Het leed dat borstvoeding heet!

Al vroeg in de zwangerschap komt de vraag welke voeding je wilt geven. Ik heb altijd gezegd dat ik borstvoeding wil geven als het lukt. Het deel ‘als het lukt’ heb ik altijd heel bewust erbij gezegd. Je leest genoeg verhalen over mama’s die probleem na probleem hebben en er bijna bij neervallen om toch hun kind borstvoeding te geven. Ik heb heel veel respect voor deze mama’s en hun doorzettingsvermogen maar dat wil ik mijzelf absoluut niet aandoen. Daar zou ik doodongelukkig van worden. En van flesvoeding worden kindjes ook gewoon groot.

In Juni is dan eindelijk mijn kleine spruit geboren en gaan we volop bezig met het leren van aanleggen, aanhappen, houdingen etc. Ik had geen ervaring met borstvoeding dus naar mijn zeggen ging het best goed. Het aanleggen ging goed volgens de kraamverzorgster, dus het kwam voor mij als een complete verassing dat op dag 3 bleek dat mijn melkproductie nauwelijks op gang was gekomen. Achteraf had ik dit natuurlijk wel kunnen weten: Mijn borsten waren geen centimeter groter als voor de zwangerschap, geen pijnlijke borsten en wist ik veel hoe stuwing zou voelen (en dat laatste heb ik de dag erna geweten).

Mijn mannetje had dus niets of nauwelijks iets binnengekregen en was te veel afgevallen. Dus papa moest een boodschappenlijstje af gaan werken: een kolf huren, flesvoeding halen en lekker veel eten waar mama zin in had. Toen begonnen we met alle middelen om de productie op gang te krijgen: kolven en bijvoeden. Bij elke voeding eerst aanleggen en voeden, daarna een flesje voeding om de rest van de honger te stillen en dan nog 10 minuten kolven. Al met al ben je een uur bezig met een voeding. Was ik toch even blij dat mijn mannetje maar om de 4 uur kwam voor zijn voeding, dit maakte het hele voedingsritueel goed te doen. Een aantal dagen verder was mijn productie nog steeds niet genoeg voor mijn kleine man, dus de lactatiekundige om advies gevraagd: Veel aanleggen, minder kolven en de bijvoeding houden als het nodig is. Langzaam maar zeker ging het de goede kant op en kon hij de hele dag van mijn borst drinken zonder de bijvoedingen!

Alles ging goed… Totdat meneer last kreeg van zijn regeldagen, toen ging alles bergafwaarts. Door de regeldagen kwam hij veel sneller dan normaal en ik kwam er al snel achter dat mijn productie het niet aankan als hij om de 2 uur (of minder) komt. Mijn voedingspatroon in de war, melkproductie in de war en vooral mijn gezondheid die achteruit ging. Als mijn mannetje zich goed voelde, voelde ik me goed en was de melk voldoende. En als hij zich niet goed voelde, voelde ik me ook niet goed en dus minder melk.

Na 2 weken heb ik me voorgenomen om het nog een weekje aan te kijken of ik alles weer op regel kan krijgen. Want na 2 weken stoppen vond ik ook weer zoiets, het blijft natuurlijk het beste voor je baby en ik wilde niet zomaar opgeven.

De derde week was voorbij en de voedingen bleven een drama. ’s Nachts en in de ochtend ging alles goed, genoeg melk. Tot aan het einde van de middag, dan begint de productie terug te lopen en begint het hannesen met borstvoeding en flesvoeding. Op dit punt had ik me nu voorgenomen om in ieder geval door te gaan tot hij een maand oud is. Ik heb het zowaar volgehouden tot die maand maar het heeft veel slaap, tranen, pijn en moeite gekost.

Sinds deze week ben ik definitief over aan het gaan op flesvoeding (nu nog een mix tussen gekolfde melk en kunstvoeding). Gelukkig pakt mijn mannetje dit heel snel op omdat hij al gewend was aan de kunstvoeding en na een paar dagen zie ik een groot verschil: Nu hij eenmaal gewend is aan alleen een fles in zijn mond drinkt hij veel rustiger dan voorheen, hij verslikt zich minder en is beter verzadigd na het voeden. Dit resulteert in langere tijden tussen de voedingen, waardoor ik erg blij, tevreden mannetje heb nu!

Nu denk ik: Had ik dit maar veel eerder gedaan!

Als moeder wil je het beste voor je kindje en ik had graag gezien dat het met borstvoeding zou zijn, maar mijn lichaam is er niet op gebouwd om dit (lang) te doen. Ik heb er zeker geen spijt van en ik ga heerlijk genieten van de momenten dat ik hem heerlijk dicht tegen me aan mag leggen en hem zijn flesje mag geven.