2 weken in spanning hebben gezeten mocht ik weer voor een echo en ja we zagen ons kleintje met een mooi kloppend hartje wat was ik blij in verleden meerdere miskramen gehad en wou dit niet nog eens meemaken.

Vanaf dat moment had ik ook het gevoel dat er wat mis was maar wat wist ik niet. 

Alle echo's waren goed dus maakte me geen zorgen vanaf 14 weken stond ik onder de gynaecoloog en een x opgenomen geweest voor een middag voor vocht infuus maar nam ik allemaal voor lief.

Zwangerschap was een hel maar wist waar ik het voor deed.

11 april zaten we met de buurtjes buiten en had al de hele week zeurderige gevoel in me buik en rug maar maandag was ik nog in het ziekenhuis geweest maar was niks aan de hand had 1cm ontsluiting naar paar uur mocht ik naar huis omdat alles weer stil lag. Donderdag had ik ook naar ziekenhuis gebeld met vermoeden dat ik wat vrucht water verloor maar kon niet werd er gezegd zou in 1x een hele plens zijn en dat had ik niet.

Dus nu was het inmiddels zaterdag 11 april we zaten buiten met de buurtjes buurmeisje bleef slapen en tegen 22u ging ik na binnen voelde me niet lekker kon me geen houding geven omdat ik de hele week al last had van me rug en op een tuinstoeltje zitten is dan niet echt fijn. Om 22.30u ging ik na bed en om 00.15 werd ik wakker had pijn in me buik meestal hielp een kruik dus die warm gemaakt maar hielp niet werd alleen maar erger dacht dan maar een douche erop dat vind ik normaal heerlijk omdat ik ook vaak last heb van me darmen maar niets wat minder waar de buurmeisje hoorde me paar x auw zachtjes onder de douche zeggen. Had me afgedroogd en pyjama en broek  aan en na beneden wou klysma voor me darmen pakken om te gebruiken maar voelde toch anders. Heb toen het ziekenhuis gebeld met de kraamafdeling en die zeiden dat we maar moesten komen en alles mee nemen, me vriend zei ook nog tijdens het wakker maken laat me slapen naar een paar x gezegd te hebben dat we naar het ziekenhuis moesten werd hij goed wakker en was zo aangekleed hij nam de tas en maxicosi mee naar beneden. Kreeg naar meerdere malen mijn schoonouders niet te pakken  omdat om met de kinderen zat en buurmeisje. Kreeg gelukkig mijn ouders te pakken en.die waren hier om 00.30 om 00.45 zat ik in de auto elke stap deed zeer om 1.00u aangekomen zag de verpleegkundige die beneden zat in het ziekenhuis dat ik een rolstoel nodig had kon amper lopen, mochten de maxicosi en tas laten staan en die later ophalen, om 1.05 op de afdeling, om 1.10 werd ik op bed gelegd wouden ctg doen maar wouden toch eerst ontsluiting kijken toen had ik al 8cm zou infuus krijgen vanwege gbs bacterie maar kon dus niet mocht al persen ondertussen maakte me vriend de washandje nat en hoorde onze zoontje en mij huilen en zeggen hij is niet goed heeft geen handje mijn vriend schrok en gyn had het niet gezien omdat zo snel ging ipv op de borst moest ik mij  benen optrekken en dat ik hem dan zo vast moest houden mijn vriend heeft de navelstreng door geknipt onder tussen was de kinderarts gebeld. En werd door hem verder na gekeken doordat ik geen antibiotica via infuus had gekregen voor de bevalling moesten we 24u blijven zodat de temperatuur van de kleine man in de gaten gehouden kon worden maar helaas door de corona mocht niemand verder komen in het ziekenhuis.