Met 1,5 jaar naar het consultatiebureau

Van andere Mama’s had ik al te horen gekregen dat ons meisje van blokjes een torentje moet maken. Dit baarde me enigszins zorgen om dat Megan dit nog nooit gedaan had. Zelfs nog nooit geprobeerd. Ik ging er dan ook vanuit dat ze dit niet zou gaan doen.

Op naar het consultatiebureau, met een beetje knikkende knieën want het is toch spannend als ze gaan kijken of de ontwikkelingen van je kind wel op schema zal liggen. We mogen al snel naar binnen en er begint een luchtig gesprek over hoe het gaat. Ik hoop nu nog dat de blokjes vergeten gaan worden en we het over slaan. Maar helaas daar komen de blokjes. Uit een houtenstoofje waar ook figuur blokjes in zitten. In het dekseltje zitten gaten in de vorm van deze figuur blokjes.

De vierkanten blokjes, bedoeld voor het torentje, zijn niet interessant genoeg voor Megan en ze grijpt naar de figuur blokjes. Ze pakt een ronde en stopt hem in het houtenstoofje door het juiste gaatje heen. Mijn moeder hart maakt een sprongetje van geluk en trots! Wat is ze toch knap.

Helaas reageert de wijkverpleegkundige helemaal niet op dit mooie moment en stort zich op het blokken stapeltje. Wat onhandig pakt Megan een blokje en kijk er wat raar naar, wat moest ze hier nu weer mee……. Papa doet het ook voor: 1 blokje nog een blokje en nog eentje. Er gebeurt niks en ik kijk angstig om me heen, straks krijgt ze staf punten of krijgen we te horen dat we het niet goed doen met de opvoeding! De minuten lijken uren te duren en Megan zit nog steeds met 1 blokje in haar hand.

Eindelijk, na het lijkt wel een half uur, gaat ze stapelen: 1, 2, 3, 4, 5! Ze stapelt er 5 op elkaar! De reactie van de wijkverpleegkundige was ook zeer verbaast: die hoeven ze pas te doen met 3jaar. Ik zit inmiddels weer rechtop in mijn stoel en glim van trots! Dan zie je dat ze toch al heel groot aan het worden is :)