Het leed dat reflux, koemelkallergie en lactose-intolerantie heet

Vanaf dat onze dochter ongeveer 6 weken was begon het. Ze begon steeds huileriger te worden, sliep steeds slechter en wilde continue bij een van ons liggen. We waren er al op voorbereid, de darmrijping. Meer dan logisch dat een kleine baby daar last van heeft, aangezien de darmen heel hard moeten werken om de voeding te kunnen verwerken.

We hadden tijdens de zwangerschap een mei tai gekocht en dat hielp super goed. Urenlang liepen we met haar, zodat we haar konden helpen om de pijn op te vangen. Ze had zoveel last van haar darmen. Elke avond was het raak, van 10 uur ’s avonds tot 3 uur ’s nachts hadden we haar krijsend in de draagdoek. Met een beetje geluk konden we haar dan overleggen in bed en dan werd ze wakker om 7 uur. Apetrots waren we dat onze dochter doorsliep.. voor ons was dit doorslapen, aangezien ze niet elk half uur (net als de eerste weken) huilde.

De krampen bleven aanhouden en we kregen het advies om infacol te gebruiken. De eerste dagen leek het een beetje te helpen, maar dat bleek uiteindelijk toch niet het geval te zijn. De krampen kwamen erger terug dan ooit.

Urenlang met haar in de draagdoek gelopen, avond in avond uit. Mijn vriend gaat twee avonden in de week naar school en ik zag er al tegenop als hij weer naar school ging. Dan wist ik: dit wordt een lange avond.

Maandenlang ging het zo door en maandenlang bleef het een beetje hetzelfde. Tot ze bijna zes maanden was en ze ’s nachts elke drie kwartier wakker werd. Elke drie kwartier.. na een ‘slaapronde’ werd ze wakker. Als we niet snel genoeg waren om haar te troosten, bleef ze wakker en sliep ze niet meer. Na een aantal dagen hebben we besloten om haar bij ons op de kamer te leggen. Zo konden we haar sneller troosten en was de kans groter dat we er op tijd bij waren. Nadat ze twee weken lang elke drie kwartier kwam ’s nachts veranderde haar ‘ritme’ weer. Ze werd ’s nachts elke tien minuten wakker… elke.tien.minuten. Mijn vriend en ik waren niet meer gezellig tegen elkaar, we zaten erdoorheen. Onze dochter had al maanden pijn en acht keer heeft de huisarts gezegd dat het normaal was en erbij hoorde, ook bij het consultatiebureau zeiden ze dat het allemaal normaal was. Ze groeide goed en ontwikkelde zich goed, dus dan was er niks aan de hand.

Ondertussen waren we van nummer 1 naar nummer 2 gegaan, omdat ze inmiddels zes maanden was. Ze begon de fles ook te weigeren, dus het consultatiebureau dacht dat ze toe was aan nummer 2. Na twee weken begon ze ook nummer 2 te weigeren. Toen zijn we overgegaan op een voeding die helpt tegen krampjes en spugen. Ook dit was geen succes. Ze groeide nog steeds goed, ze ontwikkelde zich nog steeds goed.

Wij waren ook enorm blij dat ze goed groeide en zich goed ontwikkelde, maar we wisten dat ze pijn had. Toen ze eenmaal elke tien minuten wakker werd, was de koek op. We eisten een doorverwijzing naar de kinderarts.

Toen we eenmaal bij de kinderarts aan kwamen, was het verhaal voor haar duidelijk. Vlekken helemaal over haar lijf, hogere temperatuur en veel krampen. Dit was koemelkallergie. Ze kreeg als eerst Pepti, na een week waren we weer terug bij af.

Reflux gaat vaak samen met allergieën dus kregen ook medicatie. Elke ochtend een dosis omeprazol en het zou beter moeten gaan. Het hielp wel, maar niet genoeg.

De kinderarts vertelde dat het niet bewezen is, maar dat ze vaak ziet dat kinderen met vlekken ook lactose-intolerant zijn. Volgende stap: Nutramigen. Dit ging al een stuk beter. Nog niet helemaal goed, want ze sliep twee nachten goed, maar de nacht erop was ze de hele nacht wakker. Ze sliep dan tot 11 uur ’s avonds en daarna weigerde ze te slapen. Ook haar temperatuur bleef aan de hoge kant.

Na twee weken zei de kinderarts dat ze teveel onrust in haar lijf heeft en dat haar lijf te hard moet werken om de koemelk te verwerken. Laatste optie: Neocate.

Inmiddels is ze bijna tien maanden en we herkennen onze dochter niet meer terug. Wat een gezellig, vrolijk en ondernemend kind hebben wij. En het fijnste van alles? Dat ze geen pijn meer heeft, dat ze lekker in haar vel zit. Wat een wereld van verschil!

We genieten nu volop van en met elkaar!