3 jaar geleden
Huilen..
Daar worden ze hard van.
Ik herken ieder huiltje en de geluidjes die er aan vooraf gaan. Maar zodra ik Fayèn bij me neem krijg ik nog wel eens “ Jaa, ga maar naar mama daar huil je niet of je verwent haar te veel“ opmerkingen naar mijn hoofd geslingerd.
Mensen om me heen die vinden dat ik mijn kind te veel verwen. Zelfs mijn man die zegt “ Huilen, daar wordt ze hard van”. Ieder huiltje gaat door merg en been. Ik kan er zo slecht tegen. Waarom zou ik haar laten huilen als ik het kan stoppen? Waarom zou ik haar laten liggen?
Ik kreeg door mijn psycholoog een hele andere kijk op de situatie. Ik zorg dat Fayèn niet meer huilt, omdat ik haar behoefte begrijp! Ik neem haar bij me omdat ik haar moeder ben en haar kan geven wat ze nodig heeft ❤️
Dus ik blijf doorgaan met wat ik doe. Waar ik me goed bij voel. Hoe lastig ik het ook vind dat andere zich er mee bemoeien. Ik hou me vast aan het feit dat ik mijn kind versta en haar behoefte begrijp!
Krijgen jullie ook wel eens de opmerking dat jullie je kindje te veel verwennen?
MoedervdRealiteit
Ten eerste wat heftig van uw zoon 😔, en wat vervelend dat het consultatiebureau het gelijk anders wil. Goed dat je je eigen gevoel hebt gevolgd. ❤️
Maria
Gewoon naar jouw eigen gevoel luisteren en niet naar anderen. Mijn dochter (toen 14 maanden) huilde na het overlijden van mijn zoon (18 jaar geleden) elke nacht om dezelfde tijd. Ik nam haar dan uit bed en legde haar tussen ons in en gaf haar dan een klein beetje water in de tuitbeker. Ik maakte toen de "fout" om het aan te geven bij het consultatiebureau. Daar kreeg ik te horen dat ik haar in haar eigen bed moest troosten en dat ze vanzelf wel weer in slaap zou vallen. Nou dat heb ik 1 nacht geprobeerd, maar het kind krijste alles bij elkaar. Na vijf minuten was ik er klaar mee en heb ik haar maar weer bij ons in bed genomen. Gelukkig was zij een vaste slaper en kon ik haar iedere keer gewoon weer in haar eigen bedje leggen. Dochter heeft er een half jaar last van gehad en is inmiddels 19 jaar.
MoedervdRealiteit
Ben het helemaal met je eens! Fayèn is ook prematuur geboren dus buidelen gebeurde hier ook altijd en nog steeds ❤️❤️
Luckytwinmom21
Er valt van alles voor en tegen te verzinnen, het belangrijkste is dat jij je er goed bij voelt en het idee hebt dat je kindje er tevreden bij is. Ik vind het belangrijk dat mijn kleintjes voelen dat ik er altijd voor ze ben. Sowieso is er in het eerste half jaar geen sprake van "verwennen", dat kan niet. Het gevoel dat mijn kleintjes rustig worden doordat ze op mijn borst liggen, mij ruiken, voelen en horen, is heerlijk. Daarbij heb ik ervaren dat ze lichamelijk sterker werden van buidelen, in de tijd dat ze als prematuur in het ziekenhuis lagen en hun waarden direct verbetering gaven zodra ze bij ons mochten liggen. Niet helemaal hetzelfde, maar ik blijf er bij dat dit contact heel goed is voor jou en je kindje. Geniet en volg je gevoel❤