Macrocefalie

Macrocefalie, een mooi woord voor een groot hoofd.

Zoals mijn grootmoeder het zou zeggen, amai die is voorzien van een schoon set hersenen. In werkelijkheid bleek het niet zo eenvoudig te plaatsen.

Mijn dochtertje was nog geen 24u oud, toen de kinder arts besloot dat een echo noodzakelijk was. Hoe verkeerd het ook voelde, gezien de vage redenen die hij opgaf, gedwee pakte ik haar in en raapte mijn moed bij elkaar en gingen we op weg naar de radiologie afdeling. Uiteraard was mijn man toevallig net een uurtje weg waardoor ik er even alleen door moest. Gezien mijn eigen belevingen met de artsen had ik al uitgebreid dokter google geraadpleegd voor ik bij de echoscopist terecht kwam.  Alles vroeg ik hem, elk plekje werd verduidelijkt en elke zorg werd uit de wereld geholpen. Met wat snel gemompel van de kinderarts werd dit onderdeel afgesloten en vroeg hij me om na thuiskomst een afspraak bij hem te maken. 

Ik kroop lekker op mijn roze wolk. Ik heb een groot hoofd, mijn nonkel heeft een groot hoofd, mijn grootmoeder, waarschijnlijk jefke van op de hoek ook wel. Ik wist goed op wat ik moest letten en ik voerde mijn eigen gevecht met mijn bezorgdheden en documenteerde alles nauwgezet. 

Om 1 of andere reden trok het leven me opnieuw richting de bewuste arts. Want aja alles verliep heel goed, dus als ik naar die negatieve factor in mijn leven ging en hem meekreeg in mijn verhaal, was er niets wat ons nog kon tegenhouden. Best naïef he, als je het zo leest...

Wat volgde werd een absurde rollercoaster. Telkens opnieuw ertoe aangezet worden om onderzoeken te laten doen waar je niet eens de redenen voor begrijpt. In de onderzoekskamer hoorde ik, ooh amai wat een mooie en sterke ontwikkeling, maar toch nog even een echo en oja mag ik u hoofd ook meten mevrouw? Uiteraard vroeg ik telkens uitgebreid naar de drijfveer voor zijn vraag tot onderzoek, oja mevrouw om zeker te zijn en alles in beeld te brengen. 

Zo absurd... na de 2de keer zei de echoscopist van hetzelfde ziekenhuis al van allé mevrouw maar wat komt u hier eigenlijk doen. Het kan er niet nog beter uitzien? Hop met volle moed naar de dokter voor de resultaten, eum jaja het ziet er goed uit he, allee nu dan toch. Tot binnen 3 weken? Eum ja dan... want alles voor de gezondheid van je kind zeker? Mmm, ja dat wel, maar ook daar zijn ergens grenzen aan. 

Ik vertel jullie snel verder hoe absurd dit verhaal verder gelopen is, waar ik zowaar uitgemaakt werd door de secretaresse van de bewuste dokter en welke stappen verder genomen zijn.