Jeej Romée mag naar huis

Na 3,5 week was het dan eindelijk zover.

Ik mocht een nachtje samen met Romée naar de roaming in kamer. Dit is een kamer in het ziekenhuis naast de neonatologie. Hier kan je dan voor het eerst 24uur zelf voor je kindje zorgen. Mocht je dan vragen hebben dan kan je deze meteen stellen. 

Nog even een check en we kregen te horen dat Romée naar huis mocht. Haar grote zus kwam haar ophalen. En dit moment..pffoee echt kippenvel. Djalissa kwam de kamer in lopen, klom het krukjes op en zei: hoi ik ben je grote zus. Ik kom je ophalen. Kom je mee naar huis. Manmanman tranen van geluk rolden over mijn wangen op dit moment. 

Eenmaal thuis zaten de opa’s en oma’s ook klaar om naar Romée te kijken. Hoe fijn om eindelijk te starten met het normale leven. Het leven dat weer compleet was. Geen baby meer in het ziekenhuis. Geen heen en weer gereis. 

Maar niet alleen maar rozengeur en maneschijn. Ik was superblij dat ze thuis was, maar het besef dat je weer een kindje had die prematuur geboren was, die je in het ziekenhuis moest achterlaten kwam aardig binnen zal ik je zeggen.