In (6!) minuten was hij er!

Ruim één jaar geleden werd dit prachtige mannetje geboren, in bad. Ik dacht: “laat ik mijn (positieve)bevallingsverhaal delen!” Ik weet ook nog goed toen in voor het eerst zwanger was, alle ervaringsverhalen heb gelezen op internet die ik kon vinden. Natuurlijk is bevallen spannend, zeker voor de eerste keer, maar een vrouw kan zoveel hebben. Je bent sterker dan je denkt en tegen het einde van de zwangerschap ben je er ook helemaal klaar voor. Komt ie...

Rond 8 uur begonnen mijn weeën spontaan. Binnen een half uur stond de verloskundige al op de stoep. In die tussentijd ben ik onder de douche gesprongen en heb ik mijn muzieklijst aangezet (die had ik van tevoren al aangemaakt op spotify, aanrader). Het begon met rustige muziek en naarmate de weeën heftiger werden, werd ook de muziek drukker...

De weeën kwamen goed op gang en kwamen om de 4 minuten, ik kon ze nog goed opvangen. De verloskundige wreef met haar hand op mijn stuitje, dit verminderde de pijn echt. Inmiddels was mijn man ook weer thuis (die was al op zijn werk). Mijn oudste zoontje ging met mijn moeder mee.

Van tevoren had ik een geboorteplan gemaakt met de verloskundige, dit maakt het eenvoudiger als het moment daar is. Zoveel eisen had ik niet, want het loopt toch altijd anders dan je wilt, en moet je daarin ook flexibel zijn vind ik. Maar één ding wilde ik wel graag, in bad bevallen. De verloskundige belde het ziekenhuis om te melden dat we er aan kwamen, helaas was er geen plek meer op dat moment. Ondanks dat bleef ik wel rustig en belde we een ander ziekenhuis. Gelukkig was daar wél plek.

Het matje lag al op de stoel klaar in de auto, mochten mijn vliezen breken... maar dit gebeurde niet. Onderweg naar het ziekenhuis was ik helemaal in trance en had mijn ogen dicht (en nog steeds de muziek erbij)

Eenmaal aangekomen in het ziekenhuis ontmoette ik de verpleegkundige en had gelijk een klik. (Zij heeft ook deze geweldige foto’s gemaakt!) Erg fijn trouwens om fijne mensen om je heen te hebben! De weeën werden weer heftiger en ik ging vast in bad zitten, overigens geen speciaal beval bad. Die was er niet, gewoon een simpel bad. Gek genoeg remde dit mijn weeën juist af en kwamen ze i.p.v. om de 2 minuten, om de 10 minuten. Natuurlijk even fijn, maar ik wilde door. Ik wilde zo snel mogelijk bevallen en Pelle ontmoeten. Ik moest er dus gelijk uit, en gaan staan. Toen ik er eenmaal uit was kwamen de weeën weer op gang en heb ik nog wat rondgelopen. Daarna heb ik de weeën voor de rest opgevangen op bed. Dit vond ik de beste houding, gewoon liggend op mijn linker zij. De pijn werd nóg heftiger, maar nog steeds te doen.

Ineens werd ik angstig, angstig om straks weer te moeten persen. En ik had mijzelf nog zo voorgenomen relaxt te blijven, maar toch kwam het gevoel. (Bij de eerste bevalling duurde het persen bijna 2(!!)uur.) De verloskundige stelde mij gerust en had er vertrouwen in. Ik werd getoucheerd en had 7 cm ontsluiting. Toucheren is het controleren van het aantal centimeters ontsluiting. Ik heb vooraf aangegeven dat ik dit zo min mogelijk wilde, ik had vertrouwen in mijn lichaam en wilde het echt zelf doen i.p.v. elke keer onderbroken worden en aangeraakt worden.

Mijn vliezen waren nog steeds niet gebroken, dit deed de verloskundige gelijk (na mijn toestemming) Het voelde gek, er komt een lading warm water uit. Pijn deed het dit keer niet, ze deed het tegelijk met een wee. Binnen no-time zat ik op 10 cm ontsluiting en kreeg het gevoel dat ik héél nodig naar het toilet moest... (als je als eens eerder bent bevallen snap je dit wel ha-ha) Ik wist gelijk hoe laat het was, ik mocht gaan persen! We liepen snel naar het bad en ik ging liggen. Het bad was vrij groot en ik had geen fijne houding. Hals over kop werd er een krukje in bad gezet. Ik kon er met mijn benen tegen aan duwen. Ik dacht: “Dit ga ik doen, nu!” En weg was de angst. Het leek weer alsof er een vuurbal uit kwam, maar de pijn was zoveel minder door het warme water. En ja hoor... het werkte, want in 6 minuten lag Pelle dan op mijn borst. (13:54u)  (de vinger van mijn man was nog net niet blauw )

Magisch moment, dit gevoel is niet te omschrijven. Wat een liefde. Pelle was vanaf het eerste moment al helemaal zen, tot op de dag van vandaag heeft hij bijna niet gehuild. Ik denk dat dit mede door de vlotte en fijne bevalling is en de overgang in bad veel rustiger is voor een baby. ( inmiddels is hij wel wat drukker geworden, nu hij loopt, ha-ha).

Om 16:30u zaten wij vrolijk en zielsgelukkig terug in de auto. Zijn grote broer kon thuis zijn kleine broertje dan eindelijk ontmoeten!!

twijfel je om in bad te bevallen? Ik zeg doen! Als ik nu weer mocht kiezen, zou ik geen moment twijfelen!

Na 4 dagen kon ik de trap weer op en af rennen, qua conditie merkte ik dat ik dat dus niet meer moest doen, maar het voelde zo fijn om dat te kunnen! Omdat ik geen pijn heb ervaren in de kraamweek heb ik intens kunnen genieten!

Tips voor het bevallen:

- De eerste en de belangrijkste: blijf kalm en sluit je af van de buitenwereld.

- Ga op je linker zij liggen.

- Laat iemand op je stuitje wrijven, dit vermindert de pijn tijdens een heftige wee.

- Bespreek je gevoel of angst tijdens de bevalling.

- Maak een lijst met muziek aan van tevoren.

- Onder de douche staan.

- Geniet! 

Hoe verliep jouw bevalling en wat zijn jullie tips voor moeders die nog moeten bevallen?