Ik had totaal geen band met de kraamverzorgster!

Op 29 janurari zijn wij opnieuw papa en mama geworden van een lief meisje. 

Waar we bij onze vorige dochter de beste kraamhulp hadden van de wijde omgeving, (ze was ook de kraamverzorgster geweest van zo'n beetje alle verloskundige in onze praktijk) hadden we het nu toch iets minder getroffen.

Bij de bevalling was er een zogenoemde opstart kraamhulp. Deze meid was super lief. Ze was helaas te laat bij de bevalling omdat het allemaal zo snel ging, maar heeft me verder top geholpen. Bij thuiskomst had ik nogal wat bloedverlies waar ze goed heeft ingegrepen door de verloskundige weer te bellen. Ze vertelde ons al dat we de dag erna een andere kraamhulp hadden en een dag daarna nog iemand anders die dan de hele week zou blijven. Dit vond ik heel jammer. Ik voelde namelijk een goede klik met deze kraamverzorgster.

's Morgens om half 9 ging de bel. Ik hoorde mijn man open doen en ze waren lekker aan het kletsen. Ik kon horen dat de stemming er goed in zat beneden. Na een kwartiertje kwam ze naar boven om ook kennis te maken met mij. Het klikte direct! Ik ben zelf een beetje introvert en hou ervan als andere me de oren van mijn hoofd af kletsen zodat ik hier lekker in kan meegaan. De hele dag hebben we het super gezellig gehad. Helaas vertelde ze mij ook direct dat er morgen een andere zou komen omdat haar dienst na die dag helaas ophielt. Dit is wist ik natuurlijk al maar ik deed net alsof ik het niet wist en was erg teleurgesteld. Het verandere helaas niks. haha.

De volgende dag ging rond 8 uur weer de bel. Wederom deed mijn man beneden de deur open. Waar het gister zo'n gezellig gesprek was, hoorde ik nu eigenlijk vrijwel niks. Ik merkte al dat dit niet echt een goed teken was, want normaal is mijn man ook altijd wel in voor een praatje. Ze kwam vrijwel direct naar boven om mij op te zoeken. Al kauwgom kauwend kwam ze naar binnen lopen. Ik stuurde direct een appje in de familie app met: 'OH JEEJ! Ze komt net binnen smakken met een kauwgom. Ik weet het nog niet zo hoor!'. 

Omdat het met mij en de baby zo goed ging, had ze weinig om handen met ons. Ze hoefde eigenlijk nergens mee te helpen, wat natuurlijk hardstikke fijn is dat het zo goed gaat. Het was ons tweede kindje dus we wisten al veel. De borstvoeding liep als een tierelier dus ook hier hadden we haar hulp niet nodig. Ik maakte ook nog de fout om te zeggen dat ik zelf nooit strijk. Hierdoor ging ze dat dus ook niet doen. Haar dagen waren dus vooral gevuld met de was doen en de badkamer en wc poetsen. Maargoed hier doe je natuurlijk niet de hele dag over. 

Wanneer ze controles kwam doen zocht ik echt onderwerpen om over te kletsen maar de gesprekken liepen al snel op niks uit wat ik erg jammer vond na de goede ervaring van onze 1ste dochter. Omdat onze oudste dus steeds beneden was, speelde de kraamhulp veel met haar wat super prettig was. Mijn man was ook veel beneden om met haar te spelen maar ook hij kreeg maar geen aanspraak met de kraam. Dit vond ook hij erg jammer.

Wat ik niet kon, is aangeven dat we liever een ander hebben. Ik houd er niet van om andere mensen ^pijn^ te doen. Ik zou het zelf ook niet prettig vinden als ik op mijn werk op mijn functioneren zou worden aangesproken. Ik hield dan ook mijn mond en zei aan het einde van de dag dat we het prettig vonden hoe het ging en dat we elkaar morgen weer zouden zien. Het was ook niet dat ze haar werk niet goed deed want daarover hadden we niets te klagen. Het huis was altijd goed netjes. Ze vroeg ook steeds of ze al moest koken voor ons, maar dit hoefde van mijn man niet. Ik ben namelijk nogal kieskeurig qua eten dus dat was beter als hij dat zelf deed. De klik was er gewoon niet.

