7 jaar geleden
Ik hoorde: BOEM! en zag mijn kind op de grond liggen...
De nachtmerrie van iedere ouder, je kind laten vallen. Nou, mij overkwam het dus van de week.
Ik weet nog wel dat mijn kraamverzorgster het in de eerste kraamweek al zei: “Je moet altijd goed opletten als Pip op de commode ligt, want ze zou niet de eerste zijn die ik heb zien vallen”. Pip kon toen natuurlijk nog helemaal niet omrollen, dus natuurlijk was ik wel voorzichtig, maar dacht “naaah dat zal wel loslopen”.
Inmiddels is Pip 8 maanden en kan ze nog geen seconde stil blijven liggen. Luiers verschonen en aankleden zijn voortaan een hele uitdaging. Mevrouw maakt er een sport van om zo vaak mogelijk om te draaien of te trappelen. Ik ben voortaan zelfs begonnen met het ‘op z’n kop luiers verschonen’. We moeten tenslotte toch een beetje meebewegen. Moet eerlijk zeggen dat dat me nog best goed afgaat. Vind het ook wel weer leuk dat we een lekker vrolijk en beweeglijk kind hebben.
Aan de andere kant, vraagt een beweeglijk kind wel een heel oplettend oog. Net als bijvoorbeeld vandaag. De dag is pas net begonnen en Pip heeft al een hondenbrok in haar mond gehad, heeft al aan de stopcontacten zitten frunniken en is al een paar keer gevallen nadat ze zich optrok aan de tafel, de bank en de kinderwagen. Ach ja, het houdt me bezig zullen we maar zeggen;)
Een tijdje terug bekende mijn partner me ’s avonds opeens dat Pip van de bank was gevallen die dag. Ik dacht nog bij mezelf “pfffff, dat is dom, je weet toch dat je goed moet opletten?!”, maar ik slikte mijn reactie in en zei dat het altijd een keer kan gebeuren. Zelf dacht ik dat het mij natuurlijk nooooit zou overkomen.
Totdat ik van de week ’s ochtends Pip aan het aankleden was. Ze had een vieze luier, dus ik wilde haar luier weggooien in de luieremmer die naast de commode staat. Ineens hoorde ik: BOEM!!! Ik keek, en zag mijn kleine meisje op de grond liggen. Ik schrok me kapot! Ik raakte compleet in paniek. Pip begon meteen oorverdovend hard te huilen (lees: krijsen) en ik wist niet wat ik moest doen. Ik ben haar natuurlijk eerst gaan troosten en toen heb ik in paniek mijn man gebeld. Hij kon me gelukkig wat tot bedaren brengen, want ik had het liefst meteen een ambulance gebeld. Wat voelde ik me een slechte moeder! Het huilen stopte gelukkig vrij snel en Pip was er helemaal verduusd van. We besloten om het even af te wachten en al snel was Pip weer gewoon haar vrolijke zelf.
Ik ben voortaan dus wel extra voorzichtig! Dus dit is meteen een waarschuwing voor alle moeders, want het kan in een fractie van een seconde gebeuren en damn, wat voel je je dan toch rot.
futurecrafts2003
Waarom maak je er geen hogere rand langs of gewoon op de grond, dat is meteen goed voor jezelf, dan blijf je zeker fit. Cheers, Ruudo..!..
NPHamstra
Verschonen was klaar en na de eerst knoop van de romper zou ik met 2 handen de 2e knoop tussen de benen vast maken... In die wissel van knoop had ik haar 1 tel niet vast en is ze zo op haar hoofd van de commode geschoven/gevallen... Ze scheeuwde het uit en had een flinke bloedneus. Het zag er door al dat bloed uit als een slagveld! Gelukkig stopte het snel met bloeden en hebben we ondertussen de huisartsenpost gebeld (natuurlijk gebeurt zoiets in het weekend). Gelukkig heeft ze er alleen een weekje een blauwe neus aan overgehouden en we kregen wekadvies voor de nacht.
Anoniem
Het kan echt iedereen gebeuren. Alleen als je naar de dokter was gegaan had hij waarschijnlijk een wekadvies meegegeven. Er kan namelijk niks aan de hand blijken, maar toch een bloeding in het hoofdje zijn. Daarom moet je 24 uur nadat ze gevallen zijn goed opletten en de als ze slapen om de 2 uur wakker maken (echt goed wakker) om te kijken of ze nog normaal reageren.
Anoniem
Alteid er bij blijven staat en niet loslaten. En NOG GAAT HET FOUT! Het erge is dat ik MIJN DOCHTERTJE zelfs nog heb laten vallen van de kommode toen ik haar met twee handen aan t verschonen was. Ze spartelde destijds vreselijk. Ze kreeg het voor elkaar om tussen mijn handen door naar de zijkant van de commode te glippen ik kon haar half vangen maar half lag ze al op haar kop te bungelen en botste haar hoofd tegen de verwarming. Soms.... en toch...