Lenn - Brief voor jouw 'halve' verjaardag

Lief Lenneke,

Vandaag ben je al 6 maanden oud en is het al jouw ‘halve verjaardag’.

Je werd geboren op 19 februari, 3 dagen voor de verjaardag van jouw broer. Wat was ik blij dat je eindelijk in mijn armen lag. Een zwangerschap met veel onzekerheden over jouw gezondheid en tot het einde vele kwaaltjes. Maar daar was je dan, eindelijk, én gezond en wel. Zo klein, zo lief, zo perfect.

Je werd geboren vlak voor de corona-crisis. Een grote pandemie brak uit en het land besloot in volledige lockdown te gaan. Iedereen moest thuis blijven en enkel essentiële verplaatsingen mochten gebeuren. Ook de scholen sloten hun deuren en dat was alles behalve evident.

Want ik had me zo voorgenomen om van jou te genieten, van elk moment. Want jij bent tenslotte mijn laatste baby. De laatste keer dat ik een klein wezentje moest groot brengen. En die lockdown, tja, die stak daar een stokje voor. In plaats van te genieten van jou, slapend op mijn lijf, moest ik blijven doorgaan. Het werd dus eerder voeden, wegleggen, troosten, wegleggen, .. Alles behalve hoe ik de kraamperiode had voorgesteld.

Je bent gelukkig een hele brave baby, maar huilde wel regelmatig. De vraag was alleen wat de oorzaak was. Als mama herken je dat dit niet om aandacht is, maar dat dit is van pijn. Zo kwamen we, na verschillende dokters en onderzoeken, te weten dat je reflux hebt. Je slokdarm was al verbrand. Wat moet je pijn gehad hebben! Sinds we hiervoor medicatie krijgen gaat het gelukkig beter en veranderde je echt tot een droombaby.

Maar zo gingen de maanden enorm snel voorbij. Ik heb zeker genoten van jou, mijn kleine Lenn. Als je broer in bed lag genoot ik uitgebreid van jouw ‘laatste’ voeding, liet ik je heerlijk bij me liggen en kon ik uren naar je staren. Maar het is gewoon veel sneller voorbij gegaan dan ik wou.

Hier zijn we dan al, 6 maanden later. Een baby die lacht, zijn stem ontdekt, kan rollen en al flink fruit en groenten eet. Een baby die door deze corona-periode in het begin heel eensgezind was. Iemand vreemd die gedag kwam zeggen? Dan kreeg die een bedenkelijk gezicht van jou. Het liefst van al ben je bij mama, neemt iemand anders je over hou je goed in de gaten waar ik heen ga. Een echt mama’s-kindje. Maar ook een baby die enorm blij mag zijn met een grote broer als Seth. Als ik dan 1 voordeel moet zoeken aan deze coronatijden, is het wel de band die het tussen jullie bracht. Seth is enorm zorgzaam en lief voor jou. Soms wat wild, maar steeds met de beste bedoelingen. Als je hem ziet, komt er meteen een lach op jouw gezicht.

Na 6 maanden is het tijd om je wat meer los te laten. Ik ga weer aan het werk en jij gaat weer een nieuwe wereld ontdekken. De wereld op de crèche en bij de grootouders.

Dit is voor mij niet makkelijk, maar wie gaan zeker eens zo hard genieten van onze weekends, vakanties én op vrijdag is het ook onze dag. Net zoals bij Seth werk ik op vrijdag niet en zorgen we hierdoor voor extra quality time.

Lenneke, ook al besef je nog niets van deze rare tijden, ik ben enorm fier op jou. Fier op hoe een flinke jongen je bent. Intussen ben je een echte lachebek geworden, steeds vrolijk en blij. Toch denk ik dat dit ook voor jou niet altijd even simpel moet geweest zijn, ook al weet je niet beter. Ik heb me tijdens de lockdown enorm schuldig gevoeld dat ik niet de mama voor je was die ik wou zijn, de mama die er continu was, maar weet dat ik alles met volle liefde heb gedaan voor jou en je broer.

Februari is mijn nieuwe lievelingsmaand, wat dit bracht me de grootste schatten die ik kon wensen!