Laatste deel eindelijk strippen of toch niet

Ondertussen had ik nog steeds weeën en nog steeds tranen zeker nu de weeënopwekkers uitgezet waren. Mijn weeën waren niet sterk genoeg.

In de tussentijd werd mij gevraagd of ik een morfinespuit wilde of een ruggenprik. Ik wilde dit absoluut niet. Ik wilde die pijn voelen zodat ik controle hield erover. Dat zat zo in mijn hoofd.

2030 kwam er een nieuwe arts die was direct en hard en zei we gaan voor alles of niets ik zet de opwekkers vol aan we moeten nu door. En ik heb het geweten. De weeën bleven komen maar ik bleef 5 cm houden.

2100 huilend heb ik gevraagd om een morfinespuit ik moest me gaan ontspannen want dit hield ik niet meer vol.

2130 moest ik ineens zo overgeven en toen zei mijn zus nu ben je er bijna. Ik geloofde het niet meer. Om 2145 voelde ik persweeën ik riep mijn zus ik moet nu persen. Drukte op de knop. De arts kwam meteen en het was inderdaad zover ik moest snel liggen want het hartje bleef laag en kwam niet meer omhoog. 1 perswee zat erop. 2e perswee keek ik mijn vriend aan die keek angstig naar beneden hartje was onder de 50 dit gaat niet goed. Ik hoorde de artsen fluisteren en ze zeiden je weten wat je moet doen als hij eruit komt... dit voelde niet fijn..

3e perswee kwam. Ze zei tegen me hij moet nu komen anders ga ik helpen want hij moet er nu uit. Ik heb zo hard geperst en daar was hij. Ik riep als eerste waarom huilt hij niet!! Hij werd op mijn borst gelegd en daar begon hij. Onze zoon Mex Dani geboren met een perstijd van 3 minuten om 21:48.

Wil je weten hoe het hierna ging? Wat er was? Hoe de rest van de avond verliep? Lees dan mijn volgende blog.