Horrorbevalling: "Mijn nieren stopten ermee"

37 weken zwanger was ik van Moritz . Ik was opgestaan met enorme pijn in mijn onderbuik , liesstreek en rugstreek , had gebeld met huisarts en mijn vroedvrouw en zei raden me aan om aan monitor te gaan liggen in ziekenhuis, aan monitor was alles oke , dus ik mocht naar huis , tegen de avond wist ik niet meer waar kruipen van de pijn en ik ging binnen via spoed , heb daar een nachtje moeten blijven ,t waren voorweeen volgens hun ,  gynycoloog van wacht niet gezien en ik moest naar huis , de zaterdagnacht kon ik het weer niet meer uithouden dus weer naar spoed , direct naar huis terug gestuurd want het waren voorweeen en ik had een lage pijngrens , 

de zondag ben ik terug naar spoed gegaan en kreeg in 2 keuzes opgelegd van vroedvrouw , de gyncoloog van wacht die ik nog geen enkele keer gezien had , had de vroedvrouw opgedragen mij naar huis te sturen oftewel dat ik wachte in een ziekenhuiskamer tot mijn gynycoloog er was . Het verloskwartier moest vrij zijn voor ECHTE patienten . ik zei dat ik bleef . de maandagavond zei ik weer van kijk naar me er is iets mis maar nee hoor ik was de lastige patient . 

De dinsdagvoormiddag kwam mijn reddende engel binnen , ze wilde mijn cm opnemen en zei jij hebt raar verlies k zei da zeg ik al van vrijdag maar t zit tussen mijn oren volgens je collega's , ze vroeg een urinestaal .

later op de dag zag ik voor de eerste keer mijn gynycoloog samen met een assistente , het was een blaasontsteking en ik ging daarvoor iets krijgen en het ging in orde komen , 

tegen de avond kon ik niet meer ik en heb ik gesmeekt aan hen om te kijken naar mij , 

ze gingen bloed trekken  maar volgens hen ging er niets uitkomen . 

opeens waren ze daar terug , ze moesten nog eens bloed hebben met speciale flessen en natuurlijk opnieuw prikken . 

toen vlogen ze binnen mijn nieren waren stil aan het vallen t kon niet vlug genoeg gaan voor medicatie te zoeken die mocht voor mij en de baby 

ze staken een sonde om te weten hoeveel urine ik nog maakte en ik dacht ik ga nu eindelijk kunnen wat rusten voor ik beval 

maar nee hoor , mijn water brak kort na medicatie en sondeplaatsing om 24 u - 1 u snachts 

Op verloskwartier mij dan constant gemonitord waardoor ik moest blijven liggen en ik het uittierde van de pijn , om 3 u 45 kwam vroedvrouw binnen om me voor te bereiden op epidurale ze kon het niet meer aan me te horen tieren . ergste pijn van mijn leven . 

Om 6 u s morgens kwam mijn gyncoloog binnen en k zei zie je nu wie er gelijk geeft en k vroeg waar is die klootzak van gynycoloog die me 5 dagen vo zot heeft verklaard en hoe zit het met mijn kind in mijn buik , vragen waar hij niet echt kon op antwoorden natuurlijk . 

Om 13 u heb ik geëist een keizersnede te doen en na overleg hebben ze inderdaad een spoedkeizesnede gedaan want ik was op . Al die dagen had ik niet geslapen . 

Om 14 u kwam Moritz ter wereld , werd direct meegenomen naar neonatologie voor in de couveuse te liggen en waar ze een zware antibiota kuur hebben opgestart . 

14 maanden heeft hij getierd door die antibioticakuur 

Alles is uiteindelijk in orde gekomen , zowel met Moritz en mezelf ook. 

wat ik wil meegeven met mijn verhaal is dat als je als aanstaande moeder voelt van er is iets niet juist volg je gevoel en nu zou ik naar ander ziekenhuis gegaan zijn maar op dat moment wilde ik gewoon geholpen zijn .