Hoe kom je nou op de naam?

Wat was het lastig! Voor we het geslacht wisten hadden we direct al de perfecte meisjesnaam (Juna) toen bleek dat het een jongetje was moest ik wel even slikken, niet omdat het een jongetje was hoor, maar omdat deze naam nooit door ons gebruikt zal worden. En toen kwam dus de grote zoektocht naar een jongensnaam.... oef dat was lastig. We waren het er ook echt totaal niet over eens wat we mooi vonden. Ik heb het nog gegooid op vetorecht vanwege het dragen, maar helaas dat mocht niet baten.

We hadden wel één naam die we beide mooi vonden: Luca maar dat was wel een twijfel naam. Hoe meer we het hardop zeiden hoe meer het toch wel leek te kloppen voor ons. Maar toen..... beviel een bevriend stel en hun zoontje kreeg de naam: Luke (uitspraak Luuk) oef dat lijkt wel erg veel op onze naam! En de twijfel sloeg weer opnieuw toe! Moet het toch wat anders worden? Toch iets wat minder vaak voorkomt? (Meer mijn ding) 

Ik kwam op de naam: Dian (uitspraak: DieJun) als vernoeming naar mijn schoonmoeder die heel belangrijk voor ons is: Ida. Maar natuurlijk wou hij dit niet als eerste naam! Want die naam is te ingewikkeld, en zou vaak verkeerd uitgesproken worden etc. Ja daar had hij een punt! Dus dan als tweede naam?

In de laatste weken hebben we besloten voor de namen te gaan die in onze gedachten zaten, en de twijfel gewoonweg achterwege te laten en ervoor te gaan. Een naam uitkiezen voor je kindje doe je met alle liefde, je rijmt wat af (zodat de voornaam niet op rare dingen rijmt) je past het bij de achternaam, en je kijkt of de afkortingen oké zijn. Een naam kies je niet zomaar even want je geeft het mee voor het hele leven!

Luca Dian Daams, onze zoon zijn naam. We hebben er dus lang over getwijfeld maar nu hij er is klopt het voor ons. Hoe heten jullie kinderen? En hoe ben jij op de naam gekomen?