De dagen die vorderde gingen we ons steeds wat meer irriteren aan haar aanwezigheid. Je wilt een kraamhulp natuurlijk thuis laten voelen bij je thuis dus zeiden we dat ze ook wel een hard broodje kon pakken of als ze wat wilde drinken dat ze dat dan gewoon zelf kon pakken. Echter ging het hier een beetje mis. 

Mijn man heeft een glutenintollerantie en zijn moeder had voor hem een glutenvrije cake gebakken zodat hij ook, ipv een beschuitje, wat kon meesnoepen als er bezoek zou zijn. Toen mijn man samen met de kraamhulp in de keuken stond, vroeg ze ineens: Was die cake glutenvrij? Mijn man: Ja hoezo? Kraam: Oh dat heb ik helemaal niet geproeft. Dus zonder te vragen had ze de dag eerder een stuk van zijn cake afgesneden en opgegeten. Nu hadden wij natuurlijk gezegd dat als ze iets wilde, ze dat dan gewoon moet pakken. Maar dit vonden we toch een beetje gek. Hier bleef het niet bij.. Als je iets opvalt, dan ga je je ook aan alles irriteren natuurlijk.

Zo nam ze op een gegeven moment geen eigen kaas meer mee voor op haar krekkertjes terwijl ze dit de dagen van te voren wel deed. Ze dronk, samen met een andere kraamhulp die voor een reïntegratie proces ook en aantal uren mee kwam, nogal wat koppen cappacino's weg die ze helemaal ging maken door melk in het apparaat te doen. Dit doen wij zelf nooit. Een x toen we gingen lunchen vroeg ze of het sap al op tafel stond. Hierop reageerde wij met: Nee? Toen pakte ze een nieuwe dichte pak coolbest sap uit de koelkast om deze vervolgens voor zichzelf in te schenken. Ook at ze meer fruit zelf op dan dat ze aan mijn oudste dochter gaf als ze haar fruit aan het geven was. 

Je begrijpt, stoor je je aan 1 ding, dan volgt de rest vanzef. Nu ben ik echt niet de beroerste en mag ze zeker ook van onze spulletjes meesmikkelen. Maar uit goed fatsoen hou je dat toch wel een beetje binnen de perken.

Toen ik dit aan mijn verloskundige vertelde met de 6 weken check kon ze haor oren niet geloven en vond ze het ook echt niet netjes. Het was goed dat ik dit aangaf en dit moest ik eigelijk ook terugkoppelen aan de kraamzorg organisatie. Dit heb ik uiteindelijk niet gedurft.

Al met al was onze kraamtijd niet helemaal hoe we hem hadden voorgesteld. We mochten al geen bezoek ontvangen door de corona als de kraamzorg er was, dus afleiding van anderen hadden we niet. Ik vind dit eigenlijk nogsteeds erg jammer, terwijl het al 3 maanden geleden is nu. 

Het is natuurlijk gewoon mijn eigen schuld. Ik had dit direct moeten aangeven. Soms is de klik er gewoon niet en dat is ook helemaal niet erg. Niet alle mensen kunnen samen door een deur. Ik wil hiermee het beroep kraamzorg ook totaal niet beledigen want ik vind het een super mooi vak. Je mag kerstverse ouders wegwijs brengen in het mama en papa zijn. Hoe bijzonder is dat! Ik heb zelf een hele tijd gedacht dat ik, wanneer mijn kinderen wat ouder zijn, me zou laten omscholen tot kraamverzorgende. Dit idee is nu een beetje weggeëpd maar wie weet wat mijn toekomst nog gaat brengen!

Hebben jullie nog goede of mindere verhalen over je kraamzorg avontuur? Ik ben benieuwd! Ik hoop dat jullie allemaal wel een fijne ervaring (gaan) hebben met de kraamzorg! Dat is je van harte gegunt.

ps. ze had totaal niks met social media. Anders had ik dit natuurlijk nooit zo in detail durven te typen. ;)