hoe een mama zich kan voelen...

Wat gaat er door je heen en wat gebeurt er allemaal?

Nergens heb ik zin in. Ik zit maar op de bank voor de televisie. Tijs een flesje geven en met hem knuffelen. Ik kijk een stomme serie om even niet te denken aan wat komen gaat. Mijn gedachten staan op nul. 

Maandag 

We moeten voor de tweede keer naar het consultatiebureau. Weer wegen en meten. Niet dat we dat de afgelopen weken niet hebben gedaan maar ja. Hij groeit gelukkig wel goed. Ze vinden het rot om te horen dat meneer in de kleine tijd dat hij er is nog een keer de op de operatie tafel moet. Verder geven ze aan dat hij toch al onder streng toezicht staat en dat ze het verder laat gaan. Ze vraagt wel hoe het met ons gaat en of ze iets voor ons kunnen doen. Ik heb werkelijk geen idee maar ze luistert alleen maar naar ons verhaal. Dit omdat er eigenlijk een vaccinatie gepland stond maar dit instemming van iedereen wordt uitgesteld.

Dinsdag

Frank is naar zijn werk. Hij heeft nog even een flesje gemaakt voor Tijs en is toen vertrokken. Ik heb nog even met Tijs in bed gelegen en we zijn daarna samen op de bank gaan zitten. Op de bank houd ik hem veel bij mij. Op mijn arm of slapend op mijn borst. Tijs wil nog niet graag in zijn bedje en ik kan dat ook niet. Ik kijk weer mijn stomme series. 

Om een uurtje of twee vindt ik dat het wel eens tijd wordt wat aan mijn uiterlijke verzorging te doen. Even onder de douche dus. Ik zet Tijs tegen over mij in de wipstoel. Hij bekijkt me van een afstandje en het is goed. Als ik onder de douche sta is het enige wat ik kan doen huilen. Gelukkig zie je dat onder de douche niet goed. Later als ik op de wc zit om mijn tanden te poetsen kijkt hij me aan. Hij lacht en begint te fietsen. Ik begin weer te huilen maar al snel houd het op. Ik kijk naar hem en hij lacht weer. Hij kan vrolijk zijn waarom kan ik dat niet...

Woensdag

We worden nog even gebeld om alles door te spreken voor de operatie en ook om alles te bevestigen. Ze bellen echt op het laatste moment. Maar ze bellen en dat is voor mij op dat moment al van enorme waarde.

Donderdag

Frank en ik zijn beide moe en op van de spanning. Ook wel weer rustig omdat we hopen dat het beter gaat als de vorige keer. Door de vermoeidheid zijn er veel spanningen tussen ons en leidt werkelijk alles tot een discussie. Mijn moeder die heeft eerder deze week voorgesteld dat ik met Tijs een paar daagjes naar Den Haag kan komen. Dan heb ik de tijd om bij te komen en is er altijd iemand om mij heen. Ik neem het aanbod aan want ik wil echt niet alleen zijn. Frank ziet het eigenlijk niet zitten maar vanwege de spanningen en omdat hij nog een heleboel dingen moet regelen hier stemt hij in. 

Deze avond liggen we vroeg in bed want Tijs zal morgen weer de eerste zijn!

Slaap lekker!!

(P.S. even een klein stukje om het een en ander duidelijk te maken. Frank en ik wonen in het oosten van het land. Mijn ouders wonen in Den Haag. Zij zijn er constant voor ons en ik ben hier niet op mijn plek. In deze zware tijden weet je hoeveel familie voor je kan betekenen. Wij hebben daarom in de weken na Tijs zijn geboorte besloten dat het voor ons allemaal beter zou zijn als we met zijn alle terug zouden verhuizen naar Den Haag. Hier hebben wij een koophuis en we willen daar ook iets kopen. Frank maakt in deze weken het huis aan kant en mijn vader zorgt voor de hypotheek van een nieuw huisje. We wonen nog niet zo lang in dit koophuis. )