7 jaar geleden
Je reageert wel, maar begrijpt me niet!
Met babygebaren geef je je kind taal in handen. Nog vóórdat het echt goed kan praten. Noem het een soort 'ondertiteling' van het gebrabbel.
Begrijp me dan!
We staan op het punt te vertrekken bij de kinderopvang. Ik draag mijn zoontje op mijn arm en wil de leidster gedag zeggen. Mijn zoontje blijft staren naar het raam, de blik in zijn ogen. Iets heeft zijn interesse gewekt. Hij beweegt zijn armen heen en weer. De leidster reageert op zijn bewegingen en zwaait naar hem. Dag Hugo, dááág, tot de volgende keer...
Jammer
De reactie van de leidster is begrijpelijk. Het lijkt misschien op zwaaien. Echter is zijn blik gefocust op iets bij het raam. Zijn gezicht laat ook niet merken dat hij bezig is met gedag zeggen tegen zijn leidster. Hij blijft stug wapperen met zijn armen, want hij wordt niet goed begrepen.
Net als brabbelen
Net als bij brabbelen. Wanneer een kind zich niet begrepen voelt, blijft hij het met brabbelen proberen. En proberen en proberen. Tot de frustratie zo hoog opgelopen is dat zowel de ouder of opvoeder als het kind ongelukkig zijn met de situatie. Het invullen van wat we denken wat kinderen bedoelen, wordt snel gedaan. Maar hebben we het altijd juist?
Ik vertel het je… met gebaren
Een woord omzetten in gesproken taal is erg moeilijk. Een woord omzetten in gebarentaal is makkelijker. Zelfs nog vóórdat kinderen kunnen brabbelen, kunnen ze al vertellen met gebaren. Het maken van gebaren ontstaat namelijk vanuit de grove motoriek:
- Eerst alleen met de armen, ver van het lichaam
- Dan komen de handen erbij
- En vervolgens met de vingers en dichter op het lichaam
Om het gebrabbel te ondersteunen, kunnen kinderen dus gebaren gebruiken. Zie het als een soort ‘ondertiteling’. De spraak, de fijne motoriek, komt hierna. En wees niet bang dat een kind later gaat praten omdat hij gebaren gebruikt. Uit onderzoek is gebleken dat het de spraak versnelt en de woordenschat van een kind vergroot. Maar daar vertel ik later meer over.
Ik zwaai niet, maar zie een…
Hugo beweegt zijn armen en zijn blik is op het raam gericht. Ik kijk met hem mee. Er is veel te zien in de richting waar hij naar kijkt. Door het raam zien we buiten een speeltuin met schommel en glijbaan, een boom, een bal en in de verte een paar huizen. De gebaren die hij maakt, maakt duidelijk wat zijn aandacht heeft. Dat stickertje in de hoek. Op het raam geplakt. Het is een eendje. En dat is waar zijn blik op gefocust is.
De leidster mist in dit geval aansluiting bij zijn beleving. Ik neem het haar niet kwalijk maar vind het wel jammer. Gelukkig heb ik gezien wat hij bedoeld en bevestig dat ik begrijp wat hij ziet. En met zijn grote glimlach die hij nu laat zien, weet ik dat hij zich ook begrepen voelt. Bedankt Hugo. Voor je duidelijkheid. Ik begrijp je.
Met welke gebaren ondersteun jij de spraak?
PetraN
Wat leuk te lezen dat het voor jullie zo'n meerwaarde heeft! Herkenbaar de reactie van cb. Ik heb het vaker gehoord. Totdat ik verwees naar het groeiboekje en website van cb. Hierin wordt onder het kopje 'spraakontwikkeling ' verwezen naar babygebaren als stimulans voor de spraak- én taalontwikkeling. Helaas is niet iedereen hier van op de hoogte.
Anoniem
Zo fijn dit te lezen. Ons zoontje heeft heel lang niet WILLEN leren praten. Hij had wel wat woordjes in zijn vocabulaire, maar veel was het niet. Hij begreep echter wel alles wat je zei. Dus als wij hem vroegen of hij wilde leren.praten was zijn antwoord standaard Nee. Uit zichzelf gebruikte hij wel al gebaren en geluiden voor bepaalde dingen duidelijk te maken. Ik heb hem vervolgens nog een hoop gebaren bijgeleerd zodat hij zonder frustraties met ons kon communiceren. En dat werkteheel goed. Een gebaar had hij na 1 of 2x voor doen al opgepikt. Bij het CB waren ze het niet eens dat ik hem dit leerde want dan zou hij nooit gaan praten, maar ik heb het volgehouden (uiteraard wel altijd alles blijven benoemen) en sinds hij op de PSZ zit is hij vanzelf gaan praten.