Snap
  • Baby
  • ziekenhuis
  • Paniekaanval
  • kraamhulp
  • Naarhuis
  • laaghb

Jolie deel 2

Nadat ik wakker werd kwam er een verpleger en die gaf me een waterijsje die was wel welkom had een ontzettend droge mond. Hij vertelde me dat ze Hans even zouden roepen en dat Jolie dan ook heel eventjes komen kon. Dat kon niet zolang want het was er koud op de uitslaapkamer. Het was inmiddels alweer 23:45 zag ik op de klok. Hans kwam binnen met een verpleegster samen met Jolie. Weet nog dat hij zei dat hij nooit goed aan mij kan zien of ik ziek ben maar ik was nu zo wit als de lakens op bed. 

Ik was goed bij dus werd snel met Jolie naar een kamertje gebracht. Het was niet op de afdeling waar je normaal komt te liggen want ze waren in het ziekenhuis druk met verbouwen er kwam een nieuw moeder en kind gedeelte. Het leek me een beetje een lange kamer met een gordijn wat in het midden hing. Mijn man ging naar huis want het was laat zat en hij moest de koeien de volgende dag ook weer gewoon melken.

De nacht verliep redelijk rustig Jolie lag naast me in zo'n verrijdbaar bakje maar omdat ik nog infuus had en nog allerlei andere apparatuur om had kom ik niet dichtbij haar komen. Gelukkig was zo rustig en als ze wat licht begon te huilen praate ik wat tegen haar en kon met mijn hand net bij haar buikje komen. Als ik eroverheen wreef en wat praate viel ze steeds weer wat in slaap. Met een flesje werd ze bij me neergezet of de verpleegster hielp me. Halverwege de nacht moest ik toch wel een keer nodig plassen. Had geen katheter meer maar zat wel onder de apparatuur dus de verpleging erbij gehaald toen ik zei ik toch wel nodig moest hoorde ik naast me achter het gordijn een vrouwenstem dat ze eigenlijk ook wel moest plassen. Schrok me kapot er lag er nog een moeder met een babytje naast me. Achteraf wel logisch dat daarom het gordijn er was. Ook wel weer gezellig. Dus toen mochten we heel charmant beiden op een potje plassen. De nacht verliep voor mij met Jolie rustig. Alleen was me buurvrouw haar baby'tje snachts erg misselijk geworden dus dat was wel sneu.  

De volgende ochtend werd ik losgekoppeld van de meeste dingen en kon ik af en toe weer wat beter bewegen. Overdag kwamen de opa's en oma's langs samen met Amy en Romijn om Jolie te bewonderen. Romijn was bij het afscheid wat van slag en moest wat huilen want ze had gedacht dat ik wel mee kon naar huis. Ik kon naar gelukkig beloven dat ik zoals nu leek morgen gewoon naar huis kon als ik me zelf kon redden met douchen enzo. Hans bleef wat langer die avond en vetrok ergens rond 22:00. Jolie had haar flesje gehad ze wilde slapen maar omdat de verpleging veel heen en weer liep en elke keer met gang door de klapdeur ging schrok ze steeds wakker en ik dus ook. Jolie bleef maar huilen en kreeg haar niet rustig de verpleegster legde Jolie bij mij neer moest haar maar vasthouden ze had even andere dingen te doen. Het was inmiddels tegen 23:00 er was wisseling van personeel en het zweet brak me aan alle kanten uit. Ik kreeg Jolie niet rustig en bovendien met mijn extreem lage hb en achteraf had ik ook verkeerd bloed gehad werd ik niet goed. Gelukkig kwam er een toen een wat oudere verpleegkundige en die zei dit gaat zo niet. Bloeddruk was niet goed. Ze nam Jolie mee het was toch rustig ze deed de voedings wel voor die nacht vertelde ze ik moest maar is goed slapen als ik de volgende dag naar huis wilde. Dan kon me lichaam ook even herstellen van alles. Moet zeggen dat ik die nacht goed sliep tegen een uur of half 8 werd ik wakker en had 2 voedingen al gemist van haar. Verpleegster kwam even bij me ze zei dat als ik me wilde douchen dat dat kon en als dat goed ging mocht ik na een goeie controle naar huis. De douche was fijn al het zweet en alles van de bevalling en erna even wegspoelen en je voelt je al een heel ander mens. Merkte wel meteen dat ik nog wel zo slap was door het lage hb moest niet te lang blijven staan. 

Jolie werd op me kamer gebracht. Flesje gegeven de bloeddruk was nu goed dus mocht naar huis al moest ik wel rustig aan doen door het erg lage hb. Eenmaal thuis hadden we de kraamhulp gebeld ze was onderweg en wat hadden we het getroffen met haar. Ze hielp me goed met de kinderen. Stuurde me naar boven om af en toe te rusten ook al vond ik dat zelf niet altijd nodig maar ze had gelijk toen ze zei geniet er nu maar van straks ben ik weer weg en moet je het alleen doen en door het lage hb zal het wel even duren voor je je zelf weer wat bent. Hoe veel werk ik met Amy had toen Romijn als baby thuis kwam was precies omgekeerd met nu. Ze was ontzettend lief met Jolie en probeerde me met veel te hebben. Romijn is van zichzelf een heel rustig en zorgzaam meisje en hadden we eigenlijk ook geen werk mee. En Jolie... na alles wat we mee hadden gemaakt met Romijn en Amy was ze een ontzettend makkelijke baby. Ze sliep snel door. En was bijna altijd goed van doen. Ik genoot ontzettend van deze tijd want ik wilde van alles genieten want het was tenslotte onze "laatste" kindje en daar wilde ik elke seconde van genieten zo'n babytijd wist ik is altijd zo weer voorbij. En dan laten we de babytijd achter ons en gaan we een andere tijd ook weer mooie tijd tegemoet toch?? 

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Hi! Laat je ook een reactie achter bij Kimlaura?

Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.