Lenn - Brief voor jouw eerste verjaardag

Lenn,Mijn lief klein Lenneke,

1 jaar. Ik kan het niet geloven dat je al 1 jaar bij ons bent. Dit jaar is echt voorbij gevlogen.

Je werd geboren vlak voor de lockdown, vlak voor de pandemie 'corona' uitbrak. We zitten er nog steeds middenin. Hierdoor konden we al jouw mijlpalen dit jaar niet vieren. Hierdoor konden we je niet delen met de rest van de wereld. Hierdoor werden zoveel dingen geannuleerd.

Maar 1 jaar later kan ik er ook wel iets positief over zeggen. Want door deze lockdown brachten we enorm veel tijd door samen. De tijd die ons de eerste maanden wat werd afgenomen, kwam door verschillende omstandigheden ook terug. We konden langer samen blijven, we konden wat leven op jouw ritme. Ik denk dat dit voor jou als kind heel wat voordelen heeft gehad. We waren veel thuis, zagen al jouw grote stappen van dichtbij en ook met jouw broer Seth kreeg je een enorm hechte band dit jaar.

Hoe erg ik het ook vind dat we jouw verjaardag niet met toeters en bellen en met heel veel mensen mogen vieren, we gaan er opnieuw het beste van maken. We gaan in onze kleine bubbel vieren dat jij er bent, al 1 jaar lang. Dat jij ons gezin al 1 jaar compleet maakt.

Lenneke, je bent me een patéke. Ik noem jou de grootste deugeniet hier thuis. Je haalt alle kasten open, speelt het liefst met speelgoed van je broer of met de kastjes van de tv en ook de lamp gaat steeds aan en uit. Je zit geen seconde stil. Je kruipt het hele huis rond en je trekt je overal aan op. Knuffelmomentjes, daar zit je niet mee. Van zodra je kan ga je weer op ontdekking. Eten kan je als geen ander, net zoals je broer. Het liefst eet je mee van tafel. Alles wat wij hebben, wil je ook krijgen. Je hebt dus ook al heel wat dingen geproefd (tja, een tweede kind zeggen ze zeker?). Je lust tot nu toe ook alles. Zelfs van onze plant heb je al een hapje geproefd. Ik kom ogen te kort met jou.

Maar wat ben je ook een mama's kindje. Alleen mama is goed genoeg. Ik mag niet uit de buurt gaan of er komen tranen bij te pas. Dit is niet goed voor mijn moederhartje, maar ik begrijp je ook wel. We leven in abnormale omstandigheden. Je bent 24/24 bij mij geweest. Dan is het moeilijk om afscheid te nemen.

Oh Lenneke, ik schrijf deze brief toch met een heel dubbel gevoel. Het is een raar jaar geweest, maar jij maakte het zo veel beter. Ik kan niet omschrijven hoe blij we zijn dat jij er bent. Je hebt me op zoveel vlakken doen veranderen. Je hebt me mijn ogen zoveel keer doen opengaan. Ik wist het al, maar nu nog meer, mijn kinderen komen altijd op de eerste plaats.

Ik ben er zeker van dat je je nog meer gaat kunnen uitleven nu je weer wat groter bent. Zo kan je je broer achterna. Je bent dan ook de beste vriend van Seth. En jullie zijn dat van mij, allebei.

Lief Lenneke, blijf maar groeien en ontdekken. Blijf ons verrassen met wat je allemaal kan. Blijf vooral wie je bent, want jij bent alles en nog zoveel meer. Ik ben zo benieuwd naar wat nog komen gaat, naar wie je gaat worden, naar hoe het gaat zijn. Al jouw 'eerste keren' zijn voor mij ook de 'laatste keren', ik wil hier dan ook van genieten samen met jou.

Ik zie je graag, tot aan de maan en terug.

Veel liefs,

je mama