Leuk verhaal: man ging helpen met poetsen

Druk aan het poetsen: de eerste verjaardag die wij thuis als getrouwd stel zouden gaan houden kwam eraan.

Alles en iedereen uitgenodigd, het moest maar kunnen. Ik zag er een gat in, had al zeker 10 jaar mijn eigen verjaardag niet gevierd, laat staan die van een ander. Maar dit keer was er geen goed excuus (vorig jaar was ik hoogzwanger) dus ik moest er maar aan geloven.

Hop met die emmer sop dus, het weekend voor de verjaardag in meerdere delen gevierd zou worden (vier dus..)

Mijn man was thuis, en op de een of andere manier krijgt hij altijd de kriebels als ik aan het schoonmaken ben. Wat ik dus normaal ook niet doe als hij erbij is (toch al weinig tijd samen) maar nu was dat even niet anders.

Vroeger bedacht hij dan allerliefst dat hij mee ging helpen. Ja helpen, maar wel op zijn manier natuurlijk. Laat ik een voorbeeld noemen, je hebt net alles gedaan in je woonkamer, en je zwager komt op het geweldige idee om de schoorsteen te gaan vegen. Begrijp me niet verkeerd, hier waren we echt heel blij mee, want waarschijnlijk hadden we al een mini schoorsteenbrand gehad. Dus dat was echt super. Maar dan komt dus het probleem: mijn man bedacht dat hij wel even de haard zelf kon schoonmaken met de stofzuiger. Wat heel goed ging, ware het niet dat hij vergeten was dat er spijkers in lagen van het hout, wat ook meestal gewoon gaat. Maar nu zoog hij een spijker mee op in de stofzuiger, deze doorboorde de stofzak:

een enorme rook en stofwolk die het brandalarm in werking zette! Mijn dochter en ik zijn naar buiten gevlucht.

Het resultaat, uren lang poetsen op een zwarte woonkamer, alles in de was kunnen doen dat er aan kussens en dergelijke lag. Tot zo ver mijn verdere vrije zaterdag.

Dat soort dingen overkomt mijn man, gewoon altijd. Kan hij niks aan doen, dat hoort gewoon bij hem. Als hij het aquarium schoon gaat maken, krijgt hij het altijd voor elkaar dat hij alles in zijn buurt nat heeft, inclusief zijn eigen kleding, en het liefst een flinke slok oud aquariumwater binnen krijgt. Hoe hij het steeds weer voor elkaar krijgt..?

Dus dit keer besloot ik er maar eens over te schrijven, ik lag een week later nog slap van het lachen. En misschien hoort het niet, omdat het niet gaat over mijn kind, maar dan lees je het maar niet. Dit soort dingen horen bij ons gezin, en daarom vond ik het wel erg leuk om eens te delen.

Mijn man ging dus voor zijn verjaardag de ramen maar eens wassen. Dit doet hij op zijn eigen manier, en al is dat niet helemaal de manier zoals ik het zou doen, vond ik het best. Het was echt hoognodig, en ik had er geen tijd meer voor. Mijn man gebruikt altijd Glassex sproeit daar de ramen mee onder, zeemt dit lekker uit (denk ik) en trekt daarna alles droog. Als je ramen vies genoeg zijn werkt het kennelijk nog ook. Gevolg is wel dat alle stijlen en vensterbanken blauwe druppels hebben die ik dan weer af mag doen, want dat vergeet hij meestal.

Zo ook deze keer, en ik liet hem lekker zijn gang gaan, kleine veilig in de box geparkeerd, want je weet het met hem maar nooit. Ik kwam de kamer weer in, en ondanks dat ik snipverkouden was, verbaasde ik me over de scherpe lucht die er hing. Hier nog een opmerking over gemaakt ook, maar niet meer bij nagedacht.

Ik kijk naar mijn man, en schiet alleen al in de lach van het schoonmaak-outfit dat hij had verzonnen voor de gelegenheid. Mijn oude ochtendjas met bloemetjes die op de lappenstapel was beland. Mijn man keek bijna boos omdat ik erom moest lachen, want dat was toch handig? Hoefde hij geen lap mee te nemen om de ramentrekker af te doen, die had hij namelijk al aan, dat ging veel sneller!

Mijn zwager kwam niet meer bij en heeft er nog een echt vrouwtje van gemaakt ook met een stel andere lappen op de juiste plekken..

Alles goed en wel, we waren bijna klaar en het werd etenstijd. Heerlijk de middag verder aan onszelf. Tot ik opeens mijn man mij hoor roepen met een benauwd stemmetje. Wat heeft hij nu weer gedaan, vraag ik me gelijk af. In de emmer gaan staan ofzo?

Hij houdt de Glassex spuitbus omhoog die hij overal had gebruikt, wat dus niet de Glassex was, maar de ruitontdooier voor de auto?

Typisch iets voor hem, maar opeens verklaard het wel de scherpe lucht die ik eerder al had geroken. Maar uiteindelijk is het te begrijpen ook. Ze staan alletwee in dezelfde kast, een plank boven elkaar. Het zijn allebei bijna dezelfde spuitbussen, met een blauwe vloeistof. Maar het een maakt niet schoon maar eerder vies.

We hadden weer een heerlijk verhaal voor bij de koffie, maar ergens was het best sneu. HIj had er echt zijn bes op gedaan. Die middag besloot hij het toch maar even over te doen, want het zinde hem toch niks. Gelukkig besloot hij buiten wel zijn outfit uit te doen, hij was toch bang dat een van de buren het zouden zien. Die kans is wat kleiner dan in een stad of dorp, maar natuurlijk echt niet onmogelijk.

Tja en zo hou je van die dingen. Maar het blijft leuk. En toch was het vooral ontzettend lief dat hij meehielp, maar misschien toch van de wal in de sloot..