2 jaar geleden
Medisch kinderdagverblijf
Overprikkeling en KDV
Hoi allemaal,
vandaag zijn Samuel en Jonas naar het kinderdagverblijf geweest. Ze gaan naar een medisch kinderdagverblijf.
Toen ik het aanbod kreeg om weer terug te komen bij mijn oude werkgever, kon ik dit niet afslaan. Ik werkte als docent, waarbij ik middelbare scholieren begeleidde die vanwege angst niet meer naar school durfde. Deze baan past goed bij mij en kost mij weinig energie. Het levert mij veel voldoening op. Ik zat er alleen mee waar de jongens dan naar toe konden. Stefan had al diverse kinderdagverblijven gebeld. Hij vertelde dan over hun vroeggeboorte, het feit dat ze 1 uur over de voeding doen (inmiddels gaat dit gelukkig sneller) en dat ze snel overprikkeld zijn. Er was geen kdv die hier voor open stond. Ik legde de situatie voor aan de logopedist die bij ons aan huis komt, om het drinken van de jongens te begeleiden. Zij wist van een medisch kinderdagverblijf hier in Almelo. Daar gaan meer kindjes heen die zij begeleid. De logopedist heeft onze casus voor gelegd bij dit medisch KDV en zij zeiden dat het zeker passend zou zijn. Er werken daar verpleegkundigen die goed de signalen van de kindjes oppikken. Wij zijn er wezen kijken en hadden direct een vertrouwd gevoel.
Sinds half juli gaan de jongens er elke woensdag heen, zodat ze er goed kunnen wennen. Maar ook om ons even wat lucht te geven en met de verwerking van alles bezig te kunnen. Na een traumatische bevalling en ziekenhuisperiode van de jongens is dit hard nodig. Het is wel gek om ze elke woensdag al te brengen. De eerste woensdagen heb ik op bed gelegen. Niet om te slapen. Maar gewoon tot rust te komen en stil te staan bij wat ik voel. Tijd om mijn gedachten en gevoelens op een rijtje te zetten. Ik keek foto´s terug van het begin. Nu pas besefte ik hoe klein ze eigenlijk waren. 25 CM, 800 en 830 gram. Nauwelijks groter dan de hand van mijn man. Toen ze net geboren waren viel ons dit minder op. Ja ze waren wel echt te klein. Maar nu pas dringt door hoe klein het echt was.
Bij het medisch KDV gaat het steeds beter met de jongens. De eerste weken waren zij vooral vermoeid en sliepen ze heel veel. Ondanks dat het maar een groepje van 3 kindjes - waarvan zij er dus al 2 zijn - is, zijn dit nog heel veel prikkels voor ze. Ze blijven eerst in onze eigen wagen liggen, dit hebben ze nodig om er te ´landen´. Ze hebben die veiligheid nodig om te wennen aan de omgeving. Vandaag heeft Jonas 15 minuten in de box gespeeld. Eerder hield hij dit een paar minuutjes vol. Nu lijkt 15 minuten wellicht niets, maar wij zijn daar wel blij mee. Voor ons houd dit in dat ze beetje bij beetje meer gewend raken daar. En dat is fijn. Dat wil je natuurlijk graag als ouder.
Over 2 weken - als ik weer begin met werken - kan ik ze met een gerust hart brengen.
liefs, Maris
