Lieve J.
Afgelopen week werd je 1 jaar… Het is alweer 1 jaar geleden dat je ons heit en mem maakte. En ik kan me geen leven meer zonder jou voorstellen!
Sommige dingen weet ik nog zo goed. Die herinner ik me als de dag van gister. En andere dingen vervagen (te snel).
In jouw korte leventje hebben we samen al enorm veel meegemaakt. Je hebt het ziekenhuis in jouw eerste jaar al vaker van binnen bekeken dan ik in al die (bijna) 34 jaar dat ik op deze wereld ben. En wat kwam er uiteindelijk een klap toen we de uitslag kregen van de onderzoeken die ze bij jou hebben gedaan…
Maar nu we het een tijdje weten, en de diagnose enigszins een plekje hebben kunnen geven, kunnen we anders naar je kijken. Met minder vertwijfeling en onzekerheid, want de dingen hebben een reden. En we zijn alleen maar meer van je gaan houden. Jij bent onze “special edition”. Van jou is er maar 1. En je hoort bij ons! Gelukkiger kan je mij niet maken.
Natuurlijk hebben we ook veel verdriet om de donkere wolken, waarvan gezegd is dat die in de toekomst boven ons hoofd komen hangen. Verdriet omdat het jou niet gegund is om gezond te zijn en we eerder afscheid van elkaar zullen moeten nemen dan iedere ouder lief is… Je zit voor altijd in ons hart en niemand kan je daar nog uit halen.
En zolang het zo gaat als nu, zijn we dankbaar en genieten we driedubbel. Later is later en nu is nu. We beleven zoveel mooie momenten met jou. Je lach is onbetaalbaar en we zijn apetrots op wat je al bereikt hebt!
Maar lieve J. ik hoop natuurlijk dat je nog heel lang bij ons blijft. Dat je op jouw manier plezier hebt en gelukkig bent in het leven. Wij zullen er alles aan doen om je dat te geven 💛
Liefs van heit en mem