Leren zitten.... en meer broodnodige dingen

Om te beginnen met het vieren van de verjaardag van Mees.  Het was een heerlijke warme dag, met veel familie en vrienden.  Femm deed het eigenlijk best goed.  Zittend op schoot leek ze kort te genieten van de momentjes.  Verder lag ze heerlijk in het gras te spelen. 

Het duurde wel even om Femm weer terug in het ritme te krijgen. De 3 dagen erna waren vreselijk.  Drinken was weer een groot ding. Slapen ook. 

Maar gelukkig na 3 dagen hadden we weer het normale ritme.  We spreelden wat voor het huis, en opeens bleef Femm zitten.  Dat was de afgelopen tijd echt een ding.  Wat op de een of andere manier gooide femm haarzelf achterover door zichzelf helemaal te overstrekken als ze zat. Waarna ze dus iedere keer met een harde bons op haar achterhoofd viel.  Het zag er ook steeds heel gek uit.  Zodra ze stevig zat overstekte ze haar spieren en lag languit op haar rug.  

Op de harde bons reageerde ze eigenlijk amper. Ze rolde weer terug op de buik en ging rustig verder. Maar ineens zat ze dus.  Verbaasd bleef ik staan kijken hoe femm netjes bleef zitten en niet achterover op haar rug viel. 

Mees en ik waren uitgelaten. Femm vind er maar het hare van. 

Gek genoeg leek ze de dagen erop ineens weer vergeten hoe ze de dag ervoor had gezeten en knalde ze wederom gewoon keihard achterover. 

Het eten bleef ook erg wisselen.  Echter wel wisselden het onder de streep. Er zat geen dag tussen dat ze echt goed dronk.  Fruit en groente hapjes vond ze ook echt een ding.  Stukjes waren aanleiding tot kokhalzen, verslikken een gewoon uitsputteren.

De eerste keren lijkt dat schattig, dat wennen aan eten. Maar na een tijdje is het ook wel fijn dat er langzaam wat verandering in komt.  De wisselende structuur van de potjes, kleine korrels en stukjes werden gewoon niet gegeten. 

Het leek dan ook raar toen de kinderarts voorstelde om te beginnen met brood.  Stukjes lukte gewoon niet. Hoe moest dat dan met brood.

Maar na haar advies greep ik het toch met beide handen aan. 

Zo kreeg femm eind augustus 9 maand oud haar eerste brood. Met hangen en wurgen, met haar tong heen en weer bewegend kreeg ze het brood uiteindelijk onder controle en na flink sabbelen was het doorgeslikt. Femm leek hier wat meer van te genieten dan al die flessen melk. En ergens maakte mijn hart een sprong... zou het dan eindelijk de goede kant op gaan, met mijn lieve popje?