Ik heb een burrito-baby

Al in de kraamweek kwamen we erachter dat Senn een onrustige slaper was (als ie überhaupt al sliep haha). We kregen dan ook de tip om hem goed strak in te stoppen onder zijn lakentje en dekentje, zo kon hij zichzelf niet iedere keer wakker slaan. Dit ging op zich redelijk, tot hij na een aantal weken nog bewegelijker werd. Hij ging het hele bedje door, lag ondersteboven en achterstevoren in zijn bed waardoor zijn armpjes weer begonnen te maaien. En hoppa, weer wakker. 

Toen zaten wij al in de mallemolen van ziekenhuisopnames en onderzoeken vanwege zijn koemelkallergie en reflux. In het ziekenhuis kregen wij van de pedagogisch medewerkster de tip om Senn in te wikkelen in een laken, hier ging een soort van origami aan vooraf en we kregen een spoedcursus babytaco's vouwen. Lekker strak en een lakentje hadden wij altijd wel bij de hand. Daarnaast deden we ook een spuugdoekje over Senn zijn voorhoofd en haartjes heen, dit zorgde ervoor dat hij zich even kon afsluiten van de wereld en rustiger in slaap kon komen. (Met als resultaat dat hij zich nu enorm gehecht heeft aan 1 spuugdoekje uit het ziekenhuis, shit..). 

Maar goed, Senn zou Senn niet zijn als hij geen fratsen had. Dus onze houdini brak ook uit deze poging hem in te bakeren. Met als gevolg dat hij zelf origami deed met het laken. 

Tijd voor een nieuwe oplossing. In een latere ziekenhuisopname hebben wij daarom kennisgemaakt met de Pacco inbakerdoek. Deze doek is zo gemaakt dat je stap voor stap je kindje kan inbakeren op een veilige en comfortabele manier. En laat ik even voorop stellen dat inbakeren niet zielig is (hier komt vast commentaar op haha..), mijn mening en die van vele anderen ;) Het gaf Senn veel meer rust en geborgenheid om te kunnen slapen en uit te rusten. Dus, wij begonnen met het inbakeren met de Pacco. Wat een verschil! Senn sliep veel rustiger, kon zich snel overgeven aan zijn slaap en werd blijer wakker. 

Wanneer je kindje zichzelf gaat omdraaien of kan rollen, dan moet je het inbakeren stoppen, want dan wordt het gevaarlijk. Wij wilden dit moment iets voor zijn, dus zijn iets eerder begonnen met afbouwen om zo wat tijd te hebben. Serieus, we dachten echt dat Senn tot zijn 18e ingebakerd zou slapen. Het lukte niet. Dus we zijn een aantal keer opnieuw begonnen. Uiteindelijk zijn wij van de Pacco naar de Puckababy gegaan, deze zit wat losser en daarna een dikke gewone slaapzak. Dit was de oplossing en eindelijk sliep onze baby 'los'. 

Oprecht, ik ben blij dat wij kennisgemaakt hebben met inbakeren. Het bracht Senn zoveel rust. En het was gewoon een hele schattige tacobaby. 

Liefs, Erin

www.instagram.com/miniliefde

www.miniliefde.nl