Snap
  • Baby
  • baby
  • ziekenhuis
  • geelzucht

Mason zijn 1e opname vanwege geelzucht.

Nu ik weer een blog aan het schrijven ben, probeer ik een logische volgorde te vinden om ons verhaal te delen.Zoveel hebben we meegemaakt, ons zoontje is inmiddels 8,5 maand.We gaan even verder waar we gebleven waren in mijn vorige blog. Geelzucht, Mason is opgenomen in het ziekenhuis toen hij 6 dagen oud was. De dag ervoor een tocht naar het wkz in utrecht gehad vanwege de zeldzame ziekte AGS. Nu zijn we in het ziekenhuis en ligt hij hier vanwege geelzucht. Als de waardes voor 19:30 niet gezakt zijn moet onze kleine man een bloed transfusie. De arts legt uit dat dit zeldzaam is en ongeveer 1 x per jaar gebeurt. Hij wordt dan met de ambulance overgeplaatst, waar naar toe geen idee. Ik wil even naar de wc, een verpleegkundige houdt me tegen. Bent u de moeder van Mason? ik knik ja. Ze willen bloed afnemen bij mij, als ik me het nog goed herinner is dat om te kijken of het bloed wat ze besteld hadden voor Mason wel matcht voordat ze het in zijn lichaam laten gaan. Ze hebben zelf als bloed besteld is het enige wat door me heen gaat.Ze nemen bloed af, als ze klaar zijn kan ik eindelijk naar de wc. Mijn vader en zijn vriendin staan beneden in de gang te wachten met Mason zijn spulletjes en het belangrijkste zijn medicatie. Ik kom beneden en kan mijn tranen niet meer bedwingen, in de armen van mijn vader barst ik in tranen uit. De vriendin van mijn vader verteld dat ze maar een knuffeltje hebben gekocht in het winkeltje zodat hij niet alleen hoeft te zijn. Ik voel zoveel onmacht. Ik hoor de kinderarts uit Utrecht nog zeggen, als Mason ziek wordt moeten jullie het noodnummer bellen. De kinderarts hier in Zwolle zou contact opnemen, maar we hebben nog niks terug gekoppeld gekregen. Ik maak me zo veel zorgen. Mijn vader haalt me over om gewoon zelf het nood nummer te bellen. Ik krijg een super lieve arts aan de lijn. Hij legt heel rustig uit wat er moet gebeuren. Mason heeft geelzucht en dit is stress voor zijn lichaam. Hij moet nu een hoge dosis Hydrocortison. in plaats van 3 keer per dag 4 keer. We lopen weer naar de High care afdeling waar onze lieve Mason ligt. Ik vertel aan de verpleegkundige wat de arts(nu weten we dat die arts een endocrinoloog heet) ons heeft verteld. Ze zegt dat ze hydrocortison hebben besteld maar het nog even een tijdje duurt voordat het geleverd kan worden. Wij hebben net Mason zijn spullen opgehaald en natuurlijk ook zijn medicijnen meegenomen. Nu heb ik iets meer rust hij heeft zijn goeie dosis medicijnen dus hij kan niet in shock raken. De uren zijn super snel voorbij gevlogen. Ik kijk op de klok het is al 19:30, waarom gebeurt er niks? zijn z´n waardes gezakt? Een verpleegkundige legt uit dat het systeem eruit ligt. Dus dat we de uitslag nog niet weten. Wat een zorgen, moeten ze dan nu niet beginnen met die bloed transfusie voor de zekerheid? ik kijk naar hem en slik mijn tranen weg. Het komt goed, het komt allemaal goed.Een uur later is de uitslag binnen. Zijn waardes zijn gezakt, wat een opluchting. Wat nu? vraag ik me af. Hij blijft de nacht hier en we zorgen goed voor hem, dat is wat ze ons vertellen. Jullie mogen komen wanneer jullie willen en altijd bellen om te vragen hoe het gaat. uitgeput lopen we naar beneden, we betalen ons kaartje voor de auto en stappen in. De tranen kan ik niet meer tegen houden. Nog maar net ben je in ons leven en nu moeten we je hier achter laten? we komen thuis, op de tafel ligt het boek van de verloskundige. Hier schrijven we in hoeveel je hebt gedronken en wat voor luiers je hebt. Ik zie het liggen en kom de deur niet eens door. Wat doet dit pijn. Terug komen in huis zonder je kindje. Die ligt te vechten in het ziekenhuis zonder dat je wat kan doen. We lopen naar de slaapkamer en ik zie je bedje staan. We proberen wat te slapen en de volgende ochtend gaan we vroeg weer naar onze lieve man. De waardes zijn gelukkig gedaald en je mag onder de lampen vandaan. Je ligt nu op de medium care. Nog 1 nachtje moet je blijven en als je weer goed drinkt mag je weer lekker mee naar huis. Er komt een vrouw langs om een gehoor test te doen. Mason zijn waardes waren zo hoog dat er schade kan zijn aan de hersenen en aan zijn gehoor. Je blijft heel stil liggen dus de test lukt goed. De vrouw wil hem nog een keer doen ze verteld nog niet waarom, ze kijkt niet blij. Ze verteld ons dat hij voor zijn rechter oor niet geslaagd is voor de test en dat er verder onderzoek nodig is bij de audioloog. Nu je linker oor, weer die blik op het gezicht van de vrouw. Ik weet het al, ook niet goed. Ze verteld dat zijn linker oor ook niet geslaagd is voor de test. Hoe dit verder afloopt zal ik vertellen in de blog van volgende week.

Bedankt voor het lezen!

Geschreven door: Mama van Mason, Charissa Huizenga-VaartjesInstagram: CharissahuizengaTiktok:CharissavaartjesGeschreven datum: 28-04-2022

Snap
3kids1dog's avatar
2 jaar geleden

Wat heftig.. ik hoop dat de uitslag van verder onderzoek enigszins mee zal vallen 🙏🏻

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Hi! Laat je ook een reactie achter bij Charissa Huizenga-Vaartjes?

Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.